krioglobulina w surowicy

Krioglobulina (CG) odnosi się do patologicznego białka, które jest nierozpuszczalne w surowicy w 4 ° C, łatwo polimeryzuje w 30 ° C i rozpuszcza się w 37 ° C. Krioglobulina może być obecna w wielu chorobach klinicznych. Wiąże dopełniacz, tworząc odpowiedź zapalną podobną do tej wywołanej przez kompleksy immunologiczne. Podstawowe informacje Klasyfikacja specjalistyczna: klasyfikacja badań wzrostu i rozwoju: badanie krwi Obowiązująca płeć: czy mężczyźni i kobiety stosują post: post Wyniki analizy: Poniżej normy: Rzadko Wartość normalna: Krioglobulina w surowicy: 0-14 mg / L Powyżej normalnego: Podwyższony poziom CG obserwuje się w krioglobulinemii. Klinicznie można go podzielić na typ monoklonalny (typ I), monoklonalny typ mieszany (typ II) i poliklonalny typ mieszany (typ III). Negatywne: Pozytywne: Wskazówki: Aby zapobiec lub zmniejszyć utratę krioglobuliny, strzykawkę i probówkę należy najpierw ogrzać, a następnie próbkę krwi należy umieścić w temperaturze 37 ° C na 2 godziny, aby umożliwić krzepnięcie krwi, a następnie rozdzielenie. Wartość normalna Metoda Folina-Lowry'ego wynosi <14 mg / l (<1,4 mg / dl). Znaczenie kliniczne 1, podwyższenie CG obserwuje się w krioglobulinemii. Klinicznie można go podzielić na typ monoklonalny (typ I), monoklonalny typ mieszany (typ II) i poliklonalny typ mieszany (typ III). 2, krioglobulinemia typu I często występuje w szpiczaku mnogim, makroglobulinemii Waldenstron, chłoniaku i tak dalej. Zasadniczo objawy manifestują się dopiero w późnym stadium choroby, gdy zawartość krioglobuliny osiąga 5 do 30 g / l. Klinicznie występujące zjawisko Raynauda, ​​zakrzepica, wrzody, zgorzel itp. Są wynikiem wysokiej lepkości i obrastania spowodowanego obecnością złogów krioglobulinowych w naczyniach krwionośnych. 3, krioglobulinemia typu II występująca głównie w przewlekłej białaczce limfocytowej, chłoniaku, zespole Sjogrena i reumatoidalnym zapaleniu stawów, czasem obserwowanym w szpiku kostnym i makroglobulinemii. Jego objawy kliniczne, takie jak zapalenie naczyń, plamica naczyniowa, kłębuszkowe zapalenie nerek i kompleksy immunologiczne są związane ze wzrostem krioglobuliny typu II. 4, typ III jest specyficzny do 30%, można go również znaleźć w TRU, zespole Sjogrena, reumatoidalnym zapaleniu stawów, niedokrwistości hemolitycznej, chłoniaku i różnych infekcjach (takich jak syfilis, trąd, trypanosomatoza, podostre bakterie Zapalenie wsierdzia, zapalenie nerek po infekcji paciorkowcami, mononukleoza zakaźna itp.). Jego objawy kliniczne są również związane z działaniem zapalnym wywołanym przez kompleksy immunologiczne. 5, duża liczba krioglobulin wzrosła w krioglobulinemii, szpiczaku mnogim. 6, niewielka ilość krioglobuliny wzrosła w przewlekłej białaczce limfocytowej, kala-azar, niewydolności nerek, toczniu rumieniowatym układowym, gorączce reumatycznej, bakteryjnym zapaleniu wsierdzia, mięsaku limfatycznym, malarii, guzowatym zapaleniu tętnic. Wysokimi wynikami mogą być choroby: ostra infekcja osób starszych po zapaleniu nerek, makroglobulinemia, krioglobulinemia, uszkodzenie nerek, pierwotne mieszane krioglobulinemiczne zapalenie naczyń Aby zapobiec lub zmniejszyć utratę krioglobuliny, strzykawkę i probówkę należy najpierw ogrzać, a następnie próbkę krwi umieszcza się w temperaturze 37 ° C na 2 godziny, aby umożliwić krzepnięcie krwi, a następnie rozdzielenie. Proces kontroli Oznaczanie krioglobuliny i / lub zimnego fibrynogenu: Obecność lub brak krioprecypitatu można zidentyfikować za pomocą probówki Winner. Krioglobulinę mierzono przez dodanie surowicy do probówki Wen i utrzymywanie jej w 37 ° C. W celu oznaczenia krioglobuliny i zimnego fibrynogenu, kolejną probówkę Wen wypełniono antykoagulowanym osoczem EDTA, które również utrzymywano w 37 ° C. Krioglobulinę monoklonalną typu I i zimny fibrynogen można wytrącić w ciągu 3–18 godzin w temperaturze 4 ° C, a mieszana krioglobulina (typu I lub typu III) często trwa dłużej niż 72 godziny. Osad może być w postaci kłaczków, żelu lub kryształu. Krioglobulina i zimny fibrynogen mogą być ponownie rozpuszczone w 37 ° C. Osad nie rozpuszczał się w 37 ° C i nie mógł być włączony do testu. Oznaczanie ilościowe krioprecypitatu można przeprowadzić, stosując objętość właściwą precypitatu w niskiej temperaturze lub metodę biuretową w celu określenia stężenia przemytego białka precypitatu. Identyfikacja krioprecypitatu: Osad, z którego supernatant usunięto przez wirowanie, odwirowano trzykrotnie 0,9% chlorkiem sodu i zawieszono trzykrotnie, a na koniec osad rozpuszczono w 0,9% ciepłym roztworze chlorku sodu lub roztworze buforowym. Elektroforeza immunoprecypitacyjna, identyfikacja składników osadu przy użyciu swoistej surowicy odpornościowej, takiej jak surowica przeciwludzka, anty-Ig / κ, anty-Ig / λ, anty-Ig / łańcuch α, łańcuch anty-Ig / μ i łańcuch anty-Ig / γ . Jedną ścieżkę pozostawiono bez surowic odpornościowych i zastosowano jako próbkę ślepą, aby zapewnić, że w miejscu zimnego żelu nie nastąpiło wytrącenie białek. Uwaga: Aby zapobiec lub zmniejszyć utratę krioglobuliny, strzykawkę i probówkę należy najpierw ogrzać, a następnie próbkę krwi należy umieścić w temperaturze 37 ° C na 2 godziny, aby umożliwić krzepnięcie krwi, a następnie rozdzielenie. Nie nadaje się dla tłumu Nie Działania niepożądane i ryzyko Nie

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.