Craniopharyngioma u dzieci

Craniopharyngioma pochodzi ze spłaszczonych komórek nabłonkowych pozostających podczas embriogenezy przysadki i jest to wrodzony łagodny nowotwór, zlokalizowany głównie w siodle kulistym, a kilka w siodle. Craniopharyngioma ma wiele różnych nazw i jest związany z miejscem początkowym i wzrostem, takim jak torbiel siodłowa, guz czaszkowo-policzkowy, guz przysadki, szpiczak, torbiel nabłonkowa i guz szkliwa. Początek czaszkogardlaka występuje u dzieci i młodzieży. Jego głównymi cechami klinicznymi są zaburzenia czynności podwzgórze-przysadka, podwyższone ciśnienie śródczaszkowe, zaburzenia widzenia i pola widzenia, moczówka prosta oraz objawy neurologiczne i psychiczne. Badanie CT może potwierdzić diagnozę. Głównym leczeniem jest chirurgiczne usunięcie guza. Pod koniec XIX w. Niektórzy patolodzy zauważyli rzadki typ guzów nabłonkowych rosnących w okolicy klinowej, sądząc, że guzy mogą pochodzić z kanału przysadki lub woreczka policzków czaszki. W 1904 r. Erdheim szczegółowo opisał cechy histologiczne guza i sądził, że guz może pochodzić ze zwyrodnienia przysadki mózgowej mdash; Później odkryto, że wzrost czaszkogardlaka przebiegał wzdłuż ścieżki worka policzkowo-policzkowego od głowy gardła do dna siodła, wewnątrz siodła, siodła i przedniego końca trzeciej komory. Niektóre osoby dostrzegają różnicę między dorosłym a dziecięcym czaszkogardlakiem i uważają, że dorosłe guzy nie są embriogenne, ale transformacją tkanek, która zachodzi w komórkach przysadki po urodzeniu z powodu obecności płaskich komórek nabłonkowych w przysadce mózgowej, ale to wyjaśnienie pozostaje Brak dowodów. W 1910 roku Lewis po raz pierwszy próbował usunąć ten typ guza. Nazwa craniopharyngioma stała się popularna po 1918 roku.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.