Ustny przerost nabłonka ogniskowego

Choroba została po raz pierwszy opisana przez Hecka w 1961 r. I nazwana przez Archarda w 1965 r. Charakteryzuje się licznymi, podobnymi do brodawek zmianami błony śluzowej jamy ustnej, które występują głównie u Eskimosów w Indiach, Ameryce Północnej i Południowej oraz na Grenlandii. Często jest zlokalizowany na niewielkim obszarze, a indywidualne raporty mają tendencję rodzinną.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.