Atrezja trójdzielna

W 1987 roku Kreysig po raz pierwszy jasno opisał anatomiczne cechy atrezji trójdzielnej serca, to znaczy braku bezpośredniej komunikacji między prawą komorą a prawym przedsionkiem. W 1861 r. Schuberg po raz pierwszy zastosował termin tricuspia atrezja, aby opisać tę wadę rozwojową. Chociaż w literaturze angielskiej XIX wieku odnotowano kilka przypadków, Hess oficjalnie przyjął w literaturze termin atrezja trójdzielna do 1917 roku. W 1906 r. Kuhen poinformował, że aorta u pacjentów z atrezą trójdzielną może być normalna lub przemieszczona. Atrezja trójdzielna jest rodzajem sinicy wrodzonej choroby serca, która odpowiada za około 1 do 5% wrodzonej choroby serca. Trzecia pozycja po sinusoidalnej wrodzonej chorobie serca przekazuje tetralogię i zwichnięcie aorty. Głównymi zmianami patologicznymi są atrezja zastawki trójdzielnej lub utrata otworu zastawki trójdzielnej, podłużny otwór owalny lub wada przegrody przedsionkowej, przerost mitralny i lewej komory oraz dysplazja prawej komory.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.