Stwardnienie rozrodcze

Stwardnienie bębenkowe, zwane również zwyrodnieniem szkła bębenkowego, to płytkowa tkanka kolagenowa zdeponowana pod nabłonkiem błony śluzowej bębenka, która występuje głównie na błonie śluzowej bębenka i kosteczce oskrzelowej. Podobnie jak materiał, przykrywający kostkę, owalne okno i okrągłe okno, przylega do kości, jakby pokryty kopertą, osoba obejmująca górny tympanon jest cięższa, a osoba obejmująca dolną tympanon jest lżejsza. Kość i ścięgno są najbardziej narażone, więc wiele osób jest głuchych. Choroba ta została odkryta przez Cassebohm w XVIII wieku, ale nie spotkała się z dużym zainteresowaniem i nie została zauważona klinicznie, dopóki w czasach współczesnych (1955) nie wykonano dużej liczby operacji mikro-usznych.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.