Złamanie podkrętarzowe kości udowej

Złamanie podkrętarzowe odnosi się do złamania krętarza kości udowej do środka trzonu kości udowej i bliższego połączenia, które jest najwęższą częścią jamy szpiku kostnego. Częstość złamań bioder wynosi od 10% do 34%. Istnieją 2 grupy wiekowe, w wieku 20–40 lat i starsze. Złamania w grupie osób starszych są głównie spowodowane urazem niskoenergetycznym. Złamania w młodej grupie są najczęściej spowodowane urazami o wysokiej energii, często z innymi złamaniami i urazami. Wskaźniki śmiertelności złamań podkrętarzowych kości udowej różnią się w zależności od autora i wynoszą od 8,3% do 20,9%. Ze względu na charakterystykę rozkładu naprężeń fizjologicznych pod krętarzem kości udowej leczenie chirurgiczne cechuje się wysoką częstością braku zrostu i niepowodzeniem wiązania wewnętrznego. Po złamaniu trzon kości udowej został skrócony, zdeformowany zewnętrznie, a głowa i szyja kości udowej zostały uprowadzone i odchylone do tyłu. Dlatego celem leczenia złamania podkrętarzowego kości udowej jest korekcja przywodzenia, skracania, zewnętrznego obrotu trzonu kości udowej oraz uprowadzania i retrowersji głowy i szyi kości udowej. Dlatego zrozumienie cech biomechanicznych podkrętarzowej części kości udowej, analiza rodzajów złamań oraz zastosowanie i wskazania różnych rodzajów fiksacji wewnętrznej wpłyną bezpośrednio na efekt leczenia.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.