Chirurgiczny guz tętnicy szyjnej

Guzy na tętnicach szyjnych występują stosunkowo rzadko. W 1743 r. Von haller po raz pierwszy zauważył, że ciało tętnicy szyjnej uznano za mały gruczoł. W 1891 r. Marchond poinformował, że guz szyjny został leczony chirurgicznie i zmarł 3 dni po operacji. Do 1969 r. Zgłoszono ponad 500 przypadków guzów tętnic szyjnych. Ciało szyjne znajduje się głównie w rozwidleniu wspólnej tętnicy szyjnej, ma otoczkę, ma zmienny rozmiar, ma średnicę około 3,5 mm i jest bogate w naczynia krwionośne i nerwy. Krew jest dostarczana z małej gałęzi tętnicy szyjnej wspólnej, a nerwy pochodzą z zwojów szyjnych współczulnych, nerwu językowo-gardłowego, nerwu błędnego i nerwu podbrzusznego. Guzy na tętnicach szyjnych obserwuje się wizualnie jako czerwonawo-brązowe, okrągłe lub owalne, z płatami i zewnętrznymi otoczkami. Komórki są głównie wielokątne, z cytoplazmatycznym barwieniem eozynofilowym, zawierającym wiele wakuoli i mikrosomów. Występuje w wieku od 30 do 40 lat, ze złośliwym współczynnikiem zmian od 5% do 10%.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.