Zespół dysfunkcji hormonu antydiuretycznego

Zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH) został po raz pierwszy opisany przez Schwartza w 1957 r., Ponieważ nadmierne wydzielanie hormonu antydiuretycznego (ADH, AVP) lub podobnych substancji podobnych do hormonów antydiuretycznych powodowało wodę Spowodowane utrudnieniem wydalania zmiany charakteryzują się hiponatremią. SIADH jest szeregiem objawów klinicznych, takich jak hormon antydiuretyczny (ADH), który nie dostosowuje się do ciśnienia osmotycznego w osoczu i nieprawidłowo wydziela się, co powoduje zwiększone zatrzymywanie wody w organizmie, zwiększone wydalanie sodu i rozcieńczoną hiponatremię. Oprócz ciężkiego urazu czaszkowo-mózgowego, uszkodzenia rdzenia kręgowego szyjki macicy, ciężkiego zakażenia śródczaszkowego i ostrej fazy choroby naczyniowo-mózgowej (od 10% do 14%), istnieją również nowotwory złośliwe i guzy płuc.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.