Menopauza i choroby sercowo-naczyniowe

Częstość występowania i śmiertelność miażdżycowej choroby wieńcowej u kobiet przed menopauzą jest znacznie niższa niż u mężczyzn w tej samej grupie wiekowej. Po menopauzie częstość występowania choroby wieńcowej szybko wzrasta, osiągając poziom mężczyzn w tej samej grupie wiekowej po 60. roku życia. Menopauza jest niezależnym czynnikiem ryzyka wzrostu zachorowalności i umieralności z powodu chorób układu krążenia. Typowe choroby sercowo-naczyniowe u kobiet w okresie okołomenopauzalnym i pomenopauzalnym obejmują miażdżycę tętnic (choroba wieńcowa, zawał mięśnia sercowego, dusznica bolesna itp.), Udar mózgu, nadciśnienie tętnicze, arytmia itp. Syndrom X jest unikalnym zespołem zaburzeń metabolicznych zaproponowanym przez Reaven w latach 80. Ma statystycznie nieodłączny związek z chorobą sercowo-naczyniową, która jest ważnym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Syndrom X obejmuje: upośledzoną tolerancję glukozy, hiperinsulinemię, hiperlipidemię, nadciśnienie, otyłość oraz istnieje ścisły wewnętrzny związek między metabolizmem glukozy, metabolizmem lipidów i insulinoopornością. Od dawna zauważono związek między menopauzą a zwiększoną częstością występowania chorób sercowo-naczyniowych u kobiet. Na podstawie badań epidemiologicznych wykorzystano badania podstawowe, doświadczenia na zwierzętach oraz badania kliniczne w celu zbadania wpływu estrogenu na układ sercowo-naczyniowy. Mechanizm działania i to, czy estrogenowa terapia zastępcza ma wpływ na ochronę układu sercowo-naczyniowego kobiet po menopauzie.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.