Kardiomiopatia okołoporodowa
Pod koniec XIX wieku niewyjaśniona niewydolność serca została stwierdzona u zdrowych kobiet w ciąży. Większość z nich ma ostrą niewydolność serca lub rozszerzone zmiany podobne do kardiomiopatii. Czas wystąpienia jest ograniczony do ostatnich 3 miesięcy ciąży lub 5 miesięcy po porodzie. Nie ma wcześniejszej historii chorób sercowo-naczyniowych. Ta specjalna choroba serca nazywa się Kardiomiopatia okołoporodowa (PPCM). Ritchie po raz pierwszy zgłosiła niewydolność serca związaną z ciążą w 1849 r .; Virchow szczegółowo opisał pierwotną kardiomiopatię związaną z późną ciążą i połogiem w 1870 r. I od tego czasu rzadko bywa zgłaszana. Do 1930 roku Hull i Gouley po raz kolejny opisywali chorobę niewydolności serca z czynnikami połogowymi jako ważną przyczynę, a od tego czasu odnotowano więcej przypadków w różnych częściach świata. Nazwa tej choroby jest bardziej myląca w przeszłości: nazywano ją ciążową chorobą serca, chorobą serca przed porodem i po porodzie, poporodową chorobą serca, poporodowym zapaleniem mięśnia sercowego, poporodową niezapalną chorobą serca itp. Obecnie większość uczonych uważa, że należy nazwać ją kardiomiopatią okołoporodową. Chociaż klinicznie rzadka, choroba ta może bezpośrednio wpływać na bezpieczeństwo życia matek i niemowląt, a zatem stała się jednym z problemów budzących poważne obawy w związku z obecnym kryzysem położniczym.
Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.