ARDS

Zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS) odnosi się do ostrej, postępującej hipoksyjnej niewydolności oddechowej, która występuje po wewnętrznych i zewnętrznych atakach płuc, takich jak ciężkie zakażenie, uraz i wstrząs. Głównym objawem uszkodzenia naczyń włosowatych pęcherzyków płucnych jest ostre uszkodzenie płuc (ALI), które jest ciężkim stadium lub typem. Jego cechy kliniczne to częstość oddechów i cierpienie, postępująca hipoksemia oraz rozproszone naciekanie pęcherzyków płucnych na promieniach rentgenowskich. Choroba ta jest dość podobna do zespołu zaburzeń oddechowych u niemowląt, ale jej etiologia i patogeneza są różne, dlatego proponuje się nazwę zespołu zaburzeń oddechowych u dorosłych. Obecnie nazywany jest zespołem ostrej niewydolności oddechowej, skrótem jest wciąż ARDS.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.