Niedodma

Niedodma dotyczy zmniejszenia objętości lub zawartości powietrza w jednym lub większej liczbie segmentów płuca lub płata. Z powodu absorpcji gazu w pęcherzykach płucnych niedodmie towarzyszy zwykle zmniejszona transmisja światła w dotkniętym obszarze. Przylegające struktury (oskrzela, płucne naczynia krwionośne, płuca śródmiąższowe) gromadzą się w niedodmie, czasami jama pęcherzyków płucnych jest skonsolidowana, inne tkanki płucne są kompensowane Rozedma płuc. Poboczny ruch gazu między zrazikami płucnymi a segmentami (nawet płatem płucnym) pozwala całkowicie zablokowanemu obszarowi nadal mieć pewien stopień przepuszczalności światła. Niedodma może być sklasyfikowana jako wrodzona lub nabyta. Wrodzona niedodma dotyczy braku wypełnienia gazem pęcherzyków płucnych u dziecka, klinicznie ciężkiej duszności i sinicy, a większość dzieci umiera z powodu ciężkiej hipoksji po urodzeniu. Nabyto najbardziej znaczącą klinicznie niedodmę, która jest przedmiotem tego rozdziału.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.