Zatrucie fosforoorganiczne

Do powszechnie stosowanych pestycydów fosforoorganicznych należą paraben (3911), układowy fosfor (1059), paration (1605), dichlorfos, dimetoat, trichlorfon i malation (4049). Częstymi przyczynami zatrucia są bezpośredni kontakt ze skórą, wdychanie dróg oddechowych, niewłaściwe użycie i niewłaściwe użycie. Wchłanianie przez skórę postępuje powoli; wdychanie przez usta i drogi oddechowe postępuje szybko. Toksyczność fosforoorganicznych dla ludzi i zwierząt polega głównie na hamowaniu acetylocholinoesterazy, powodując akumulację acetylocholiny, powodując ciągłe impulsy nerwów cholinergicznych, prowadząc do szeregu układów muskarynowego, nikotynowego i ośrodkowego układu nerwowego itp. Objawy: Ciężcy pacjenci mogą umrzeć z powodu śpiączki i niewydolności oddechowej Środki owadobójcze fosforoorganiczne są przeważnie oleiste lub krystaliczne, a ich kolor waha się od jasnożółtego do brązowego, lekko lotny i czosnkowy. Z wyjątkiem trichlorfonu, na ogół trudno jest go rozpuścić w wodzie, niełatwo rozpuszczalnej w wielu rozpuszczalnikach organicznych, i łatwo rozkłada się i ulega awarii w warunkach alkalicznych. Powszechnie stosowanymi postaciami dawkowania są emulsje, oleje i proszki. R i R 'oznaczają alkil, aryl, hydroksyloaminę lub inne geny, X oznacza alkoksyl, propyl lub inne podstawniki, a Y oznacza tlen lub siarkę.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.