Upośledzona śródmiąższowa nerka

Zręby nerek są tracone z powodu różnych chorób fizjologicznych. Jeden z objawów nefropatii hipokaliemii w przypadku uszkodzenia śródmiąższowej nerki. Nefropatia hipokaliemiczna (hipokaliemiczna neofropatia) jest przewlekłym śródmiąższowym zapaleniem nerek lub chorobą nerek spowodowaną uporczywą hipokaliemią, znaną również jako nefropatia z utratą kalii. Objawami nefropatii hipokaliemicznej są głównie zaburzenia czynności kanalików, głównie o zmniejszonym stężeniu, objawiające się jako pragnienie, polidypsja, polidypsja, zwiększona nokturia, a nawet nefrogenna moczówka prosta. Moczowi towarzyszy niewielka ilość białkomoczu i obsady. Wczesna utrata potasu może powodować zasadowicę metaboliczną. Po uszkodzeniu śródmiąższowym nerek dochodzi do kwasicy metabolicznej z powodu zaburzeń zakwaszenia kanalików nerkowych. Choroba jest podatna na odmiedniczkowe zapalenie nerek i objawy kliniczne zakażeń dróg moczowych. Przewlekła niewydolność nerek stopniowo rozwija się wraz z postępem choroby. Oprócz objawów nefropatii do objawów ogólnoustrojowych pacjenta należą przede wszystkim objawy hipokaliemii, takie jak osłabienie mięśni kończyn, porażenie jelit, osłabienie odruchów ścięgnistych i arytmia. Upośledzona choroba śródmiąższowa nerek, moczówka prosta i upośledzona funkcja koncentracji nerek w późniejszych stadiach przewlekłego zapalenia nerek może powodować wielomocz, to znaczy, że wydalanie moczu przekracza 2500 ml.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.