Kradzież krwi wieńcowej

Kradzież tętnic wieńcowych jest objawem klinicznym występującym u niemowląt z wieńcowym pochodzeniem pozamacicznym 2–3 miesiące po urodzeniu. Wieńcowe pochodzenie pozamaciczne jest powszechne w płucach i aorcie, a wspólne w tętnicach szyjnych i niedomiarowych są niezwykle rzadkie i często towarzyszą im ciężkie wady serca. Brooks po raz pierwszy zgłosił dwóch pacjentów w 1885 roku. Najczęstszym ektopowym początkiem tętnicy płucnej jest lewa tętnica wieńcowa. Ponadto istnieje rzadka prawa tętnica wieńcowa, która pochodzi z tętnicy płucnej Obie dwustronne tętnice wieńcowe pochodzą z tętnicy płucnej. Pochodzące z tętnicy płucnej. Obie tętnice wieńcowe pochodzą z tętnic płucnych i umierają kilka dni po urodzeniu z powodu ciężkiego niedokrwienia mięśnia sercowego i niedotlenienia, które rzadko jest diagnozowane klinicznie. Lewe tętnice wieńcowe pochodzą z tętnicy płucnej. Lewa tętnica wieńcowa pochodziła z tętnicy płucnej, ale jej rozgałęzienie i zachowanie były prawidłowe, a częstość jej występowania wynosiła tylko 1 na 300 000 żywych niemowląt, co stanowiło 0,26% wrodzonej choroby serca.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.