Adhezja powiek górnych i dolnych rano

Wprowadzenie Zespół Reitera objawy oczne, zapalenie spojówek jest zwykle pierwszym objawem oka, objawy ogólne są łagodne, często towarzyszy im lekkie pieczenie, zrosty w górnej i dolnej powiece rano, głównie obustronne zajęcie. Zespół Reitera to reaktywne zapalenie stawów. Reaktywne zapalenie stawów odnosi się do ostrego nie ropnego zapalenia stawów wtórnego do infekcji w innych częściach ciała. Reaktywne zapalenie stawów po zakażeniu jelit lub układu moczowo-płciowego jest najczęstsze. Typowe mikroorganizmy, które powodują reaktywne zapalenie stawów, obejmują przewód pokarmowy, układ moczowo-płciowy, infekcje gardła i dróg oddechowych, a nawet wirusy, chlamydie i pierwotniaki. Większość tych mikroorganizmów ma negatywny wpływ na barwienie metodą Grama i ma właściwość przylegania powierzchni błony śluzowej do komórek gospodarza.

Przyczyna

Etiologia i patogeneza zespołu Reitera są nadal niejasne i można je podsumować następującymi hipotezami.

1. Teoria infekcji

Podejrzewano, że Reiter jest chorobą zakaźną wywołaną przez krętki, o czym Reiter donosił we krwi po raz pierwszy. Większość osób cierpiących na te objawy to młodzi mężczyźni i często mają objawy infekcji dróg moczowych i nieczysty stosunek płciowy lub historię leczenia, więc podejrzewa się, że to, co wewnętrzne, wiąże się z rzeżączką i czwartymi chorobami przenoszonymi drogą płciową. Jak wspomniano wcześniej, wewnętrzne może być wtórne do niebakteryjnego zapalenia cewki moczowej lub czerwonki spowodowanej przez różne patogeny. Chlamydia została wyizolowana z kilku płynów maziowych z zapaleniem cewki moczowej, a niektórzy pacjenci ze schizofrenią, mykoplazmą i patogenami chlamydiami i biegunką mogą być izolowani z wydzieliny z cewki moczowej. Niektórzy otwierają drzwi do stołka, aby uprawiać Shigella dysenteriae, Salmonella, Yersinia i Campylobacter.

Ponadto częstość występowania czerwonki jest wyższa. Nie ma to jednak nic wspólnego z Shigella dysenteriae, co sugeruje, że reaktywne zapalenie stawów jest związane z niektórymi składnikami niektórych określonych mikroorganizmów. Obecnie, oprócz chorób przenoszonych drogą płciową, pałeczki czerwonki, Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia, B. sylvestris, a nawet wirusy, są związane z samoistnym, zwłaszcza zakażeniem Shigella dysenteriae, ale jak dotąd Istnieje więcej dowodów na to, że czynnik wewnętrzny jest bezpośrednio związany z infekcją, ponieważ wszystkie patogeny niezwiązane z infekcją cierpią na tę chorobę.

2. Genetyka i immunologia

Ponieważ wewnętrzni pacjenci mają zwiększoną ESR, białko reagujące z C jest dodatnie, IgG, IgA i α2 globulina są zwiększone, a aseptyczne zapalenie błony maziowej może wystąpić po nie bakteryjnym zapaleniu cewki moczowej lub jelit, co sugeruje, że czynniki immunologiczne mają pewną patogenezę. Funkcja Jednak nie zostało potwierdzone, że wewnętrzne nieprawidłowości w płynie ustrojowym lub komórkowe nieprawidłowości immunologiczne są tak częste, jak toczeń rumieniowaty układowy. Wewnętrzne zapalenie stawów nie może być spowodowane przez przeciwciała lub odpowiedzi pośredniczone przez komórki T. Ostatnio Chlamydia została znaleziona w błonie maziowej niektórych pacjentów i można sugerować, że niektóre składniki bakteryjne ukryte w stawie wywołują zapalenie.

Wczesne doniesienia o niegonokokowym zapaleniu cewki moczowej i zakażeniu Shigella, Salmonella, Yersinia i Campylobacter u pacjentów z reaktywnym zapaleniem stawów, HLA-B27 znacznie wzrosło. Inne doniesienia o HLA-B27, oprócz podatności na tę chorobę, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, ostre zapalenie tęczówki, występowanie młodzieńczego reumatoidalnego zapalenia stawów są również wyższe, co wskazuje, że występowanie tej karty jest związane z HLA-B27. Jednak niektórzy pacjenci z HLA-B27 dodatni są podatni na zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, podczas gdy inni są podatni na zespół Reitera. Może to być związane z różnymi podtypami HLA-B27. Zastosowanie przeciwciał monoklonalnych i dwuwymiarowej analizy żelu poliakryloamidowego wykazało, że HLA-B27 składa się z co najmniej dwóch subpopulacji. Pacjenci z zespołem Reiter HLA-B27-ujemnym mogą mieć inny antygen reagujący krzyżowo, taki jak antygen HLA-B27, lub patogen zapalenia tej choroby można rozpoznać po składniku naśladującym antygen HLA-B27.

We wczesnym stadium wrodzonej histologii maziowej była podobna do łagodnej infekcji ropnej i występowały zlokalizowane reakcje zapalne w obszarach powierzchniowych i naczyniowych, charakteryzujące się wyraźnym przekrwieniem, obrzękiem, neutrofilami i naciekami limfocytowymi w obszarze zapalnym. Ponad dwa tygodnie po zmianie, komórki miazgi i różne komórki tkanki łącznej namnażały się, a czasami martwica komórek maziowych; w większości przypadków wydzielają się miejscowe czerwone krwinki.

Patologicznymi cechami przewlekłego zapalenia stawów w ciągu kilku miesięcy są: rozrost błony maziowej, tworzenie skurczu naczyń i erozja kości chrząstki stawowej. Badanie mikroskopowe wykazało niespecyficzną odpowiedź zapalną, naciek limfocytów i komórek plazmatycznych; w niektórych przypadkach komórki limfatyczne i plazmatyczne Zmiany są często podobne do reumatoidalnego zapalenia stawów. Zmiany skórne charakteryzują się przerostem warstwy rogowej naskórka, podobnym do rogowacenia skóry i akantozy, pęcherzami na naskórku, komórkami nabłonka, obojętnymi wielojądrzastymi leukocytami i limfocytami oraz zmianami podobnymi do mikroabukcji. Infiltracja limfocytów i komórek plazmatycznych w zewnętrznej warstwie skóry właściwej. Zmiany patologiczne błony śluzowej są podobne do zmian skórnych, ale nie występują rogowacenie skóry.

Ponieważ przyczyna tego zespołu jest niejasna, nazwa i kryteria diagnostyczne nie są jednolite, a wciąż nie ma systematycznych badań nad jego występowaniem i chorobowością. Kilka badań wykazało, że zespół Reitera jest rzadką chorobą reumatyczną. Ta choroba jest najczęstszą przyczyną zapalnej choroby stawów u młodych mężczyzn. Doniesiono, że u około 1% pacjentów z niespecyficznym zapaleniem cewki moczowej rozwija się zespół Reitera; u ponad 3% niespecyficznego zapalenia cewki moczowej rozwija się reaktywne zapalenie stawów. Noer rozwinął zespół Reitera u 9 z 420 pacjentów z zakażeniem Shigella, z częstością 1,5%. Jeśli u pacjentów z HLA-B27-dodatnim występuje niespecyficzne zapalenie cewki moczowej, częstość występowania jest większa i występuje około 20% objawów.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Badanie okulistyczne laktoferyna łzowa

Testy laboratoryjne nie są specyficzne dla diagnozy reaktywnego zapalenia stawów. Jednak ważne jest, aby ocenić zakres choroby, oszacować rokowanie i kierować lekami. Główne projekty inspekcji laboratoryjnych obejmują:

Hematologia

ESR i białko C-reaktywne można znacznie zwiększyć w reaktywnym zapaleniu stawów w ostrej fazie i można je zmniejszyć do normy u pacjentów z fazą przewlekłą. Rutynowe badanie krwi wykazało wzrost liczby białych krwinek, liczby limfocytów lub łagodną niedokrwistość. U niektórych pacjentów w moczu można zaobserwować podwyższone białe krwinki lub mikroskopijne krwiomocz, a białkomocz rzadko występuje.

2. Badanie bakteriologiczne

Hodowla w średnim stadium moczu, kału i wymazów z gardła może pomóc w wykrywaniu reaktywnych patogenów związanych z zapaleniem stawów. Jednak często pojawiają się negatywne wyniki hodowli z powodu różnic w metodach hodowli, cechach bakteryjnych i czasie stosowania materiałów. Dlatego określenie przeciwciał przeciwbakteryjnych i bakteryjnych białek w surowicy jest ważne dla identyfikacji typów bakterii. Obecnie, w diagnozie reaktywnego zapalenia stawów, mikroorganizmy zdolne do wykonywania konwencjonalnego wykrywania przeciwciał obejmują Salmonella, Yersinia, Campylobacter, Chlamydia, Neisseria gonorrhoeae, Borrelia burgdorferi i Streptococcus hemolyticus. Ponadto metody wykrywania Chlamydii i wirusów metodą PCR są również bardzo interesujące w diagnostyce reaktywnego zapalenia stawów.

3. Oznaczanie HLA-B27

HLA-B27 pozytywny ma pewne znaczenie referencyjne dla diagnozy, oceny choroby, a nawet prognozowania reaktywnego zapalenia stawów. Jednak ujemny test HLA-B27 nie wyklucza reaktywnego zapalenia stawów. Ostatnio w kilku badaniach przeanalizowano związek między podtypem HLA-B27 a chorobą, ale nie ma jednoznacznych wniosków.

4. Autoprzeciwciała i immunoglobuliny

Czynnik reumatoidalny, czynnik peryferyjny i przeciwciało przeciwjądrowe były ujemne u pacjentów z reaktywnym zapaleniem stawów, natomiast podwyższone było stężenie immunoglobulin IgG, IgA, IgM w surowicy. Wskaźniki te są przydatne do diagnozowania i diagnostyki różnicowej reaktywnego zapalenia stawów.

Wspólne badanie płynów: Wspólne badanie płynów ma ogromne znaczenie dla diagnozy reaktywnego zapalenia stawów i identyfikacji innych rodzajów zapalenia stawów. W mazi stawowej reaktywnego zapalenia stawów białe krwinki i limfocyty mogą być podwyższone, a mucyna jest ujemna. Wspólna hodowla płynów była ujemna. Bakteryjne składniki białkowe można wykryć w błonie maziowej i płynie maziowym niektórych pacjentów za pomocą PCR, pośredniej immunofluorescencji i mikroskopii elektronowej.

Diagnostyka różnicowa

Obrzęk powiek: powieki, powszechnie znane jako powieki, są podzielone na górną i dolną część. Skóra powieki jest najcieńszą częścią skóry całego ciała, a tkanka podskórna jest luźna, więc jest podatna na gromadzenie się płynów i obrzęki. Patologiczny obrzęk oczodołu: patologiczny obrzęk oczodołu dzieli się na zapalny obrzęk powiek i niezapalny obrzęk powiek. Oprócz obrzęku powieki, ten pierwszy ma również miejscowe zaczerwienienie, ciepło, ból i inne objawy, spowodowane ostrym stanem zapalnym powiek, urazem powiek lub stanem zapalnym wokół oczu. Większość z nich nie ma miejscowego zaczerwienienia, gorąca, obrzęku itp. Najczęstszymi przyczynami są choroby alergiczne lub alergie na krople do oczu, choroby serca, niedoczynność tarczycy, ostre i przewlekłe zapalenie nerek oraz idiopatyczny obrzęk powiek nerwowo-naczyniowych.

Opadanie powiek: znane również jako „zwisanie”. Z powodu niewydolności lub zaniku funkcji dławicy powiekowej lub części lub całości górnej szczęki nie można podnieść, górna szczęka jest w pozycji opadającej. Podzielony na pełny i częściowy, jednooczny lub obuoczny, wrodzony i nabyty, prawdziwy i fałszywy.

Może być wrodzony lub nabyty.

1 wrodzony: głównie z powodu jądra okoruchowego lub dysplazji dźwigacza jest dziedziczeniem autosomalnym dominującym.

2 nabyte: z powodu paraliżu nerwu okoruchowego, podnoszenia uszkodzenia przepony, choroby współczulnej, miastenii i zaburzeń mechanicznego chrapania, takich jak obrzęk zapalny lub nowe organizmy.

Powieki są spuchnięte i jasnozielone: ​​zielone guzy zwykle znajdują się w twardych krawędziach plwociny. Powieki są spuchnięte i jasnozielone. Masa rozwija się nienormalnie szybko. W krótkim okresie czasu można wypełnić powieki i zaangażować zatokę i mózg. Przednie i podżuchwowe węzły chłonne są często spuchnięte. Na powierzchni grudek występuje również zielona pigmentacja. W późniejszych stadiach choroby zaangażowane są wszystkie ważne narządy i kości kończyn; na późnym etapie śmierć często jest spowodowana niedokrwistością i infekcją.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.