Guzek pachowy

Wprowadzenie Szyja, pachy i pachwina (korzeń uda) to trzy główne obszary limfatyczne. Masa poddziąsłowa kończyny górnej lub gruczołu sutkowego może powodować obrzęk pachowych węzłów chłonnych, które są czerwone, obrzęknięte, gorące i bolesne, i może powodować infekcję ropną.

Przyczyna

Można to zaobserwować w zapaleniu węzłów chłonnych, które powoduje zapalenie węzłów chłonnych spowodowane przez bakterie atakujące węzły chłonne wzdłuż naczyń limfatycznych. Jednak nie u każdego rozwinie się zapalenie węzłów chłonnych po wystąpieniu infekcji bakteryjnych. Choroba ta może wystąpić tylko wtedy, gdy odporność organizmu jest zmniejszona. Długotrwałe niedożywienie, niedokrwistość i inne choroby przewlekłe mogą powodować zapalenie węzłów chłonnych po zakażeniu bakteriami.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Ogólna inspekcja zdjęć

Można zaobserwować w przewlekłym zapaleniu węzłów chłonnych, większość mas pod pachami ma oczywiste infekcje, a często zlokalizowana limfadenopatia, ból i tkliwość, zwykle o średnicy nie większej niż 2 ~ 3 cm, zmniejszają się po leczeniu przeciwzapalnym. Duże znaczenie ma limfadenopatia pachwinowa, zwłaszcza długotrwałe i niezmienione płaskie węzły chłonne. Jednak szyja i nadobojczykowe węzły chłonne są powiększone bez oczywistej przyczyny, która świadczy o ogólnoustrojowej chorobie limfoproliferacyjnej. Masę pod pachami należy potraktować poważnie, a następnie zbadać i potwierdzić.

Jeśli w przeszłości występowało zapalenie kończyn górnych lub piersi (historia medyczna trwała dziesięć lat), a następnie pojawiła się masa, tym razem wykazano głównie cechy stanu zapalnego, wówczas możliwość ostrego zaostrzenia przewlekłego zapalenia węzłów chłonnych jest duża. Jednak zapalenie zwykle nie ma nowotworów. Jeśli występuje miejscowy nowotwór „podobny do kalafiora”, ból nie jest poważny, to zasadniczo jest to nowotwór złośliwy. Źródło gruczołu sutkowego jest bardzo prawdopodobne, szczególnie w bocznym gruczole sutkowym. Po dotknięciu twardego guza. Oczywiście miejscowa martwica i pęknięcie guzów może również mieć objawy zapalne, ale zakres jest ogólnie ograniczony do obszarów martwiczych, które mogą mieć smród.

Diagnostyka różnicowa

Identyfikacja objawów, które łatwo pomylić z masą kostki :

Przewlekłe zapalenie węzłów chłonnych: większość z nich ma oczywiste infekcje i często ma zlokalizowaną limfadenopatię, ból i tkliwość, zwykle o średnicy nie większej niż 2–3 cm i kurczy się po leczeniu przeciwzapalnym. Duże znaczenie ma limfadenopatia pachwinowa, zwłaszcza długotrwałe i niezmienione płaskie węzły chłonne. Nie ma jednak oczywistej przyczyny obrzęku szyi i nadobojczykowych węzłów chłonnych, która świadczy o ogólnoustrojowej chorobie limfoproliferacyjnej, którą należy poważnie potraktować, a następnie zbadać i potwierdzić.

Gruźlicze zapalenie węzłów chłonnych: gorączka, pocenie się, zmęczenie, zwiększona sedymentacja krwi, częściej u młodych dorosłych. Często towarzyszy gruźlica, węzły chłonne mają nierówną teksturę, niektóre są lżejsze (podobne do sera), niektóre są twarde (zwłóknienie lub zwapnienie) i przylegają do siebie, i przylegają do skóry, więc aktywność jest słaba. Ten typ pacjenta ma dodatni wynik testu tuberkulinowego i przeciwciała przeciwko gruźlicy krwi.

Chłoniak złośliwy: obserwowany także w każdej grupie wiekowej, jego limfadenopatia jest często bezbolesna, postępujący obrzęk, od dużych nasion soi do jujuby, o średniej twardości. Zasadniczo nie ma przyczepności do skóry i nie stapia się ze sobą w pierwszym i środkowym etapie. W późniejszym etapie węzły chłonne mogą urosnąć do dużego rozmiaru, a także mogą zostać połączone w duży kawałek, którego średnica jest większa niż 20 cm, atakując skórę i nie zagoi się po zerwaniu. Ponadto może atakować śródpiersie, wątrobę, śledzionę i inne narządy, w tym płuca, przewód pokarmowy, kości, skórę, piersi, układ nerwowy i tak dalej. Diagnoza wymaga biopsji. Klinicznie złośliwy chłoniak jest często błędnie diagnozowany, z powierzchownym powiększeniem węzłów chłonnych jako pierwszym objawem, od 70% do 80% pacjentów ze zdiagnozowanym zapaleniem węzłów chłonnych lub gruźlicą węzłów chłonnych w momencie pierwszej diagnozy, co powoduje opóźnienie leczenia.

Rozrost gigantycznego węzła chłonnego: rzadka choroba, którą łatwo błędnie zdiagnozować. Często objawia się jako niewyjaśniona limfadenopatia, głównie atakująca klatkę piersiową, z najbardziej śródpiersiem, ale także atakująca mięsień kulszowy i płuca. Inne dotknięte miejsca to szyja, zaotrzewna, miednica, pachy i tkanka miękka. Często źle zdiagnozowany jako grasiczak, nowotwór komórek plazmatycznych, chłoniak złośliwy. Zrozumienie patologii i objawów klinicznych tej choroby jest niezwykle ważne dla wczesnej diagnozy.

Pseudolymphoma: Miejsce, które często występuje poza węzłami chłonnymi, takie jak powieki, pseudolymphoma żołądka i limfatyczne polipy przewodu pokarmowego. Jest ogólnie uważany za reaktywny rozrost spowodowany zapaleniem.

Przerzuty do węzłów chłonnych: Węzły chłonne mają często twardą i nierówną teksturę, a pierwotną zmianę można znaleźć. Bardzo mało ogólnoustrojowa limfadenopatia.

Ostra białaczka i przewlekła białaczka limfocytowa: często mają również limfadenopatię, szczególnie ostrą białaczkę limfocytową często występującą u dzieci, klinicznie ostrą, często towarzyszą jej gorączka, krwotok, wątroba i śledziona, tkliwość mostkowa itp., Krew Nauka i nakłucie szpiku kostnego może potwierdzić diagnozę.

Sarkoidoza: rzadka w Chinach, często atakująca obustronną kulkę, promieniowa, której towarzyszy długotrwała niska gorączka. Węzły chłonne całego ciała mogą być spuchnięte, szczególnie przed i po uchu, pod szczęką i obok tchawicy. Trudno klinicznie odróżnić chłoniaka złośliwego.

Mononukleoza zakaźna: częściej u młodych dorosłych, wywołana wirusem Epsteina-Barra, ale pacjenci są ogólnie w dobrej kondycji, mogą mieć gorączkę i limfadenopatię układową, mogą również mieć łagodny obrzęk śledziony. W krwi obwodowej znajdują się nietypowe limfocyty, a dodatni wynik testu na aglutynację heterofilną może potwierdzić diagnozę.

Choroba surowicy: choroba, która występuje po zastosowaniu przez pacjenta produktów w surowicy (antytoksyna przeciw tężcowi, szczepionka przeciw wściekliźnie itp.). Niewielka liczba pacjentów z limfadenopatią jako pierwszymi objawami klinicznymi. Jednak większość węzłów chłonnych w miejscu wstrzyknięcia i koło pasowe są najpierw spuchnięte. Zgodnie z historią wstrzyknięć i gorączki można rozpoznać wysypkę, eozynofilię itp.

Można zaobserwować w przewlekłym zapaleniu węzłów chłonnych, większość mas pod pachami ma oczywiste infekcje, a często zlokalizowana limfadenopatia, ból i tkliwość, zwykle o średnicy nie większej niż 2 ~ 3 cm, zmniejszają się po leczeniu przeciwzapalnym. Duże znaczenie ma limfadenopatia pachwinowa, zwłaszcza długotrwałe i niezmienione płaskie węzły chłonne. Jednak szyja i nadobojczykowe węzły chłonne są powiększone bez oczywistej przyczyny, która świadczy o ogólnoustrojowej chorobie limfoproliferacyjnej. Masę pod pachami należy potraktować poważnie, a następnie zbadać i potwierdzić.

Jeśli w przeszłości występowało zapalenie kończyn górnych lub piersi (historia medyczna trwała dziesięć lat), a następnie pojawiła się masa, tym razem wykazano głównie cechy stanu zapalnego, wówczas możliwość ostrego zaostrzenia przewlekłego zapalenia węzłów chłonnych jest duża. Jednak zapalenie zwykle nie ma nowotworów. Jeśli występuje miejscowy nowotwór „podobny do kalafiora”, ból nie jest poważny, to zasadniczo jest to nowotwór złośliwy. Źródło gruczołu sutkowego jest bardzo prawdopodobne, szczególnie w bocznym gruczole sutkowym. Po dotknięciu twardego guza. Oczywiście miejscowa martwica i pęknięcie guzów może również mieć objawy zapalne, ale zakres jest ogólnie ograniczony do obszarów martwiczych, które mogą mieć smród.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.