Zmęczony mlekiem

Wprowadzenie Niechęć do mleka jest zjawiskiem w niechęci dzieci do mleka. Dziecko miało dobry apetyt, brak objawów choroby i normalne czynności, ale nagle nie lubiłem pić mleka w proszku, ale po chwili wróciło do normy. Niektóre matki wciąż zastanawiają się, czy jest problem z mlekiem w proszku. Jednak po przetestowaniu tych proszków mlecznych nie wystąpiły problemy z jakością, wszystkie testy sensoryczne zostały zakwalifikowane, a smak był prawie taki sam. Zjawisko to nosi nazwę „okresu noszenia mleka”, a wiele matek mniej więcej spotkało podobne zjawiska.

Przyczyna

Przyczyna niedożywienia:

Przyczyna 1: Niewygodne ciało (na przykład w długich zębach, szczepienie, choroba itp.).

Powód 2: Nieskalany i zabawny z powodu ciekawości.

Powód 3: Fizjologicznie zmęczony mlekiem, apetyt nie jest dobry, zmęczony mlekiem przez ponad 2 miesiące, waga, wzrost i dysplazja.

Powód 4: Smak zaczyna się rozwijać i brak zainteresowania stałym smakiem mleka w nadziei wypróbowania nowych smaków.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Badanie fizykalne noworodków w endoskopii jamy ustnej

Kontrola i diagnoza zmęczonego mleka:

Dziecko nie ma objawów choroby, normalnej aktywności i nagle nie lubi pić mleko w proszku, ale po pewnym czasie wróci do normy. Zjawisko zmęczenia niemowląt mlekiem pojawia się zwykle po czterech miesiącach. Zjawisko niedożywienia trwa zwykle od jednego tygodnia do dwóch tygodni.

Kiedy spożycie mleka przez dziecko jest zmniejszone, wiele matek myśli, że dzieje się to w okresie zatrucia; w rzeczywistości duża część zjawiska niedożywienia jest spowodowana niewygodnym procesem picia, w tym odpowiednią temperaturą i wilgotnością środowiska zewnętrznego. Czy w otoczeniu panuje hałas, czy pieluszka jest czysta, czy klep jest poprawny, czy nie. Szczególnie w przypadku dzieci, które są zbyt wcześnie, aby mieć zjawisko przypominające dziecko, lepiej sprawdzić i poprawić te części.

Diagnostyka różnicowa

Objawy mylących i mylących objawów:

Anoreksja odnosi się do objawów utraty apetytu lub utraty w dłuższym okresie czasu. Częściej u dzieci w wieku od 1 do 6 lat. Najczęstsze przyczyny to złe nawyki żywieniowe, infekcje, choroby przewodu pokarmowego, choroby metaboliczne i hormonalne oraz zaburzenia odżywiania, w tym zwiększone zatrucie witaminą A i D w ostatnich latach. Długotrwała anoreksja może powodować niedożywienie, zaburzenia wzrostu i rozwoju oraz zaburzenia zachowania psychicznego.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.