Wsteczna infekcja bakteryjna

Wstęp Tak zwana wsteczna infekcja bakteryjna oznacza, że ​​bakterie przedostają się do układu moczowego od ujścia cewki moczowej, przez cewkę moczową do pęcherza moczowego, a nawet do nerek lub najądrza i prostaty. Większość bakterii pochodzi z przewodu pokarmowego, zwłaszcza E. coli (E. coli). Pacjenci ambulatoryjnych dróg moczowych to głównie kobiety (mężczyźni: kobiety około 1:8), ponieważ kobieca cewka moczowa jest krótsza (około 3-4 cm), a otwór znajduje się dość blisko pochwy i odbytu, więc bakterie są łatwo powodowane przez złe nawyki higieniczne lub seksualność. Może dostać się do układu moczowego i spowodować infekcję.

Złe nawyki higieniczne i zachowania seksualne, zmniejszona odporność fizyczna. Gdy funkcja odpornościowa organizmu słabnie, nie może on w pełni odgrywać swojej roli w fagocytowaniu i zabijaniu bakterii.Nawet jeśli liczba inwazyjnych bakterii jest niewielka, a patogenność nie jest silna, infekcja może być spowodowana; również stopniowo wzrasta. Czynniki bakteryjne są związane głównie ze zjadliwością i ilością bakterii chorobotwórczych. Do organizmu dostają się chorobotwórcze bakterie o silnej zjadliwości lub dużej liczbie, co z większym prawdopodobieństwem powoduje sepsę.

Osad w moczu Osad w moczu Odlewy Sprawdza się całkowitą liczbę kolonii Beta-laktamaza o rozszerzonym spektrum

Uważnie zapytaj odpowiednią historię medyczną. Przeprowadzić badanie fizykalne, a jednocześnie konieczne jest przeprowadzenie eksperymentów z posiewami bakteryjnymi w połączeniu z odpowiednim badaniem aparaturowym oraz kompleksowe uwzględnienie objawów pacjenta w celu postawienia najwłaściwszej diagnozy. Zasady pobierania i badania próbek do badań bakterii chorobotwórczych:

⒈ Próbkowanie różnicowe: W zależności od rozmieszczenia i miejsca wyładowania różnych patogenów w organizmie, pobierane są różne próbki.Spróbuj pobrać materiały z widocznych zmian.

⒉ Ścisła obsługa aseptyczna, aby uniknąć zanieczyszczenia próbek, aseptyczne pobieranie próbek, aby zapobiec skażeniu różnymi bakteriami.

⒊ Właściwe postępowanie: Próbki należy pobrać przed zastosowaniem antybiotyków.

⒋ Wyślij do badania tak szybko, jak to możliwe: Próbki muszą być świeże i wysłane do badania jak najszybciej po pobraniu Większość bakterii można transportować w lodówce, a próbki kału należy dodać do konserwującego roztworu soli fizjologicznej buforowanej glicerolem.

⒌ Zaznacz i wypełnij formularz testu laboratoryjnego.

Diagnozę różnicową należy przeprowadzić z następującymi objawami:

1. Zapalenie cewki moczowej: U kobiet zapalenie cewki moczowej i zapalenie pochwy są przyczyną większości objawów ze strony układu moczowego, gdy posiewy moczu są negatywne dla bakterii. Candida albicans, zapalenie pochwy Trichomonas lub bakteryjne zapalenie pochwy mogą powodować bolesne oddawanie moczu, gdy mocz spływa do zapalnych warg sromowych. Chociaż u większości kobiet występują głównie bolesne oddawanie moczu, upławy, nieprzyjemny zapach i dyspareunia. Zapalenie cewki moczowej spowodowane chorobami przenoszonymi drogą płciową, takimi jak Chlamydia trachomatis, Neisseria gonorrhoeae lub wirusem opryszczki pospolitej, powoduje łagodne objawy z powolnym początkiem i brak objawów ze strony układu moczowego innych niż bolesne oddawanie moczu. Krwiomocz często nie występuje w analizie środkowego strumienia moczu.

2. Zapalenie pęcherza: Obecność krwiomoczu w dużym stopniu sugeruje bakteryjne zapalenie pęcherza. Rozpoznanie potwierdza mikroskopia moczu (bakterie i krwinki białe) oraz posiew moczu. Prawie wszystkie pacjentki mają ropomocz, a do 50% ma mikroskopijny krwiomocz Próbki posiewu moczu ze środkowego strumienia zwykle wykazują bakterie chorobotwórcze, ale około 30% pacjentek ma objawy podobne do zapalenia pęcherza moczowego bez widocznej bakteriomoczu (jednostki tworzące kolonie).

3.: Zapalenie gruczołu krokowego Ponieważ ostremu zapaleniu pęcherza często towarzyszy ostre zapalenie gruczołu krokowego, patogeny bakteryjne można często potwierdzić za pomocą posiewu moczu z pęcherza moczowego. Ze względu na ryzyko bakteriemii lekarze nie powinni masować ostrego zapalenia gruczołu krokowego, dopóki nie zostanie osiągnięty odpowiedni poziom odpowiednich środków przeciwdrobnoustrojowych we krwi. Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego może być bardziej podstępne. Zwykle objawia się tylko nawracającą bakteriurią lub stanem podgorączkowym i dyskomfortem w obrębie pleców lub miednicy. Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego jest najczęstszą przyczyną nawracających objawowych ZUM u mężczyzn, ponieważ infekcja wciąż przedostaje się do pęcherza moczowego. Pozytywne posiewy płynów do masażu prostaty potwierdzają diagnozę. Po oczyszczeniu obszaru okołocewkowego pacjent oddaje mocz, a do posiewu ilościowego wykorzystuje się początkowe próbki 5–10 ml (VB1) i środkowe (VB2). Pacjent przestał oddawać mocz przed opróżnieniem pęcherza i przeszedł masaż prostaty. Posiewano każdy wyciśnięty płyn sterczowy, a następnie początkowe 5–10 ml moczu (VB3). Interpretacja wyników badań jest taka, że ​​przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego podejrzewa się, gdy mocz pęcherza moczowego (VB2) wymaga 12WBC/pola wysokiej mocy. W przypadku przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego posiewy moczu lub wyciśniętego płynu gruczołu krokowego są prawie zawsze dodatnie, ale posiew ujemny nie wyklucza diagnozy.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.