Krwiomocz u dzieci

Wprowadzenie Krwiomocz u dzieci jest jednym z najczęstszych objawów w pediatrii i może współistnieć z innymi objawami układu moczowego lub może występować samodzielnie. Oprócz krwiomoczu w przypadku uszkodzenia nerek, krwiomocz może również wystąpić w układzie moczowym i chorobach ogólnoustrojowych poniżej nerki.

Przyczyna

Przyczyny krwiomoczu Wiele hemoglobin może być wydalanych z moczem, a test jakościowy hemoglobiny w moczu jest dodatni, zwany hemoglobinurią. Hemoglobinuria charakteryzuje się silnym brązowym lub przezroczystym kolorem sosu sojowego W czasie badania mikroskopowego nie ma czerwonych krwinek, ale wynik badania krwi utajonej jest dodatni, spowodowany chorobami ogólnoustrojowymi, a także chorobami układu moczowego, a częstymi przyczynami są zapalenie nerek i dróg moczowych. Zakażenie, kamień moczowy i nieprawidłowości strukturalne układu moczowego.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Test moczu wazopresyny w wodzie

Większość przypadków krwiomoczu u dzieci można zdiagnozować za pomocą objawów, oznak i badań laboratoryjnych, a niektóre dzieci można zdiagnozować za pomocą obrazowania, endoskopii i biopsji nerek.

(1) Weź 2 ml świeżego moczu do probówki i zagotuj, aby zniszczyć inne peroksydazy, które mogą powodować fałszywie dodatnie. Po schłodzeniu dodaj 1-2 krople lodowatego kwasu octowego i wymieszaj.

(2) Powoli dodaj zmieszany odczynnik (zmieszaj 50 g / L roztwór etanolu aminopirynowego i 3% nadtlenku wodoru w tej samej ilości) do probówki wzdłuż ścianki probówki, aby utworzyć powierzchnię kontaktu z moczem. Natychmiast obserwuj kolor interfejsu dwóch płynów. Jeśli powstanie lawendowo-purpurowy niebieski pierścień, jest on dodatni dla badania krwi utajonej; jeśli nie rozwija koloru po 3 minutach, jest ujemny dla badania krwi utajonej.

Diagnostyka różnicowa

Diagnostyka różnicowa krwi moczowej u dzieci:

1. Niemowlęta i dzieci z krwiomoczem, którym towarzyszą deformacje głuchoty, chorób oczu lub innych części, należy rozważyć, czy nerka również jest zdeformowana.

2. Dzieci z krwiomoczem, któremu towarzyszy zmniejszone wydalanie moczu, obrzęk twarzy, wysokie ciśnienie krwi i bóle krzyża, mogą być ostrym lub przewlekłym kłębuszkowym zapaleniem nerek.

3. Liczba krwiomoczu z drogami moczowymi wzrasta u dzieci i zawsze występuje uczucie wybrzuszenia w dolnej części brzucha lub ból dróg moczowych podczas oddawania moczu, co wskazuje na zapalenie cewki moczowej lub pęcherza moczowego.

4. Jeśli dziecko ma krwiomocz i ma trudności w oddawaniu moczu oraz ból nie do zniesienia, może mieć kamień nazębny.

5. Jeśli dziecku towarzyszy krwotok, krwawienie ze skóry, krwawienie z nosa, dziąsła i inne części krwawienia, należy zwracać uwagę na zaburzenia krwawienia, takie jak plamica małopłytkowa, niedokrwistość aplastyczna, ostra białaczka, hemofilia.

6. Dzieci z krwiomoczem, którym towarzyszy gorączka, ogólne złe samopoczucie i apatia, myślą o możliwości wystąpienia ogólnoustrojowych chorób zakaźnych.

7. Jeśli rodzice i krewni dziecka cierpią na chorobę nerek, krwiomocz dziecka powinien być wyczulony na możliwość dziedzicznego zapalenia nerek.

8. Istnieje również kilka przyczyn przejściowego krwiomoczu. Na przykład po wysiłku, krwiomoczu, niektóre dzieci wykryły krwiomocz po męczących czynnościach, takich jak bieganie lub gra, ale ciało nie odczuwa wyraźnego dyskomfortu i nie ma innych połączonych objawów. Jest to krwiomocz po wysiłku, który jest spowodowany uszkodzeniem nerek po wysiłku fizycznym. Krwiomocz wysiłkowy nie jest specjalnie leczony. Możesz wziąć leki hemostatyczne i pozwolić dziecku odpocząć, dopóki krwiomocz nie zniknie. W przyszłości powinieneś stopniowo zwiększać od niewielkiej ilości ćwiczeń, aby poprawić odporność organizmu i nerek na ćwiczenia.

9. Niektóre leki mogą powodować uszkodzenie nerek i krwiomocz, takie jak leki sulfonamidowe, gentamycyna, kanamycyna, angtong i przeziębienie. Dlatego, gdy dzieci muszą stosować te leki z powodu choroby, należy je stosować pod nadzorem lekarza, aby zapewnić bezpieczeństwo bez skutków ubocznych.

Większość przypadków krwiomoczu u dzieci można zdiagnozować za pomocą objawów, oznak i badań laboratoryjnych, a niektóre dzieci można zdiagnozować za pomocą obrazowania, endoskopii i biopsji nerek.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.