Zwichnięcie nawykowe

Wprowadzenie Nawracające lub powszechnie znane jako nawykowe zwichnięcie barku, podzielone głównie na dwie kategorie: jedna polega na tym, że można zwichnąć staw barku, a następnie można powrócić do normalnej pozycji, to znaczy pacjent może swobodnie wykonywać staw barku. Druga kategoria jest najczęstsza, głównie z powodu urazu, to znaczy następstw zwichnięcia barku po sile zewnętrznej. Pierwszy typ zwykłego zwichnięcia barku nie ma historii oczywistych urazów, a wiele stawów może mieć nadmierne rozciąganie i rozluźnienie. Na przykład kciuk można łatwo złożyć i dotknąć przedramienia. Staw łokciowy lub staw kolanowy jest nadmiernie rozciągnięty, głównie dlatego, że wrodzony korpus jest luźny, a staw jest niestabilny i jest wielokierunkowy. Jeśli chodzi o drugą kategorię, nawykowe zwichnięcie spowodowane kontuzją wynika głównie z oczywistych urazów, takich jak kontuzje sportowe, takie jak zbyt duża akcja rzucania lub nagły opór podczas rzucania, judo, zapasy i inne ruchy kontaktu fizycznego. Innym przykładem jest przypadkowy ruch ręki ręką lub ramieniem i podłożem, powodujący zwichnięcie stawu barkowego, z których prawie wszystkie ulegają zwichnięciu w kierunku przednim, a po leczeniu zachowawczym (zmniejszenie stawu) następuje ponownie zwichnięcie lub podwichnięcie. .

Przyczyna

Problem polega na tym, że podczas pierwszego urazu ważna struktura (więzadło barkowe i wargowe), która utrzymuje stabilność stawu barkowego, jest odrywana od krawędzi szczęki w wyniku przemieszczenia stawu i odrywana od kości. Po przywróceniu stawu zraniona część nie goiła się, tworząc trwałą szczelinę, a stabilność stawu barkowego nie mogła być utrzymana. Ponad 90% zwichnięć barku jest usuwanych z przodu, dlatego oderwanie łopatki i więzadła znajduje się również przed łopatką. Tak też jest i przemieszczenie występuje w ramionach w celu uprowadzenia i rotacji zewnętrznej.

Ponadto zwiększa się liczba zwichnięć, a torebka stawowa z przodu staje się coraz bardziej luźna, co zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia zwichnięcia. Zwichnięcie raz staw zostanie zraniony raz, chrząstka stawowa nie tylko zużyje się lub zdziera, a nawet rozrywa więzadło wargowe górne. Większość pacjentów nie dba o niestabilność wejść i wyjść stawów barkowych. Uważają, że dopóki zwracają większą uwagę na niektóre złe postawy lub unikają określonych czynności, mogą zmniejszyć ryzyko zwichnięcia. Niektórzy uważają również, że raz zajmuje to niewiele czasu. Niektórzy uważają, że są coraz bardziej samoresetujący się i czy ich stan został złagodzony. Ostatnio coraz więcej raportów badawczych i nasze własne doświadczenia pokazują, że stawy barkowe są niestabilne w regularnych czasach i nagromadziły się wielokrotne zwichnięcia lub podwichnięcia, co spowoduje zużycie chrząstki stawowej, i istnieje duża szansa na uzyskanie stawu barkowego. Zapalenie

Sprawdź

Powiązana kontrola

Badanie CT kości i stawów i tkanek miękkich

Statystyki, po raz pierwszy z powodu urazu spowodowanego zwichnięciem barku, np. Młodych ludzi w wieku poniżej 20 lat, to szansa na nawrót i zwichnięcie wynosi od 60% do 95%. Jeśli wystąpi u osób w wieku od 20 do 30 lat, prawdopodobieństwo nawrotu wynosi od 40% do 70%, a gdy ma od 30 do 40 lat, prawdopodobieństwo nawrotu wynosi od 10% do 40%. Jeśli wystąpi u młodych ludzi, którzy lubią sport, nastąpi ponownie. Prawdopodobieństwo może wynosić nawet 80%. Są dwa, dwa i trzy, jeden, ale po rozpoczęciu się zwichnięcia ograniczy normalne czynności i ruchy wielu stawów barkowych, nie tylko nie będzie mógł uprawiać wielu sportów i pracy, nawet jeśli ostrożnie, a następnie uważnie, często Przemieszczenie lub podwichnięcie występuje nieumyślnie w czynnościach życia codziennego, takich jak ciągnięcie ciężkich przedmiotów, noszenie rozbierania się, spanie i przewracanie się. Im więcej razy się zwrócisz, tym bardziej prawdopodobne jest zwichnięcie stawu barkowego, a im bardziej „samoresetujesz się”, oczywiście zakres ruchu stawu będzie bardziej ograniczony.

Diagnostyka różnicowa

Zwyczajne zwichnięcie stawów należy odróżnić od zwichnięcia stawów spowodowanego urazem.

Doświadczenie pierwszego zwichnięcia stawu barkowego z powodu kontuzji jest bardzo głębokie, przyczyną jest nie tylko silny ból, uczucie, że ramiona wychodzą, a następnie utknęły i nie mogą się poruszać. Większość ludzi musi użyć siły zewnętrznej (medycyna zachodnia lub medycyna chińska), aby „zresetować” staw barkowy. Niewielka liczba osób może „cofnąć” się za pomocą siebie lub swoich towarzyszy. Krótko mówiąc, po pewnym rzucie „odpadnięte ramiona wróciły do ​​plwociny. Po kilku tygodniach powrotu do zdrowia ramiona wróciły do ​​normalnego funkcjonowania. Ale pewnego dnia pacjent wykonuje uniesienie ramion i rotację zewnętrzną podczas ćwiczeń lub pracy. Działanie porwania, w skrócie, jest podobnym działaniem rzucającym. Staw barkowy ponownie wypada, jest zablokowany i bolesny. Nie może go „odzyskać”. To jest powtarzające się zwichnięcie lub może to być uczucie „karty”. Jeden głos, ramię skręcone i nagle nie słuchał, ale można go cofnąć, jest to powtarzające się podwichnięcie. Prawdopodobieństwo zwichnięcia i nawrotu jest ściśle związane z wiekiem pierwszego zwichnięcia.

Statystyki, po raz pierwszy z powodu urazu spowodowanego zwichnięciem barku, np. Młodych ludzi w wieku poniżej 20 lat, to szansa na nawrót i zwichnięcie wynosi od 60% do 95%. Jeśli wystąpi u osób w wieku od 20 do 30 lat, prawdopodobieństwo nawrotu wynosi od 40% do 70%, a gdy ma od 30 do 40 lat, prawdopodobieństwo nawrotu wynosi od 10% do 40%. Jeśli wystąpi u młodych ludzi, którzy lubią sport, nastąpi ponownie. Prawdopodobieństwo może wynosić nawet 80%. Są dwa, dwa i trzy, jeden, ale po rozpoczęciu się zwichnięcia ograniczy normalne czynności i ruchy wielu stawów barkowych, nie tylko nie będzie mógł uprawiać wielu sportów i pracy, nawet jeśli ostrożnie, a następnie uważnie, często Przemieszczenie lub podwichnięcie występuje nieumyślnie w czynnościach życia codziennego, takich jak ciągnięcie ciężkich przedmiotów, noszenie rozbierania się, spanie i przewracanie się. Im więcej razy się zwrócisz, tym bardziej prawdopodobne jest zwichnięcie stawu barkowego, a im bardziej „samoresetujesz się”, oczywiście zakres ruchu stawu będzie bardziej ograniczony.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.