Bezsoczewkowe oko
Wprowadzenie
Wprowadzenie Afakia odnosi się do braku soczewki w oku, a brak soczewki w obszarze źrenicy jest również uwzględniony w tej kategorii, która jest nazywana stanem afakicznym.
Patogen
Przyczyna
(1) Przyczyny choroby
Przyczyny afakicznych oczu obejmują:
1. Wrodzony brak lub zwichnięcie soczewki.
2. Najczęstszą przyczyną jest operacja zaćmy.
3. Uraz oka.
4. Dziedziczna choroba oka ze zwichnięciem soczewki.
(1) Zespół Marfana.
(2) Zespół Weilla-Marchesaniego.
(3) homocycyuria.
(4) Niedobór oksydazy siarczynowej.
5. Dziedziczna choroba oka z podwichnięciem soczewki
(1) Zespół Alporta.
(2) dysostoza twarzoczaszki (dysostoza twarzoczaszki).
(3) Brak choroby tęczówki.
(4) Zespół Ehlersa-Danlosa.
(5) sferyczna rogówka.
(6) Hiperlizynemia.
6. Choroba oka, która może powodować podwichnięcie soczewki
(1) Buphthalmus (buphthalmus).
(2) guzy śródgałkowe.
(3) Zaćma podczas dojrzałości lub okresu dojrzewania.
(4) Zespół złuszczania naskórka.
(dwa) patogeneza
1. Oko modelu optycznego: A jest modelem oka emmetropii Gullstranda, a parametry podano w mm. Pod względem mocy refrakcyjnej rogówka wynosi 43,05D, soczewka 19,11D, a całkowita moc refrakcyjna oka 58,64D. Afrakiczne oko może być postrzegane jako nieregulowana gałka oczna z regulacją wysokości Po zdjęciu soczewki moc refrakcyjna oka zmniejsza się z 58,64 do 43,05D, co odpowiada jedynie całkowitej mocy refrakcyjnej rogówki. Ryc. 1B pokazuje modelowe oko ciała bezdechu. Można to wyraźnie postrzegać jako kontrolę. W oku bezdechu przedni główny punkt (H1) i tylny główny punkt (H2) znajdują się prawie na przedniej powierzchni rogówki, a pierwszy węzeł ( N1) i drugi węzeł (N2) przesunięto do tyłu z 7,079 mm i 7,333 mm za rogówką do okolic rogówki 7,754 mm. To w pełni pokazuje, że w nieskorygowanym oku afakijnym główny punkt przesuwa się do przodu, a węzeł przesuwa się do tyłu. Z obrazu kontrolnego oka modelowego, w oku bezdusznym z osią osiową od 23 do 24 mm, ogniskowe równoległe promienie opadają około 31 mm za rogówkę, przednia ogniskowa wynosi 23,22 mm, a przednia ogniskowa (D1) w oku emmetropicznym wynosi 17.048 mm. Dlatego konieczne jest dodanie wysoce wypukłej soczewki, która może silnie skoncentrować światło, aby zrekompensować układ refrakcyjny ciała bezdechu.
2. Objawy i znaki
(1) Wizja: W oku bezdechu obraz obiektu zostaje powiększony o 33%, ponieważ przednia ogniskowa i oko w kształcie ciała afakijnego są różne. Pod względem zakresu kątów widzenia zarejestrowana ostrość widzenia jest teoretycznie lepsza niż rzeczywista ostrość widzenia. Ostrość wzroku wynosi 6/9 w skorygowanym oku bezdechu, co odpowiada 6/12 w oku emmetropicznym.
Przednia długość ogniskowej D1 = 17,05 mm oka emmetropowego, przednia długość ogniskowej D1 = 23,22 mm ciała afakijnego, stosunek wynosi 23,22 ÷ 17,05 = 1,36, stosunek wynosi od 1 do 1,36, co oznacza, że obraz obiektu w oku afakijnym jest 1,36 razy większy niż w oku emmetropicznym. To znaczy wzrost o 33%. W implancie soczewki wewnątrzgałkowej przedniej komory obraz jest powiększany o 5%, aw implancie soczewki wewnątrzgałkowej tylnej komory obraz nie jest powiększany.
(2) Regulacja: Ponieważ soczewka jest nieobecna, regulacja jest całkowicie utracona, więc widzenie bliskie i dalekie musi zostać skorygowane za pomocą soczewek o różnej dioptrii.
(3) Astygmatyzm rogówki: po uzyskaniu oka bezdechu przez operację zaćmy występuje astygmatyzm rogówki, a większość z nich to astygmatyzm wsteczny. Hennig i wsp. Stwierdzili, że zastosowanie bezszwowej ekstrakcji zaćmy zaćmowej, 85,5% oczu w 6 tygodni po zabiegu miało średnio 1,41D astygmatyzmu wstecznego, a odnotowano niewielki wzrost astygmatyzmu wstecznego między 6 tygodniem a 1 rokiem po operacji. Wartość dodana wynosi 0,66D. Jeśli operacją zaćmy jest enukleacja zewnątrztorebkowa lub enukleacja wewnątrztorebkowa, astygmatyzm rogówki ustabilizuje się 45 dni po operacji. Po fakoemulsyfikacji astygmatyzm rogówki na ogół nie jest oczywisty z powodu małego nacięcia.
(4) Aberracja sferyczna: gdy wysoko wypukła soczewka zostanie umieszczona przed soczewką afakiczną w celu korekcji, tylko światło paraksjalne może przejść przez ognisko główne, a załamanie bliższej krawędzi soczewki odbiega bardziej, a ogniskowa jest krótsza niż ogniskowa wiązki paraksjalnej. , tworząc w ten sposób aberrację sferyczną. Gdy ciało afakijne widzi obiekt z przodu przez bardzo wypukłą warstwę soczewki, ponieważ odległość między punktami wokół obiektu jest różna od optycznego środka soczewki, różne kąty obrazu pryzmatu są generowane, gdy obraz obiektu przechodzi przez soczewkę, gdy obraz obiektu pochodzi z osi równoległej Kiedy oś optyczna jest odsunięta od obwodu, powiększenie jest stopniowo zwiększane w tym czasie i dochodzi do deformacji obrazu obiektu, co nazywa się zniekształceniem poduszki poduszkowej.
W rezultacie linia staje się krzywą przechodzącą przez soczewkę, a świat liniowy staje się parabolą, a gdy pacjent porusza okiem, powierzchnia paraboliczna zmienia swój kształt. Patrząc na obiekt przez obwód soczewki, staje się on większy, bliższy i dłuższy w kierunku głównej osi. Gdy obiekt porusza się bez ruchu obiektu, wydaje się, że obiekt porusza się szybciej.
(5) Aberracja chromatyczna: gdy soczewka afakiczna jest korygowana poprzez noszenie mocno wypukłej warstwy soczewki, może pojawić się kolorowe światło z powodu białego równoległego światła przechodzącego przez wypukłą soczewkę. Im dłuższa długość fali, tym mniejszy współczynnik załamania światła, więc skupienie czerwonego światła po przejściu przez soczewkę wypukłą Daleko od soczewki, a ognisko światła fioletowego znajduje się blisko soczewki, światło peryferyjne soczewki ma większy współczynnik załamania światła niż światło osi x (centrum optyczne). Dlatego skupienie barwnego światła generowanego w obwodowej części soczewki jest inne niż w centralnej części, to znaczy, gdy gałka oczna widzi przedmiot lub światło przez obwodową część soczewki korekcyjnej, pojawia się aberracja chromatyczna.
(6) Pole widzenia: pole widzenia ciała afakijnego jest zmniejszone, prawie połowa emmetropii.
Po korekcji oka afakijnego za pomocą wysoce wypukłej soczewki ruchoma okrągła ciemna plama (ryc. 4) pojawia się jako zjawisko „wtykania w pudełko”, gdy pacjent patrzy na obiekt. Tak zwana pierścieniowa ciemna plamka oznacza, że widoczne są centralne i peryferyjne pola widzenia, a ciemne plamy pojawiają się w zakresie między środkiem a obrzeżem pola widzenia. Jest tak, ponieważ światło przechodzące przez środek soczewki można skupić na siatkówce i dobrze widzieć. Światło przechodzące przez część brzegową soczewki powoduje słabe załamanie ze względu na użyteczność pryzmatu wypukłej soczewki i nie może gromadzić się na siatkówce, przez co obiekt nie jest widoczny. Jeśli chodzi o światło przechodzące przez soczewkę, nie dochodzi do niekorzystnego załamania światła, a siatkówka może być nadal osiągnięta.
Gdy gałka oczna znajduje się w pozycji początkowej, gdy wypukła soczewka korygująca soczewkę zostanie umieszczona blisko przedniej części soczewki afakicznej, powstaje okrągły ciemny punkt 15o z powodu użyteczności pryzmatu soczewki. Kiedy gałka oczna się obraca, ciemne punkty poruszają się w przeciwnych kierunkach. Gdy gałka oczna zostanie obrócona do obwodowej części soczewki, ciemna plama i gałka oczna poruszają się w przeciwnych kierunkach, zbliżając się do bardziej środkowej części. Tak więc, gdy pacjent obserwuje obiekt i obraca gałkę oczną w kierunku obiektu, ciemna plama również porusza się, aby zablokować obiekt. Gdy gałka oczna zostanie zdjęta z tego obiektu, ciemna plama ponownie się porusza, obiekt można ponownie zobaczyć, a obiekt wstrząsa się do lub z punktu obserwacyjnego, więc nazywa się to zjawiskiem lalki.
(7) Widzenie obuoczne: W jednoocznym, afakicznym oku trudno jest uzyskać obuoczną funkcję jednooczną, nawet u afakijnych pacjentów z widzeniem obuocznym, widzenie obuoczne nie zawsze jest obecne.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Badanie czynności oka Badanie TK oka i okolicy krzyżowej
Objawy kliniczne oczu afakicznych różnią się w zależności od przyczyny, głównie w następujący sposób:
1. Blizna po ranie: Jeśli oko bezdechu jest spowodowane operacją zaćmy, szczególnie po operacji zewnątrztorebkowej lub wewnątrztorebkowej (ECCE lub ICCE), można zobaczyć bliznę nacięcia, a szew widać szwem.
2. Rogówka: głównie astygmatyzm wsteczny, szczególnie po ECCE lub ICCE.
3. Komora przednia: głębsza, wynika to z braku soczewki i ruchu tęczówki do tyłu.
4. Tęczówka: Z powodu braku podparcia soczewki pojawia się jako drżenie tęczówki i może im towarzyszyć wada tęczówki.
5. Źrenica: Wydaje się ciemna czerń, ponieważ odbite światło z oka pacjenta nie może dotrzeć do oka obserwatora.
6. Przemieszczenie soczewki: Jeśli soczewka jest zwichnięta, widać zwichniętą soczewkę.
7. Resztkowa kora soczewki: Częściową resztkową korę soczewki zaobserwowano głównie po ECCE.
8. Obraz Purkinje-Sansona: Trzecie i czwarte obrazy nie będą widoczne z powodu braku soczewki.
9. Oftalmoskopia: dno można zobaczyć przy + 10D za pomocą bezpośredniego oftalmoskopu, a dysk jest mały.
Zgodnie z objawami klinicznymi pacjenta, w połączeniu z optometrią i wynikami badań ultrasonograficznych może potwierdzić diagnozę.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Rozpoznanie należy odróżnić od następujących objawów:
1. Przesunięcie soczewki: w normalnych warunkach soczewka jest zawieszona przez więzadło zawieszające soczewki na ciele rzęskowym, a jego środek jest prawie identyczny z osią wizualną. Częściowa lub całkowita utrata lub rozłączenie więzadła zawiesinowego soczewki z przyczyn wrodzonych, urazowych lub patologicznych itp. Powoduje brak równowagi siły zawieszenia lub utratę soczewki, powodując, że soczewka opuszcza normalną pozycję fizjologiczną zwaną ektopią lentis. Stopień uszkodzenia więzadła lub rozłączenia (częściowego lub całkowitego) ektopu soczewki dzieli się na podwichnięcie i wyzwolenie / zwichnięcie; zgodnie z przyczyną ektopii soczewki dzieli się na wrodzony, spontaniczny i traumatyczny.
2. Zwiększona ekspansja soczewki: W rozwoju zaćmy u poszczególnych pacjentów soczewka rozszerza się z powodu absorpcji nadmiaru wody przez soczewkę, co zwiększa objętość soczewki, utrudnia płynny przepływ wody i powoduje wzrost ciśnienia wewnętrznego, a pacjent może mieć poważne oko. Ból, któremu towarzyszą nudności, wymioty i inne objawy, medycznie znany jako jaskra wtórna podczas rozszerzania soczewki.
Jaskra spowodowana obrzękiem soczewki: jaskra związana z pęczniejącą zaćmą odnosi się do jaskry, która występuje podczas ekspansji zaćmy starczej lub zmętnienia po uszkodzeniu morfologicznym in vitro.
3. Kurczenie się soczewki: skomplikowana zaćma związana z chorobą odcinka przedniego, choroba postępuje powoli, np. Można kontrolować miejscowe zapalenie, zmętnienie może być stabilne przez długi czas bez rozwoju. W miarę postępu choroby stopień i stopień zmętnienia nadal rośnie i rozszerza się, ostatecznie obejmując całą soczewkę. Podczas postępu w soczewce lub w kapsułce mogą pojawić się krystaliczne substancje lub złogi wapienne, a w zaawansowanym stadium soczewka może się skurczyć, a nawet zwapnić.
Jednoczesna zaćma jest spowodowana innymi chorobami oka, takimi jak zapalenie błony naczyniowej oka, jaskra, odwarstwienie siatkówki, barwnikowe zwyrodnienie siatkówki, guzy wewnątrzgałkowe i wysoka krótkowzroczność, które powodują zmętnienie kryształu spowodowane odżywianiem i metabolizmem kryształów.
Objawy kliniczne oczu afakicznych różnią się w zależności od przyczyny, głównie w następujący sposób:
1. Blizna po ranie: Jeśli oko bezdechu jest spowodowane operacją zaćmy, szczególnie po operacji zewnątrztorebkowej lub wewnątrztorebkowej (ECCE lub ICCE), można zobaczyć bliznę nacięcia, a szew widać szwem.
2. Rogówka: głównie astygmatyzm wsteczny, szczególnie po ECCE lub ICCE.
3. Komora przednia: głębsza, wynika to z braku soczewki i ruchu tęczówki do tyłu.
4. Tęczówka: Z powodu braku podparcia soczewki pojawia się jako drżenie tęczówki i może im towarzyszyć wada tęczówki.
5. Źrenica: Wydaje się ciemna czerń, ponieważ odbite światło z oka pacjenta nie może dotrzeć do oka obserwatora.
6. Przemieszczenie soczewki: Jeśli soczewka jest zwichnięta, widać zwichniętą soczewkę.
7. Resztkowa kora soczewki: Częściową resztkową korę soczewki zaobserwowano głównie po ECCE.
8. Obraz Purkinje-Sansona: Trzecie i czwarte obrazy nie będą widoczne z powodu braku soczewki.
9. Oftalmoskopia: dno można zobaczyć przy + 10D za pomocą bezpośredniego oftalmoskopu, a dysk jest mały.
Zgodnie z objawami klinicznymi pacjenta, w połączeniu z optometrią i wynikami badań ultrasonograficznych może potwierdzić diagnozę.
Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.