Niedrożność moczowodu

Wprowadzenie Niedrożność połączenia cewki moczowej jest częstą niedrożnością dróg moczowych, która powoduje wodonercze. Ponieważ niedrożność połączenia cewki moczowej utrudnia płynne odprowadzanie miedniczek nerkowych do moczowodu, zaburzenie opróżniania miedniczek nerkowych powoduje rozszerzenie układu nerkowego. Początkowo mięsień gładki miedniczki nerkowej stopniowo się rozmnaża, wzmacnia perystaltykę i próbuje wydalić mocz przez dystalną niedrożność; gdy rosnąca ilość siły pełzającej nie może pokonać niedrożności, doprowadzi to do atrofii miąższu nerkowego i upośledzenia czynności nerek.

Przyczyna

Pomimo dogłębnych badań w różnych aspektach embriologii, anatomii i histologii, dokładna przyczyna UPJO nie jest jeszcze jasna. Istnieje wiele przyczyn UPJO: Przyczyny UPJO można podzielić na trzy kategorie na podstawie obserwacji wzrokowej i mikroskopii świetlnej.

1. Czynniki wewnętrzne światła: Wewnętrzne czynniki światła to głównie zwężenie UPJ, zastawka, polip i wysoki otwór moczowodu. Wśród nich zwężenie jest częstą przyczyną niedrożności UPJ (stanowiącą 87,2%), objawiającą się głównie jako przerost mięśni i przerost tkanki włóknistej w UPJ. Segment zwężenia ma na ogół około 2 cm długości i ma średnicę przekroju od 1 do 2 mm, czemu często towarzyszy wysoki otwór moczowodu. Zastawka UPJ to wrodzona fałda, która może zawierać mięśnie. Polipy są w większości podobne do słonecznika.

2. Czynniki zewnętrzne światła: Najczęstszą przyczyną jest błędne lub dodatkowe naczynia krwionośne z tętnicy nerkowej lub aorty brzusznej zaopatrujące dolny biegun nerki, które są dociskane przez UPJ i powodują zawieszenie moczowodu lub miednicy nerkowej nad naczyniem krwionośnym. Ponadto istnieją liny z włókien, które są dociskane lub zakleszczane, powodując skręcenie lub zakleszczenie UPJ.

3. Przeszkoda funkcjonalna: przejawia się jako dysfunkcja dynamiczna w UPJ. Charakteryzuje się brakiem oczywistego zwężenia światła wewnątrzgałkowego i pozagałkowych czynników kompresji w UPJ. Cewnik moczowodniowy może przechodzić płynnie podczas urografii wstecznej, ale występuje wodonercze.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Badanie TK nerki MRI nadnerczy, pyelografia, MRI nerki, urografia dożylna

1. Badanie ultradźwiękowe: Metoda badania ultrasonograficznego B jest prosta i nieinwazyjna, a diagnoza jest jasna. Jest to preferowana metoda badania. B-ultradźwięki można zastosować do indeksowania wodonercza, a wstępna diagnoza miejsca niedrożności i charakter zmiany mają ogromne znaczenie dla oceny odwracalności czynności nerek. USG Dopplera odzwierciedla zmiany w nerkowym przepływie krwi przez spektrum dotętniczego tętniczo-żylnego przepływu krwi. Pomiar indeksu oporności (RI) może pomóc w identyfikacji wodonercza obturacyjnego i nieobstrukcyjnego. USG B jest lepsze w badaniu niedrożności dróg moczowych płodu Prenatalne USG B może postawić wczesną diagnozę wrodzonego wodonercza.

2. Badanie rentgenowskie: Badanie zwykłej błony brzusznej może zrozumieć rozmiar konturu nerki, a dodatnie kamienie rentgenowskie można wyraźnie zdiagnozować. W przypadku urografii wydalniczej, jeśli można rozwinąć wodonercze lub proksymalne drogi moczowe, można ocenić miejsce niedrożności i czynność nerek, zwłaszcza ocenę czynności nerek. Dla tych, którzy nie rozwiną IVU i nie są w stanie wykonać pyelografii wstecznej, można wykonać przezskórną angiografię nefrolitoskopową [można ją zastąpić urografią rezonansu magnetycznego (MRU)].

3. Dynamiczne badanie obrazowe: Diuretyczny schemat nerkowy jest pomocny w usuwaniu wczesnych zmian i ocenie, czy łagodny wodonercze wymaga leczenia chirurgicznego, szczególnie gdy dwustronne wodonercze jest lekkie z jednej strony i ciężkie z jednej strony, a lekkie na wodonercze. Czy operacja boczna jest decydująca.

W ostatnich latach zastosowanie moczopędnego IVU monitorowanego za pomocą moczopędnego B-ultradźwięków i synchronicznego wideo TV ma znaczący wpływ na identyfikację wodonercza obturacyjnego i nieobstrukcyjnego oraz moczopędną mapę nerek.

4. Obrazowanie rezonansu magnetycznego (MRI): MRI był szeroko stosowany w diagnostyce chorób obturacyjnych układu moczowego w ostatnich latach. W szczególności urografia MR (MRU) jest pomocna w lokalizacji i jakościowej diagnozie niedrożności, a jej obraz jest podobny do urografii. Ponieważ MRU nie wymaga stosowania jodu zawierającego środek kontrastowy i technologię intubacji, aby wykazać schorzenia dróg moczowych, pacjenci są bezpieczni, nieinwazyjni i bez powikłań, szczególnie w przypadku poważnego uszkodzenia nerek i niedrożności dróg moczowych.

5. Badanie ciśnienia w plwocinie nerkowej: Dwa cewniki umieszczono odpowiednio do miedniczki nerkowej i pęcherza moczowego, a środek kontrastowy wstrzyknięto przez rurkę przezskórną nefrostomii z prędkością 10 ml / s, a zmiany ciśnienia śródnerkowego podczas perfuzji środka kontrastowego zarejestrowano pod ekranem fluorescencyjnym. Różnicę ciśnienia między miedniczką nerkową a pęcherzem mierzono jako wskaźnik niedrożności nerek. Na przykład, jeśli ciśnienie w miedniczce nerkowej wynosi> 1,37 kPa (1410 cmH2O), występuje niedrożność. Ta metoda jest pomocna w ocenie, czy w odcinku ujścia moczowodów występuje niedrożność, ale jest bardziej skomplikowana i traumatyczna oraz ma mniejsze zastosowanie kliniczne.

Diagnostyka różnicowa

Zwężenie moczowodu: odnosi się do światła moczowodu lub cały odcinek jest węższy niż normalnie z różnych powodów Chociaż ciągłość światła nie jest przerywana, spowodowała różne stopnie niedrożności górnych dróg moczowych i wodonercze. Ból pleców, obrzęk talii i historia operacji moczowych, brzusznych i miednicy, powinny sugerować, że choroba może być, USG B można znaleźć w różnym stopniu wodonercza, urografia wydalnicza i pylografia wsteczna mogą pomóc zdiagnozować. W razie potrzeby pirografia lub angiografia wsteczna może wyraźnie określić lokalizację, zasięg i długość niedrożności.

Torbiel moczowodu: jest torbielowatym rozszerzeniem końca moczowodu. Podczas rozwoju embrionalnego przegroda między moczowodem a zatoką moczowo-płciową nie wchłania się i nie ustępuje, tworząc różne stopnie zwężenia ujścia moczowodu lub włóknista struktura na końcu moczowodu jest słaba lub ścieżka między ścianą jest zbyt długa, a krzywa jest spowodowana przepływem moczu. Po utworzeniu torbielowatej dylatacji do pęcherza. Wczesne przypadki są klinicznie bezobjawowe i często występują w diagnozie ciężkich deformacji nerek. Objawami są głównie niedrożność dróg moczowych, powodująca powtarzające się infekcje dróg moczowych. Ze względu na małe otwarcie torbieli uporczywe niedrożność ujścia moczowodu może prowadzić do moczowodu i wodonercza, utraty czynności nerek, torbielowatej niedrożności szyi pęcherza, dysurii lub przerwania przepływu moczu i nawracających zakażeń dróg moczowych. Czasami torbiele dziewcząt można usunąć z cewki moczowej przez szyjkę pęcherza i cewkę moczową i zwykle można je zresetować samodzielnie.

Przezcewkowy przerost kręgosłupa: jeden z objawów klinicznych przykurczu szyi pęcherza. Rozpoznanie tej choroby opiera się głównie na trudności w oddawaniu moczu w historii choroby. Dlatego należy zapytać o szczegóły dysurii. Podczas badania ciała zwróć uwagę na obecność lub brak masy w obustronnym obszarze nerek, palpację i uderzenia, niezależnie od tego, czy pęcherz jest wybrzuszony. Jednak rozpoznanie tej choroby zależy od mikroskopii cewki moczowej i badania rentgenowskiego.

Odchylenie cewnika moczowego: jeden z „potrójnych znaków” zapalnego tętniaka aorty brzusznej, który powoduje, że moczowód przechodzi do serca z powodu stanu zapalnego i masy. Badania obrazowe można zdiagnozować.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.