Dysplazja stawu biodrowego

Wprowadzenie Wrodzona dysplazja stawu biodrowego obejmuje następujące trzy poziomy typowych zmian: (1) dysplazja stawu biodrowego, (2) podwichnięcie stawu biodrowego i (3) całkowite zwichnięcie stawu biodrowego. Dysplazja stawów biodrowych odnosi się do stawów biodrowych dziecka lub dziecka, które nie są spowodowane urazami, powikłaniami infekcji, różnymi porażeniami mięśni lub inną neuropatią.

Przyczyna

Występuje u dziewczynek w połączeniu z produkcją zamków, mniej płynu owodniowego, bardziej po lewej stronie.

Może to wynikać z wrodzonych przyczyn określonych przez czynniki genetyczne oraz niektóre zewnętrzne czynniki mechaniczne. Typowe zwichnięcia stawu biodrowego występują z częstotliwością około jeden na tysiąc do jednego 5. Szacowanie podwichnięcia stawu biodrowego i dysplazji szacuje się na około 20/1000.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Dziecięce badanie ortopedyczne kości i stawów Miękka tkanka Badanie CT osteokalcyny w surowicy (BGP)

Jak wykryć lub zdiagnozować na wczesnym etapie rozwoju dziecka

Obserwacja kliniczna następujących nieprawidłowości, rodziców lub opieki nad dzieckiem może być świadoma jednostronnej całkowitej dyslokacji lub częściowej dyslokacji:

(1) Długość dwóch kończyn dolnych jest różna, a kończyny dolne mają słabą ruchliwość.

(2) Staw biodrowy z jednej strony (dotknięta kończyna) ma mniejsze prawdopodobieństwo rozszerzania się na zewnątrz.

(3) Skóra fałdy po wewnętrznej stronie uda, pachwiny, krocza lub pośladków są asymetryczne.

(4) Udo z jednej strony (strona dotknięta) jest uniesione do góry i na zewnątrz.

Personel medyczny może użyć następujących pozycji testu naukowego do oceny diagnozy:

(1) Staw biodrowy jest niestabilny lub ruchomy (znak Barlowa i Ortolaniego).

(2) Dotknięty staw biodrowy nie porusza się wraz z miednicą (Znak Teleskopowy).

(3) Gdy nogi są zgięte o 90o, dotknięta strona jest niższa (znak Allis lub znak Galeazzi).

Promieniowanie rentgenowskie nie jest pomocne dla dzieci w wieku od 3 do 4 miesięcy i na ogół są wykorzystywane do analizy i określenia dysplazji szkieletowej. Jeśli występuje tylko stan zahamowania wzrostu, powyższe testy nie są łatwe do wykrycia.

Ostatnio ocena kontroli ultradźwiękowej może nadrobić martwe punkty powyższej kontroli.

Diagnostyka różnicowa

Diagnostyka różnicowa dysplazji stawu biodrowego:

1, proste wrodzone zwichnięcie biodra

(1) Dysplazja stawu biodrowego: znane również jako niestabilność stawu biodrowego, filmy rentgenowskie często charakteryzują się wzrostem wskaźnika panewkowego, z których większość wykorzystuje zasięg stawu biodrowego, a następnie samoleczenie, około 1/10 w przyszłości, aby rozwinąć wrodzony Zwichnięcie stawu biodrowego i kilka przypadków uporczywej dysplazji panewkowej objawy pojawiają się u osób starszych.

(2) Podwichnięcie stawu biodrowego: Filmy rentgenowskie mają zwiększony indeks panewkowy, a panewek pokrywa część głowy kości udowej. Jest to niezależny typ, który może istnieć przez długi czas bez przekształcenia w pełne zwichnięcie.

(3) całkowite zwichnięcie stawu biodrowego: głowa kości udowej całkowicie oderwana od panewki, zgodnie z poziomem zwichnięcia głowy kości udowej można podzielić na cztery stopnie:

I stopień: głowa kości udowej jest przesunięta tylko na zewnątrz, na tym samym poziomie, co panew;

II stopień: głowa kości udowej jest przesunięta na zewnątrz i do góry, co odpowiada poziomowi powyżej panewki;

Głowa kości udowej z III znajduje się w miejscu skrzydła ramiennego;

Głowa kości udowej, którą usunęła IV, przesuwa się do poziomu stawu skokowego.

2, zdeformowane wrodzone zwichnięcie biodra

Typowym jest zwichnięcie dwóch bioder. Stawy kolanowe są sztywne w pozycji prostej i nie mogą być zgięte. Dwie stopy są w pozycji rotacji zewnętrznej i często łączą się z wadami kończyn górnych.

Jak wykryć lub zdiagnozować na wczesnym etapie rozwoju dziecka

Obserwacja kliniczna następujących nieprawidłowości, rodziców lub opieki nad dzieckiem może być świadoma jednostronnej całkowitej dyslokacji lub częściowej dyslokacji:

(1) Długość dwóch kończyn dolnych jest różna, a kończyny dolne mają słabą ruchliwość.

(2) Staw biodrowy z jednej strony (dotknięta kończyna) ma mniejsze prawdopodobieństwo rozszerzania się na zewnątrz.

(3) Skóra fałdy po wewnętrznej stronie uda, pachwiny, krocza lub pośladków są asymetryczne.

(4) Udo z jednej strony (strona dotknięta) jest uniesione do góry i na zewnątrz.

Personel medyczny może użyć następujących pozycji testu naukowego do oceny diagnozy:

(1) Staw biodrowy jest niestabilny lub ruchomy (znak Barlowa i Ortolaniego).

(2) Dotknięty staw biodrowy nie porusza się wraz z miednicą (Znak Teleskopowy).

(3) Gdy nogi są zgięte o 90o, dotknięta strona jest niższa (znak Allis lub znak Galeazzi).

Promieniowanie rentgenowskie nie jest pomocne dla dzieci w wieku od 3 do 4 miesięcy i na ogół są one wykorzystywane do analizowania i określania dysplazji szkieletowej. Jeśli występuje tylko stan zahamowania wzrostu, powyższe testy nie są łatwe do wykrycia.

Ostatnio ocena kontroli ultradźwiękowej może nadrobić martwe punkty powyższej kontroli.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.