Uzależnienie od kortykosteroidów

Wprowadzenie Glukokortykoidowe zapalenie skóry odnosi się do zapalenia skóry wywołanego przez długotrwałe miejscowe glikokortykoidy i charakteryzuje się zależnością od hormonów. Jest to efekt uboczny spowodowany niewłaściwymi miejscowymi glikokortykoidami Zapalenie skóry zależne od glukokortykoidów charakteryzuje się zaczerwienieniem skóry, grudkami, atrofią skóry, teleangiektazją, wysypką przypominającą trądzik i trądzik różowaty, z pieczeniem, bólem, swędzeniem. Suche, ciasne uczucie, po zatrzymaniu miejscowych glikokortykoidów choroba skóry powraca i występuje zjawisko odbicia. Choroba jest niezwykle powszechna i w różnych częściach Chin zgłoszono ponad 500 przypadków.

Przyczyna

Miejscowe glikokortykoidy powodują zależne od glukokortykoidów zapalenie skóry.

1. Nie opanowanie wskazań: pacjenci nie rozumieją zakresu stosowania i działań niepożądanych hormonów, nie mogą dokładnie uchwycić wskazań miejscowych hormonów i używać hormonów w chorobach, których nie należy leczyć hormonami, takimi jak hemoroidy, trądzik różowaty, wszy itp. Istnieje również długotrwałe i błędne stosowanie kosmetyków zawierających hormony do piegów kosmetycznych, wybielania i odmładzania skóry.

2. Niewłaściwy wybór hormonów: Odmiany hormonów miejscowych nie mogą być właściwie wybrane. Skóra twarzy jest stosunkowo cienka i delikatna, naczynia krwionośne są bogate, a przenikająca moc hormonów jest znacznie większa niż w innych częściach ciała i powinna być leczona umiarkowanymi lub słabymi hormonami zamiast silnych hormonów. Dane pokazują, że wszystkie miejscowe hormony stosowane przez pacjentów są silnymi preparatami hormonalnymi zawierającymi fluor.

3. Dawka jest duża / czas jest zbyt długi: Podaje się, że średni czas przyjmowania leku przez pacjenta wynosi 60 g, a średni czas leczenia wynosi 6 miesięcy, pozostałe zgłaszane objawy są tak krótkie, jak 6 tygodni, a najdłuższe - 6 miesięcy. Średni czas użytkowania wynosi 2 miesiące. Doprowadzić do uzależnienia od hormonów. Pacjent ma długotrwałe stosowanie hormonów w leczeniu pierwotnych chorób, takich jak łojotokowe zapalenie skóry, wyprysk, łuszczyca, toczeń rumieniowaty i tym podobne. Im silniejszy jest hormon, tym dłużej będzie on stosowany, a tym bardziej prawdopodobne jest, że rozwinie się choroba.

Po drugie, patogeneza

1. Przerzedzanie naskórka i skóry: Lokalne długoterminowe miejscowe hormony, hormony zakłócają różnicowanie naskórka, indukują zmiany w strukturze i funkcji skóry oraz hamują proliferację keratynocytów. Prowadzi to do zmniejszenia tworzenia się przezroczystych cząstek warstwy rogowej, co ostatecznie rozrzedza warstwę rogową naskórka. Przerzedzenie skóry właściwej wynika ze zmiany właściwości lepkosprężystych glikoprotein i proteoglikanów, co osłabia przyczepność między włóknami kolagenu i zmniejsza syntezę kolagenu.

2. Hipigmentacja / tonięcie: wraz ze spadkiem liczby warstw w warstwie rogowej naskórka zmniejsza się melanina migrująca do keratynocytów, powodując niedopigmentację. Pigmentacja może być związana z pigmentami regenerującymi melanocyty aktywowanymi glukokortykoidami. 3. Narażenie naczyniowe Osłabienie przyczepności między włóknami kolagenu ściany naczynia krwionośnego może powodować rozszerzenie naczyń krwionośnych, a zanik kolagenu skórnego powoduje ujawnienie naczyń krwionośnych na powierzchni.

4. Alkoholopodobne trądzikopodobne zapalenie skóry: W wywołanych przez hormony zmianach skórnych podobnych do trądziku różowatego gęstość mieszków włosowych jest znacznie zwiększona, a plwocina Demodex uszczelnia ujście gruczołu łojowego, działając jako nośnik, powodując reakcję zapalną lub reakcję alergiczną. Silne hormony mogą również powodować proliferację gruczołów łojowych, co powoduje charakterystyczną wysypkę podobną do trądziku różowatego. Hormony mogą zdegenerować nabłonek mieszków włosowych, powodując zatkanie ujścia, wysypkę przypominającą trądzik lub zaostrzenie pierwotnego trądziku.

5. Zakażenie zapalenia mieszków włosowych: z powodu immunosupresyjnego działania hormonów miejscowe zakażenie mieszków włosowych i pierwotne zapalenie mieszków włosowych mogą ulec nasileniu.

6. Zależność od hormonów: Hormony mają silne właściwości przeciwzapalne, mogą hamować wiele objawów chorób skóry, takich jak hamowanie rozwoju grudek i zmniejszanie swędzenia, zwężenie naczyń, zanikanie rumienia, jednak hormony nie mogą wyeliminować przyczyny choroby, często mogą powodować oryginał po odstawieniu Zaostrzenie choroby, widoczny obrzęk zapalny, zaczerwienienie, pieczenie, dyskomfort i ostre krosty oraz inne zjawisko odbicia. Zjawisko to często występuje od 2 do 10 dni po zatrzymaniu hormonu i trwa kilka dni lub 3 tygodni. Ze względu na zjawisko odbicia pacjenci nadal używają hormonów do użytku zewnętrznego, co powoduje uzależnienie hormonalne.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Rutynowy test skórny krwi

Uszkodzenie skóry

Charakteryzuje się zaczerwienieniem, rumieniem, grudkami, krostami, zanikiem naskórka, połyskiem, zmarszczkami, przebarwieniami lub przebarwieniami, teleangiektazją, zmianami owłosionymi, trądzikowymi i trądzikiem różowatym.

2. Typowanie uszkodzeń twarzy

Twarz jest obszarem o wysokiej częstości występowania glikokortykoidowego zapalenia skóry. Jego uszkodzenia można podzielić na:

Typ 1-portalowy: umiarkowanie rozproszony rumień, grudki i krosty w czystym obszarze około 3 do 5 mm od dolnej wargi wokół ust.

2 centralny typ twarzy: podwójne policzki, dolne powieki, nos, zajęcie czoła, zwykle wokół ust jest normalna skóra.

3 typ rozproszony: odnawia się twarz, czoło i szyję.

Diagnostyka różnicowa

Należy odróżnić od paraliżu twarzy, hemoroidów, trądziku różowatego, łojotokowego zapalenia skóry, tocznia podobnego do odmrożenia i tocznia prosówkowego rozsianego na twarzy.

Trądzik punktowy: Trądzik punktowy Trądzik zaskórnikowy jest głównym uszkodzeniem trądziku. Jest to półstały, podobny do sera, osadzony w mieszku włosowym mieszka włosowego. Jest czarny na zewnętrznym końcu mieszka włosowego. Jeśli zostanie ściśnięty, głowa jest czarna i widoczna. Część to żółto-biała półprzezroczysta zatyczka do tłuszczu.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.