Leukoplakia jamy ustnej

Wprowadzenie Leukoplakia błony śluzowej jamy ustnej odnosi się do białej choroby rogowacenia, która występuje w błonach śluzowych jamy ustnej, warg i tym podobnych. Leukoplakia błony śluzowej jamy ustnej występuje częściej u mężczyzn niż mężczyzn w średnim wieku. Charakteryzuje się punktowymi, łuszczącymi się lub pasiastymi szarymi lub białymi keratotycznymi plamami w zmianach. Większość z nich jest zmianami łagodnymi, a niektóre mają tendencję do złośliwej transformacji. Szacuje się, że wskaźnik złośliwości wynosi około 2%. Lokalizacja białych plam jest związana ze stopniem złośliwej transformacji. Prawdopodobieństwo leukoplakii w jamie ustnej i języku jest większe niż w przypadku innych części. Wskazane jest stosowanie kombinacji leczenia miejscowego i ogólnoustrojowego, a pacjentów z rakiem należy wcześnie usunąć.

Przyczyna

Przyczyna choroby

(1) Niedobór witaminy A.

(2) palenie tytoniu.

(3) Przewlekłe bodźce, takie jak resztkowe korzenie, resztkowe korony, długoterminowa stymulacja nieodpowiednich protez, alkoholizm i długotrwałe spożywanie gorącej żywności. Białe plamy występują na policzkach, wargach i języku, a następnie plwocina, dziąsła i usta. Często wyrażany jako nieregularny kształt, różne rozmiary, szary lub mleczny biały, nieco wyższy niż płytka nazębna na powierzchni błony śluzowej. Niektóre powierzchnie są igłowane lub wtopione w kosmków lub mogą być nieregularnie rozmieszczone w postaci granulek, wyższych niż błona śluzowa. Większość osób wcześnie nie odczuwa dyskomfortu, takiego jak nadżerki lub wrzody, które mogą powodować ból. Medycznie podzielony na jednorodną, ​​plwocinę, ziarnistą i wrzodziejącą białą leukoplakię. Objawami leukoplakii mellitus są: nagły gwałtowny wzrost i pogrubienie, przekrwienie i zaczerwienienie obwodowe, krwotok, ból, podstawowe powstawanie stwardnienia lub tworzenie kraterów podobnych do kraterów.

Patogeneza

W ostatnich latach sugerowano, że leukoplakia jamy ustnej wiąże się z zakażeniem Candida albicans, a zmiany te należy określić jako przewlekłą kandydozę proliferacyjną lub leukoplakię Candida. Hiperkeratoza jest warunkiem zakażenia Candida, a róg jamy ustnej jest miejscem uprzywilejowanym dla leukoplakii Candida. Badanie w Wielkiej Brytanii wykazało, że wszyscy pacjenci z Candida leukoplakia, którzy byli badani, palili papierosy i mieli protezy zębowe w dzień iw nocy. Około połowa leukoplakii Candida ma zmiany guzkowe. Może to być przyczyną do 45% dysplazji zmian naskórkowych. Leczenie antybiotyków Candida leukoplakia trwało średnio 45 dni, a guzkowe i częściowo znaczące zmiany zmiany zniknęły.

Czynniki ogólnoustrojowe obejmują cukrzycę, zaburzenia endokrynologiczne i niedobór witamin. Spekuluje się, że leukoplakia jest reakcją obronną organizmu na przewlekłe bodźce, powodującą pogrubienie i zagęszczenie warstwy błony śluzowej, chroniąc w ten sposób tkankę podśluzówkową przed przewlekłymi bodźcami.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Ustne endoskopowe ustne badanie rentgenowskie

Długotrwała, nieleczona leukoplakia powinna zostać poddana biopsji, aby wykluczyć raka, a głównym badaniem jest badanie histopatologiczne.

Patogeneza TCM i różnicowanie zespołu: błona śluzowa jamy ustnej ma zlokalizowane białe zrogowaciałe blaszki, powierzchnia jest szorstka i niełatwa do oderwania, język jest lekko czerwony, futro jest białe, a sznur pulsacyjny jest wolny. Zróżnicowanie zespołu należy do gorąca żołądka i płuc, nawracającego jadowitego zła, spowodowanego stagnacją.

1. Częściej występujący u mężczyzn powyżej 40 lat. Miejscami uprzywilejowanymi leukoplakii błony śluzowej są: błona śluzowa policzka, błona śluzowa jamy ustnej, bezzębny wyrostek zębodołowy, język, błona śluzowa wargi, twarde podniebienie, obszar podjęzykowy i dziąsła. Błona śluzowa jamy ustnej i zmiany rogowe błony śluzowej jamy ustnej często występują symetrycznie. Leukoplakia jamy ustnej jest często związana z zakażeniem Candida. Kiedy występuje w części wysokiego ryzyka raka płaskonabłonkowego jamy ustnej (dno jamy ustnej, poza językiem, miękkie podniebienie), należy go bardzo docenić.

2. Zakres leukoplakii śluzówkowej różni się wielkością i jest pleomorficzny, pojedynczy lub wielokrotny. Uszkodzenie jest jasnoczerwone na wczesnym etapie, a zmiany skórne mogą być woskowymi plamkami z wyraźnymi granicami. Może również mieć szeroki zakres zmian skórnych. Białe zmiany mogą mieć błonę przypominającą kosmki lub brodawkowate, a zmiany mogą również mieć nieregularne pogrubienie i sęki. Przekrój; czasami wydajność jest netto, a przyczepność jest bardzo ścisła z następującymi: Wymuszone zdejmowanie powoduje krwawienie, granica jest wyraźna, jakość jest twarda, trudno jest pchać, a grubość jest gruba. Powtarzający się uraz może powodować wrzody.

3. Zwykle bezobjawowe, ale niektórzy pacjenci skarżą się na pieczenie lub podrażnienie.

4. Chociaż objawy kliniczne niekoniecznie są związane z histopatologią, białe, punktowe i przerostowe guzki na podstawie atrofii są charakterystyczne dla dysplazji nabłonkowej zmian, co wskazuje na bardzo złośliwą tendencję. Wiele leukoplakii śluzówkowych może się zregenerować, jeśli wyeliminowane zostaną bodźce egzogenne. Niektóre długoterminowe zmiany skórne mogą nie ustąpić, a późne pogrubienie leukoplakii może powodować płytkie pęknięcia i małe owrzodzenia. Zwykle bez objawów, akupunktury lub łagodnego bólu. Ostatnie badania wykazały, że 4–6% leukoplakii śluzówkowej ulega przemianie w nowotwory złośliwe.

Diagnostyka różnicowa

Diagnostyka różnicowa leukoplakii jamy ustnej:

Chorobę należy odróżnić od liszaja płaskiego, białej gąbczastej plwociny, wrodzonego rogowacenia, wrodzonej choroby grubego paznokcia.

1. Leukoplakia liszaja płaskiego występuje częściej w okluzji górnej i dolnej wargi i zębów policzkowych, często w sieci lub wzorze, z rozrzuconymi purpurowo-czerwonymi wielokątnymi grudkami, podczas gdy leukoplakia błony śluzowej jest nieobecna, ponadto ciało Występuje powszechne uszkodzenie liszaja płaskiego. Histologicznie komórki nabłonkowe nie mają atypowego rozrostu, komórki podstawowe są upłynnione i zdegenerowane, a w górnej części skóry właściwej występuje naciek przypominający pasmo limfocytów.

2. Biała gąbka śluzowa jest chorobą dziedziczną, rzadką. Występuje u niemowląt, kilka występuje w okresie dojrzewania i osiąga szczyt w okresie dojrzewania. Uszkodzenie obejmowało całą błonę śluzową jamy ustnej, białe lub szaro-białe zmiany gąbczaste. U pacjentów w wieku poniżej 40 lat zmiana jest ograniczona tylko do części błony śluzowej jamy ustnej.

3. Syfilityczna błona śluzowa jest biało-biała, otoczona ciemnoczerwonym naciekiem, a rozmaz powierzchni białej plamki można znaleźć w krętkach syfilis. Ciało może mieć inne objawy kiły gdzie indziej, a kiła seropozytywna.

4. Biała kandydoza występuje głównie u dzieci. Wokół tuńczyka białawego występuje stan zapalny, a pod mikroskopem można znaleźć fałszywe strzępki i zarodniki.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.