Neowaskularyzacja tęczówki i błona włóknisto-naczyniowa

Wprowadzenie Neowaskularyzacja tęczówki nie jest pierwotną chorobą tęczówki, lecz wtórną do wielu chorób oczu i niektórych chorób ogólnoustrojowych. Ponieważ może rozwijać się lub łączyć z tworzeniem włóknistych błon naczyniowych, tak że kąt rogówki tęczówki jest zamknięty i pojawia się ostra jaskra neowaskularna, ciśnienie wewnątrzgałkowe jest często trudne do kontrolowania, a ostatecznie oko jest ślepe, a nawet gałka oczna jest usuwana z powodu silnego bólu oka. Dlatego bardzo ważne jest, aby znaleźć i zająć się nim jak najszybciej. Po tym, jak Bader opisał neowaskularyzację tęczówki w 1868 r., Wielu autorów zgłosiło neowaskularyzację tęczówki u pacjentów z cukrzycą i niedrożnością centralnej żyły siatkówki. Ze względu na postęp w technikach inspekcji, szczególnie w klinicznym zastosowaniu angiografii fluoresceinowej, odkrycie neowaskularyzacji tęczówki wzrasta.

Przyczyna

1. Choroby naczyniowe Niedrożność żyły środkowej siatkówki, niedrożność centralnej tętnicy, Choroba Ealesa, Choroba Coatsa, Mikrtętniak Lebera, naczyniak siatkówki, naczyniak naczyniówki naczyniówki, retinopatia wcześniaków i choroba obturacyjna tętnicy szyjnej.

2. Choroby oka zapalenie wnętrza gałki ocznej, okulistyka współczulna, choroba Koyanagi-Harada (choroba Vogt-Koyanagi-Harada), odwarstwienie siatkówki, jaskra wtórna, uraz penetrujący oko itp.

3. Choroby ogólnoustrojowe Cukrzyca, sierpowata choroba, toczeń rumieniowaty tętnic szyjnych, choroba obturacyjna, zespół Marfana i choroba Norrie.

4. Operacja chirurgiczna i radioterapia odwarstwienia siatkówki, witrektomia i ekstrakcja zaćmy po radioterapii.

5. Retinoblastoma guza wewnątrzgałkowego, czerniak tęczówki, przerzuty czerniaka naczyniówki i naczyniaki krwionośne. Choroby niedokrwienne siatkówki często występują w tęczówce, dysku wzrokowym lub neowaskularyzacji siatkówki i mogą powodować jaskrę neowaskularną lub krwotok szklisty i ślepotę. Badania wykazały, że niedokrwienie siatkówki jest główną przyczyną neowaskularyzacji tęczówki.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Badanie tęczówki oftalmoskopii

Przebieg kliniczny neowaskularyzacji tęczówki można podzielić na trzy fazy:

Faza 1: Wczesna neowaskularyzacja pojawiła się po raz pierwszy w bliższej krawędzi źrenicy tęczówki oraz w niektórych obszarach przedniej komory. Małe zakrzywione i nieregularne czerwone linie można zobaczyć na powierzchni tęczówki. Brązową tęczówkę należy dokładnie zbadać, aby znaleźć kąt rogówki tęczówki. Szerokość kąta jest nadal normalna. Czas trwania tego okresu zmienia się w zależności od przyczyny choroby. Szybko rozwija się środkowa niedrożność siatkówki. Okres ten trwa tylko kilka tygodni lub miesięcy, jednak neowaskularyzacja tęczówki w retinopatii cukrzycowej często trwa kilka lat bez postępu.

Faza 2: Neowaskularyzacja tęczówki nadal rośnie i łączy się ze sobą, dopóki cała powierzchnia tęczówki nie jest siatkowata, i jest więcej neowaskularyzacji w rogówce tęczówki, ale nie ma lub jest tylko kilka obszarów tęczówki otaczających przednią przyczepność.

Faza 3: Powierzchnia tęczówki jest na ogół zasłonięta przez błonę neowaskularną; z powodu skurczu włóknistej tkanki naczyniowej zabarwiona warstwa jest przyciągana do przodu, tworząc kość barwnikową źrenicy; kąt rogówki tęczówki jest obszernie otaczający przednią przyczepność, powodując gwałtowny wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego i neowaskularyzację Jaskra jest znacznie zmieszana i przekrwiona. Cierpiący na silny ból oka, wzrok ma jedynie wrażenie światła. W neowaskularyzacji tęczówki częstość występowania krwotoku z komory przedniej często osiąga 25% lub nawet więcej. Ilość krwawień jest różna, ale często trudno jest wchłonąć chorobę. Oprócz badania lampą szczelinową można również wykonać fluoroskopię tęczówki w celu wykrycia krążenia krwi tęczówki za pomocą angiografii fluorescencyjnej. W normalnych okolicznościach naczynia tęczówki są regularnie rozmieszczone w układzie promieniowym. Neowaskularyzacja na powierzchni tęczówki jest nieregularna lub siatkowata, a fluoresceina szybko wycieka z neowaskularyzacji do komory przedniej. Istnieją również doniesienia o angiografii zielonej tęczówki indocyaninowej, ale jest ona rzadko stosowana.

Diagnostyka różnicowa

Bezpośredniej identyfikacji można dokonać bez potrzeby diagnozy różnicowej w przypadku innych chorób.

Przebieg kliniczny neowaskularyzacji tęczówki można podzielić na trzy fazy:

Faza 1: Wczesna neowaskularyzacja pojawiła się po raz pierwszy w bliższej krawędzi źrenicy tęczówki oraz w niektórych obszarach przedniej komory. Małe zakrzywione i nieregularne czerwone linie można zobaczyć na powierzchni tęczówki. Brązową tęczówkę należy dokładnie zbadać, aby znaleźć kąt rogówki tęczówki. Szerokość kąta jest nadal normalna. Czas trwania tego okresu zmienia się w zależności od przyczyny choroby. Szybko rozwija się środkowa niedrożność siatkówki. Okres ten trwa tylko kilka tygodni lub miesięcy, jednak neowaskularyzacja tęczówki w retinopatii cukrzycowej często trwa kilka lat bez postępu.

Faza 2: Neowaskularyzacja tęczówki nadal rośnie i łączy się ze sobą, dopóki cała powierzchnia tęczówki nie jest siatkowata, i jest więcej neowaskularyzacji w rogówce tęczówki, ale nie ma lub jest tylko kilka obszarów tęczówki otaczających przednią przyczepność.

Faza 3: Powierzchnia tęczówki jest na ogół zasłonięta przez błonę neowaskularną; z powodu skurczu włóknistej tkanki naczyniowej zabarwiona warstwa jest przyciągana do przodu, tworząc kość barwnikową źrenicy; kąt rogówki tęczówki jest obszernie otaczający przednią przyczepność, powodując gwałtowny wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego i neowaskularyzację Jaskra jest znacznie zmieszana i przekrwiona. Cierpiący na silny ból oka, wzrok ma jedynie wrażenie światła.

W neowaskularyzacji tęczówki częstość występowania krwotoku z komory przedniej często osiąga 25% lub nawet więcej. Ilość krwawień jest różna, ale często trudno jest wchłonąć chorobę. Oprócz badania lampą szczelinową można również wykonać fluoroskopię tęczówki w celu wykrycia krążenia krwi tęczówki za pomocą angiografii fluorescencyjnej. W normalnych okolicznościach naczynia tęczówki są regularnie rozmieszczone w układzie promieniowym. Neowaskularyzacja na tęczówce jest nieregularna lub siatkowata, a fluoresceina szybko wycieka z neowaskularyzacji do komory przedniej. Istnieją również doniesienia o angiografii zielonej tęczówki indocyaninowej, ale jest ona rzadko stosowana.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.