Otogeniczne zawroty głowy

Wprowadzenie Zawroty głowy: odnosi się do zawrotów głowy spowodowanych nieprawidłowym błędem przedsionkowym. Gdy brakuje wody (zespół Ménière), choroba lokomocyjna (choroba lokomocyjna), zapalenie błędnika, krwawienie lub zatrucie labiryntowe, zapalenie lub uszkodzenie nerwu przedsionkowego, infekcje ucha środkowego itp. Mogą powodować zaburzenia równowagi postawy, zawroty głowy. Ponieważ jądro przedsionkowe jest ściśle związane z jądrem okulomotorycznym przez wiązkę przyśrodkową, oczopląs często występuje, gdy obecny sąd jest stymulowany patologią. Gdy brakuje wody (zespół Ménière), choroba lokomocyjna (choroba lokomocyjna), zapalenie błędnika, krwawienie lub zatrucie labiryntowe, zapalenie lub uszkodzenie nerwu przedsionkowego, infekcje ucha środkowego itp. Mogą powodować zaburzenia równowagi postawy, zawroty głowy.

Przyczyna

Gdy brakuje wody (zespół Ménière), choroba lokomocyjna (choroba lokomocyjna), zapalenie błędnika, krwawienie lub zatrucie labiryntowe, zapalenie lub uszkodzenie nerwu przedsionkowego, infekcje ucha środkowego itp. Mogą powodować zaburzenia równowagi postawy, zawroty głowy.

Głównymi objawami zawrotów głowy są napadowe zawroty głowy, utrata słuchu i szumy uszne. Ciężkim przypadkom często towarzyszą nudności, wymioty, bladość, pocenie się i inne pobudzenie nerwu błędnego. Mogą wystąpić oczopląs poziomy lub poziomy i obrotowy. Czas epizodu jest krótki, a pacjent często odczuwa, że ​​obiekt obraca się lub obraca sam z siebie. Chodzenie może być przekrzywione lub zrzucone, a epizod jest świadomy.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Płyn mózgowo-rdzeniowy arginina wazopresyna płyn mózgowo-rdzeniowy cysterkerkoza pośredni test hemaglutynacji płyn mózgowo-rdzeniowy dynorfina otolaryngologia Badanie CT Badanie okularów Frenzela

1. Badanie audiologiczne

(1) Audiometria czystego tonu: rozumie, czy słuch słabnie, stopień i charakter ubytku słuchu. Na wczesnym etapie, w większości ubytków czuciowo-nerwowych o niskiej częstotliwości, krzywa słuchu wykazała niewielki wzrost. Po wielu odcinkach słyszenie o wysokiej częstotliwości zmniejsza się, a krzywa słyszenia może być płaska lub malejąca. Audiometria czystego tonu może również dynamicznie obserwować ciągłą zmianę słuchu pacjenta.

(2) Elektrogram ślimakowy: Badanie to może obiektywnie zrozumieć, czy w labiryncie błony jest woda. Współczynnik amplitudy -SP / AP> 0,37 ma znaczenie diagnostyczne i może pośrednio wskazywać na obecność błędnika błonowego.

(3) Emisja otoakustyczna (OAE): może ona najpierw odzwierciedlać funkcję ślimaka u pacjentów z wczesną chorobą Meniere'a. Gdy wczesny czysty ton choroby nie zostanie uznany za nienormalny, TEOAE (emisja otoakustyczna wywołana przejściowo) może zostać osłabiona lub wywołana. Nie wyszedł

2. Elektrogram oczny

W okresie przypływu można zaobserwować oczopląs samoistny, a oczopląs poziomy sinusoidalny i oczopląsowy można obserwować lub rejestrować za pomocą elektrogramu oczopląsowego z równomiernym rytmem, różnym natężeniem, po pierwszej stronie dotkniętej chorobą, a następnie odwrócić w stronę zdrową. Oczopląs przechodzi w stronę zdrową. Przerywany oczopląs samoistny i różne indukowane wyniki eksperymentalne mogą być normalne.

3. Test glicerolu

Służy głównie do oceny, czy nie ma utraconej wody przez błonę. Ponieważ ciśnienie osmotyczne glicerolu jest wysokie, a średnica cząsteczki jest mniejsza niż średnica cytoplazmatycznych porów błony śluzowej, może dyfundować do komórek wewnętrznego brzegu ucha, zwiększając wewnątrzkomórkowe ciśnienie osmotyczne, tak że woda w płynie endolimficznym dostaje się do naczynia krwionośnego układu naczyniowego przez szlak komórkowy. Efekt nacisku.

4. Eksperyment funkcji przedsionkowej

(1) Test na zimno i ciepło: wczesna funkcja przedsionkowej strony dotkniętej chorobą może być normalna lub łagodnie spadać Po wielu epizodach może pojawić się dominująca strona zdrowej strony, a późne przemieszczenie kanału lub utrata funkcji może wystąpić.

(2) przedsionkowe potencjały miogeniczne wywołane (VEMP): mogą wystąpić nieprawidłowości amplitudy i progu.

(3) Znak Henneberta: gdy płyta stopy piszczeli przylega do nadmuchanego balonu, zawroty głowy i oczopląs mogą być wywołane, gdy ciśnienie w zewnętrznym kanale słuchowym zostanie zwiększone lub zmniejszone. Pacjenci z chorobą Menenera ze znakiem Henenberta mogą być dodatni.

5. Badanie obrazowe

Badanie CT kości piszczelowej może wykazać zwężenie akweduktu przedsionkowego. MRI labiryntu błony bębenkowej wewnętrznej pod szczególnym kontrastem może u niektórych pacjentów wykazać przerzedzenie limfatyczne.

6. Badanie immunologiczne

Raoch (1995) podał, że 47% pacjentów z chorobą Meniere'a miało przeciwciało HSP70, co wynosi 58,8% po obu stronach. Gottschlich (1995) zastosował Western blotting do wykrycia przeciwciał przeciwko bydlęcemu antygenowi ucha wewnętrznego u pacjentów z chorobą Meniere'a, pokazując, że 30% pacjentów ma przeciwciała antygenowe o masie 68 kD.

Diagnostyka różnicowa

Powszechnie stosowane w zawrotach głowy otogenicznych to zespół Meniere'a, zapalenie błędnika, przedsionkowe zapalenie neuronów, choroba otolitowa i tym podobne.

1. Zapalenie nerwu przedsionkowego

Ta choroba jest rodzajem obwodowego zapalenia nerwów. Uszkodzenie występuje w części dośrodkowej zwoju przedsionkowego lub szlaku przedsionkowym. Ponad dwa tygodnie przed chorobą wystąpiła historia zakażenia górnych dróg oddechowych. Objawy zawrotów głowy mogą wystąpić nagle i utrzymywać się przez kilka dni lub miesięcy, ze zwiększonymi objawami podczas aktywności. Objawy autonomicznego układu nerwowego są zwykle nieco łagodniejsze niż choroba Meniere'a. Bez zmian słuchu, czyli główna skarga bez szumu usznego i głuchoty. Większość pacjentów ma całkowitą remisję po dwóch lub trzech miesiącach, a tylko kilka przypadków ma nawracające epizody. Podczas badania może wystąpić samoistny oczopląs po stronie zdrowej, niska funkcja przedsionkowa lub porażenie kanału półkolistego po stronie chorej. Żadnych innych objawów uszkodzenia nerwu czaszkowego.

2, nagła głuchota z zawrotami głowy

Częściej występujący u osób w wieku 30-50 lat może być spowodowany zakażeniem wirusem ucha wewnętrznego lub chorobą naczyniową lub pęknięciem błony okiennej. Pacjent nagle miał szum uszny i głuchotę po jednej stronie. Niektórym przypadkom towarzyszyło zawroty głowy i wymioty. Stan ten przypominał chorobę Meniere'a, ale zawroty głowy utrzymywały się przez długi czas i nie wystąpiły żadne powtarzające się epizody. Testy słuchu wykazały silny skurcz zmysłowo-nerwowy (ponad 60 dB), a funkcja przedsionkowa z zawrotami głowy może być zaburzona. Leczenie takich chorób musi odbywać się w odpowiednim czasie, obecnie na ogół przeprowadza się ogólne leczenie, takie jak hormony, nerwy odżywcze i krążenie krwi, a tlenoterapię hiperbaryczną należy przeprowadzić jak najszybciej.

3, zapalenie błędnika

U pacjentów z ostrym lub przewlekłym ropnym zapaleniem ucha środkowego rozprzestrzenianie się infekcji może wpływać na ucho wewnętrzne i gubić się, a także dochodzić do surowiczego lub ropnego zapalenia błędnika Oprócz wyciekania ucha u pacjenta mogą pojawić się szumy uszne, zawroty głowy, nudności, wymioty i utrata słuchu. Spontaniczne oczopląs z boku, gdy w labiryncie znajduje się źrenica, ciśnienie w zewnętrznym przewodzie słuchowym może powodować zawroty głowy, a oczopląs jest bardziej oczywisty, to znaczy, test na przetokę jest dodatni. Kiedy choroba przechodzi w ropne zapalenie błędnika, nie tylko zawroty głowy są poważne, ale uporczywość, słuch można zredukować do pełnej plwociny, spontaniczny oczopląs zostaje zwrócony w stronę zdrową, a test funkcji przedsionkowej znika. Gdy wystąpi powyższa sytuacja, należy wykonać zdjęcie rentgenowskie wyrostka sutkowatego ucha, najlepiej wykonać tomografię komputerową kości ramiennej, aby ustalić, czy występuje zapalenie wyrostka sutkowego, perlak lub błędnik. Wirusowe zapalenie błędnika jest wywołane wirusem opryszczki, wirusem świnki i wirusem odry. Po infekcji wirusowej u pacjenta wystąpiły zawroty głowy, niestabilność chodu, oczywiste nudności i wymioty, a częściej towarzyszy mu ciężka głuchota. Funkcja przedsionkowa sprawdza pod kątem słabej lub nieobecnej funkcji po dotkniętej stronie. Objawy zawrotów głowy spowodowane prawidłową czynnością przedsionkową u pacjentów z objawami pochwy mogą stopniowo zanikać całkowicie po 1–3 miesiącach.

4, zagubiony w szoku

Głównie z powodu urazu głowy, często z jednoczesnym wstrząsem mózgu, z powodu uderzenia silnych fal powietrza i gazu po wybuchu, może również spowodować utratę ucha wewnętrznego. Po urazie u pacjenta wystąpiły zawroty głowy, nudności, wymioty i utrata słuchu w uchu. Części badania otologicznego może towarzyszyć uraz błony bębenkowej, pęknięcie lub krwawienie z błony bębenkowej. Badanie słuchu można zaobserwować w różnym stopniu i przy różnych charakterystykach jednostronnych lub dwustronnych zmian progu słyszenia, ciężkimi przypadkami mogą być pełne plwociny, a niektóre testy impedancji akustycznej mogą wskazywać na uszkodzenie łańcucha kosteczek słuchowych, dotknięta funkcja przedsionkowa jest niska. W diagnozie pacjentów z kontuzją, szczególnie tych z zaburzeniami słuchu i zawrotami głowy, należy zauważyć, że może istnieć labirynt.

5, zatrucie przedsionkowe narkotykami

Najczęściej stosowanie streptomycyny, gentamycyny, kanamycyny i innych antybiotyków aminoglikozydowych lub stosowanie chininy, leków kwasu salicylowego lub przedawkowanie fenytoiny może powodować zatrucie ucha wewnętrznego. Zasadniczo objawy zatrucia przedsionkowego pojawiają się w kilka dni lub tygodni po podaniu. Objawami są zawroty głowy i chód. Dzieci, które chodzą, będą miały niestabilną pozycję i trudności w chodzeniu. Dorośli nie odczują korzeni ani trudności w chodzeniu, szczególnie w nocy. Zawroty głowy nie są oczywiste podczas siedzenia lub leżenia w łóżku, zawroty głowy nasilają się podczas aktywności, niektórym osobom towarzyszy szum w uszach, głuchota, a objawy zatrucia ślimaka mogą wystąpić jednocześnie lub później w zatruciu przedsionkowym. Na przykład zatrucie przedsionkowe występuje w dzieciństwie. Ponieważ dzieci są w fazie rozwoju, mają silną zdolność kompensacyjną. Po kilku tygodniach trudności w chodzeniu można znacznie poprawić, wyeliminować objawy, a ogólne rokowanie jest dobre. W stosunku do osób starszych, im wyższy wiek, tym wolniejszy powrót do zdrowia.

6. Film otolitowy odnosi się do filmu koloidalnego zawierającego cząstki węglanu wapnia pokrywającego powierzchnię worka eliptycznego i płytki nazębnej, przy czym cząstki węglanu wapnia nazywane są otolitem. Kiedy głowa zostanie uderzona przez siłę zewnętrzną, otolit wyskoczy z pozycji i przetoczy się do kanału półkolistego, zwanego zwichnięciem otolitu.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.