Szum w uszach

Wprowadzenie Szumy uszne odnoszą się do nieprawidłowego odczuwania dźwięku, które ludzie wytwarzają bez żadnych zewnętrznych bodźców, często jest zwiastunem głuchoty spowodowanej zaburzeniami funkcji słuchu. Przyczyną uszkodzeń ucha są często głuchota lub zawroty głowy. Spowodowane innymi czynnikami może mu towarzyszyć głuchota lub zawroty głowy. Szumy uszne to przede wszystkim hałas, przerywany i uporczywy. Istnieje wiele różnych parametrów, takich jak wąskopasmowy szum jednopasmowy lub szum biały. Istnieje wiele przyczyn szumu w uszach, którym często towarzyszą pewne choroby, zwłaszcza objawy ciężkiego słuchu.

Przyczyna

Szumy uszne to zaburzenie funkcji słuchowych i reakcja analizatora na odpowiednie i nieodpowiednie bodźce.

Szumy uszne można podzielić na dwie główne kategorie: centralną i peryferyjną. Szum w uszach obwodowych opiera się na tym, czy jest to subiektywny czy nie pulsujący szum w uszach oraz obiektywny lub pulsujący szum w uszach. Ten pierwszy jest bardziej powszechny, a drugi jest rzadki. Szumy uszne można podzielić na trwałe szumy uszne i rytmiczne szumy uszne zgodnie z jego cechami. Ciągły szum w uszach może mieć mieszaninę pojedynczych lub wielokrotnych tonów częstotliwości i bardziej subiektywny szum w uszach. Rytmiczny szum uszny jest bardziej spójny z biciem naczyniowym, czasami zgodny z oddychaniem, a częstotliwość szumów usznych jest niższa. Jeśli nastąpi skurcz mięśni, częstotliwość szumów usznych jest wyższa. Rytmiczny szum uszny, głównie obiektywny szum uszny.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Wymaz z ucha, nosa, gardła kultura bakteryjna liczba retikulocytów (RC) osocze żmija fosfatydylocholina oznaczanie czasu czerwony test krwinek (MCD)

Szumy uszne są głównie subiektywnym odczuciem i są trudne do wykrycia, ale intensywność i częstotliwość szumów usznych można zmierzyć za pomocą audiometru czystego tonu w celu dopasowania częstotliwości i równowagi głośności.

Obiektywne szumy uszne można sprawdzić za pomocą aparatu słuchowego lub stetoskopu. Jeśli podejrzewasz, że masz porażenie przeponowe, możesz użyć badania EMG, aby umieścić elektrody w mięśniach i zapamiętać związek między potencjalnymi zmianami a szumem usznym podczas aktywności mięśni. Angiografia rentgenowska może pomóc zdiagnozować wady naczyniowe, tętniczo-żylne i rozmieszczenie naczyń. Filmy rentgenowskie szyjki macicy można wykorzystać do sprawdzenia obecności lub braku rozrostu kości. Tomografia rentgenowska, skanowanie czaszki CT w celu wykluczenia zmian wewnątrzczaszkowych.

Diagnostyka różnicowa

Należy odróżnić od następujących objawów:

1. Neurologiczny szum w uszach:

Szumy neurologiczne charakteryzują się dużymi lub małymi szumami w uszach, ogólnie ciągłymi, długimi dźwiękami, takimi jak szum lub telefon, a także dźwiękami płynącej wody, wiatru i maszyny.

2. Szumy przewodzące:

Przyczyną przewodzącego szumu usznego jest niedrożność przewodzącej części układu słuchowego, taka jak obrzęk zewnętrznego kanału słuchowego, niedrożność, perforacja błony bębenkowej, inwazja, zapalenie ucha środkowego, zrost i stwardnienie. Bariera dźwiękowa zmniejsza zdolność słuchania świata zewnętrznego, osłabia jego rolę w maskowaniu dźwięków występujących w ciele, pozwalając mu czuć i stać się szumem usznym. Ponadto dźwięk przenoszony do ucha przez przewodnictwo kostne jest blokowany przez barierę przewodzenia, a zewnętrzny kanał ucieczkowy jest blokowany, poprawiając w ten sposób odczucie dźwięku w uchu, stając się wirującym dźwiękiem o niskiej częstotliwości jak wiatr. . Możemy spróbować tego sami, przykryć ucho jedną ręką i poczuć dźwięk grzmotu w uchu. Jest to typowy szum uszny przewodzący.

3. Pulsujący szum w uszach:

Pulsujący szum w uszach jest skargą pacjenta, że ​​ucho ma podobny do serca lub naczyniowy szum uszny podobny do pulsu. Niektóre dźwięki przypominają falę lub puls, który jest bardzo regularny. Rytm rytmu jest uważnie obserwowany. Większość z nich jest zgodna z liczbą uderzeń serca. Taki szum w uszach często podsumowuje się jako obiektywny szum w uszach.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.