Keratoplastyka częściowo penetrująca

1. Zwyrodnienie rogówki lub niedożywienie. 2. Leukoplakia rogówki spowodowana różnymi przyczynami. 3. Zakażenie (wirus, bakterie, grzyby, ameba) spowodowane niekontrolowanym zapaleniem rogówki lub owrzodzeniem. 4. Turbulencje po zrębie rogówki, wrodzone zmętnienie rogówki. 5. Keratoconus (faza denaturowana). 6. Barwienie krwi rogówki. 7. Ciężki uraz rogówki, zranienie, uraz chemiczny. 8. Po wybrzuszeniu warstwy elastycznej rogówka zostaje sparaliżowana. 9. Dekompensacja śródbłonka rogówki, zmiany pęcherzowe rogówki. Najlepszy czas leczenia: 1. Cała leukoplakia rogówki lub leukoplakia naczyń krwionośnych po oparzeniu, keratoplastyka pełnej grubości może być wykonana 2 lata po blaszkowatej keratoplastyce zmodyfikowanej podstawy. Keratoplastyka blaszkowata lub pełnej grubości przez co najmniej sześć miesięcy do jednego roku po oddzieleniu adhezji plwociny; 2. Zmiany zapalne rogówki powinny być kontrolowane po operacji, ale postępujące zmiany aktywne, takie jak owrzodzenie głębokiej rogówki, należy leczyć na czas, aby zapobiec perforacji; 3. Oparzenia alkaliami należy wykonać co najmniej 1 rok później, ale obrażenia są poważne .. Postelastyczne wybrzuszenie błony lub prawie perforacja powinny być leczone na czas w celu terapeutycznej keratoplastyki blaszkowatej. Leczenie chorób: choroby rogówki Wskazanie 1. Zwyrodnienie rogówki lub niedożywienie. 2. Leukoplakia rogówki spowodowana różnymi przyczynami. 3. Zakażenie (wirus, bakterie, grzyby, ameba) spowodowane niekontrolowanym zapaleniem rogówki lub owrzodzeniem. 4. Turbulencje po zrębie rogówki, wrodzone zmętnienie rogówki. 5. Keratoconus (faza denaturowana). 6. Barwienie krwi rogówki. 7. Ciężki uraz rogówki, zranienie, uraz chemiczny. 8. Po wybrzuszeniu warstwy elastycznej rogówka zostaje sparaliżowana. 9. Dekompensacja śródbłonka rogówki, zmiany pęcherzowe rogówki. Przeciwwskazania 1. Jaskra, wielokrotny przeszczep rogówki nie powiódł się. 2. Poważne oparzenia chemiczne, oparzenia radioaktywne. 3. Pacjenci z aktywnym zapaleniem wewnątrzgałkowym lub zapaleniem ustąpili w ciągu 3 miesięcy. 4. Występują oczopląs, niedowidzenie i ciężka wrodzona choroba dna oka. 5. Nerwowa keratopatia nerwowa, umiarkowane do ciężkiego suchość oka, wada oczodołowa. 6. Pacjenci z zaburzeniami czynności serca i płuc, ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby i nerek. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Pacjent ma 0,3% kropli do oczu norfloksacyny 1–2 dni przed zabiegiem chirurgicznym. 2. 0,25% maści do oczu z eksygminy na noc przed zabiegiem lub 1% kropli do oczu z pilokarpiny 2 razy przed zabiegiem. 3. Zakaźna keratopatia jako test patogenny (rozmaz + hodowla). 4. Oparzenia chemiczne zbadano pod kątem czasu zerwania filmu łzowego i testu wydzielania łez. 5. Noś przez uraz, aby zrobić b-ultradźwięki lub film rentgenowski. 6. Na godzinę przed zabiegiem 0,5 g acetazolamidu i 5 mg diazepamu i 20% mannitolu (4 ml / kg) u dzieci. Zabieg chirurgiczny 1. Szew lub otwieracz. Mięśnie górnego i dolnego odbytnicy są przymocowane szwami. Przetoka rogówki, perforacja, oczy afakiczne i pacjenci pediatryczni zszywają pierścienie fleiringa. 2. Wybierz trefinę zgodnie z zakresem zmian rogówkowych, zwykle używając wiertła pierścieniowego 7-7,5 mm do wywiercenia łoża. Dorośli zwykle wybierają wiertło trephine 0,25 mm niż przeszczep, wiercą łóżko implantu i wycinają chorą rogówkę. 3. Wywierć przeszczep z powierzchni nabłonka, przytrzymaj gazę owiniętą wokół rogówki w lewej ręce i umieść prawą trephinę pionowo w środku pośrodku rogówki dawcy. Po przewierceniu przeciąć przeszczep rogówki rogówką. Z śródbłonka należy usunąć rogówkę z płatkiem twardówki. Połóż śródbłonek rogówki twarzą do góry na poduszce do cięcia i odetnij przeszczep rogówki ostrym kolankiem. 4. Zamocuj przeszczep i umieść przeszczep na otworze przeszczepu. Nylonowy szew 10-0 jest przymocowany do 12, 6, 3 i 9. Szwy przerywane, na ogół 16 igieł, szwy ciągłe 22 ~ 24 igły, szwy przerywane łatwe do dostosowania szwy w celu zmniejszenia astygmatyzmu po operacji, ciągła stymulacja szwów, ścisłe zamykanie ran, skrócenie czasu operacji. Szwy powinny osiągnąć 4/5 grubości rogówki. 5. Zrekonstruować przednią komorę, aby wstrzyknąć sól fizjologiczną lub dezynfekujące powietrze z krawędzi przeszczepu, aby zmniejszyć przyczepność przedniej tęczówki i zmętnienie przeszczepu, aby uzyskać wodoszczelność. 6. Badanie astygmatyzmu za pomocą tarczy rozproszonej rogówki pod mikroskopem w celu regulacji szczelności szwu. 7. Po wstrzyknięciu podspojówkowym gentamycyny 20 000 jednostek, deksametazon 2,5 mg, w tym obu oczom. Komplikacja Powikłania śródoperacyjne (1) Niewystarczające znieczulenie: Należy zachować ostrożność przed oczodołem odbiorcy.Jeżeli rotacja gałki ocznej, napięcie powiek i ciśnienie wewnątrzgałkowe nie zostaną wystarczająco zmniejszone, należy podjąć aktywne działania, takie jak dodatkowe znieczulenie, masaż gałki ocznej lub ogólnoustrojowy mannitol. W przeciwnym razie nie zaleca się spieszenia na operację. Jeśli komora soczewki i tęczówki jest wysunięta lub ciało szkliste ma tendencję do ucieczki, należy dokładnie sprawdzić czynniki dodatkowego nacisku gałki ocznej, na przykład ze względu na niewystarczające znieczulenie, znieczulenie należy uzupełnić i zszyć. (2) otwarta plwocina i słabe mocowanie gałki ocznej: nieodpowiednie znieczulenie obrotowe i małe rozszczep podniebienia mogą powodować trudności w otwieraniu, które można rozwiązać przez dodatkowe znieczulenie i hemoroidy zewnętrzne. Górne i dolne linie mocujące odbytnicy powinny przechodzić przez mięsień 2 mm po zaczepie. Jeśli to konieczne, użyj stałej kleszczyków, aby chwycić wewnętrzny odbyt lub boczny łącznik odbytnicy, aby pomóc w zamocowaniu gałki ocznej. Należy pamiętać, że konieczne jest utworzenie przestronnego pola chirurgicznego, w przeciwnym razie trudno będzie zakończyć procedurę chirurgiczną. (3) Niewłaściwa operacja wiercenia i cięcia: odchylenie 1 pozycji. Przezwyciężanie metod obejmuje: oznaczanie środka rogówki i pomoc w nadzorze. 2 Jeśli resekcja rogówki zmiany jest za duża lub niewystarczająca, wielkość zmiany należy zmierzyć suwmiarką przed trefiną, aby wybrać odpowiednią średnicę trefiny. 3 捻 Obracanie wiertła powoduje podwójne cięcia lub wielokrotne cięcia, które są spowodowane obrzezaniem pozostawiającym oryginalne cięcie podczas przekaźnika. Dlatego podnoszenie powinno zawsze utrzymywać stałą siłę skierowaną w dół, abyś mógł to zrobić za jednym razem. Nigdy nie bierz kilku ćwiczeń i nie zdejmuj trefiny, aby sprawdzić, czy jest wiercona. Jeśli wystąpią podwójne lub wielokrotne nacięcia, jest to trudna do rozwiązania komplikacja. Jeśli sytuacja jest skomplikowana i istnieje możliwość uszkodzenia wszczepionej tkanki, operację należy zakończyć, a operację należy wykonać po wygojeniu tkanki. Jeśli nadal istnieje możliwość zaradzenia, cięcie wybranej trefiny powinno być najlepsze na początku pozycji początkowej; drugim jest wybór głębszego cięcia bez oczywistych odchyleń; ostatnie opiera się na zasadzie defektów wolnych tkanek. . Zwłaszcza przy przecinaniu chorej rogówki, jeśli nożyczki omyłkowo wchodzą w defekt tkanki spowodowany nacięciem, wynik jest bardzo poważny. W szczególności należy zadbać o to, aby takie nieodwracalne zaniedbanie miało miejsce, gdy nacięcie zachodzi na linię wzroku. 4 Nachylenie nacięcia jest spowodowane niewłaściwym chwytaniem trefiny lub nierównomierną siłą. Niewłaściwe połączenie krawędzi rany może powodować obrzęki w ostatnich implantach, proliferację błony po długotrwałym wszczepieniu lub utratę śródbłonka rogówki. 5 wewnętrzna krawędź nie jest kompletna. Jest to spowodowane brakiem utrzymania nożyc w stanie pionowym i powtarzającym się dostępem do przedniej komory. W takim przypadku nożyce należy przyciąć cienkimi, zakrzywionymi nożyczkami, a następnie zszyć. (4) Pozostała część lub całość folii poelastycznej: Z powodu małego otworu nakłuwającego powstaje w wyniku oddzielenia nożyczek od miąższu. Ponieważ folia jest przezroczysta, łatwo ją przeoczyć. Jednak nie jest trudno się tego dowiedzieć, ponieważ występuje opór, gdy nożyce przesuwają się, a rogówka zapada się, gdy nożyce się poruszają. Gdy to nastąpi, przeszczep powinien zostać zszyty. (5) Zablokowanie soczewki tęczówki: często występuje u dzieci lub stożka rogówki, głównie z powodu niskiej twardości twardówki. Po przeniesieniu przeszczepu do akupunktury należy jak najszybciej zszyć 4-igłowy szew podstawowy, co jest najskuteczniejszym sposobem na wyeliminowanie tego powikłania. Irydotomia obwodowa czasami działa. Na przykład resekcja ciała szklistego z tyłu jest możliwa bez soczewki. (6) Krwawienie po nacięciu: występuje w wysoce unaczynionej rogówce biorcy. Środki ostrożności: Przed operacją podano krople do oczu odżywki rogówkowej w celu zwyrodnienia lub niedrożności naczyń, a następnie przeszczepiono rogówkę, a podczas operacji delikatnie oparzono naczynia krwionośne kończyny; przedoperacyjna fotokoagulacja laserowa okazała się nieskuteczna. Naczynia adhezyjne przed tęczówką w miejscu rany można kauteryzować za pomocą elektrokoagulacji pod wodą. Zakrzep krwi w przedniej komorze należy zmyć. Najbardziej skuteczną metodą hemostazy powinno być dobre dopasowanie przeszczepu do łożyska implantu, aby to osiągnąć, należy podkreślić, że odpowiednie są większe przeszczepy. Zabronione jest palenie i zatrzymywanie krwawienia na brzegu rany, co spowoduje kurczenie się tkanki, a rana jest słabo uszczelniona i przecieka. (7) Uraz soczewki: deflacja przedoperacyjna nie wystarcza, drżenie jest zbyt silne, płytka komora przednia, końcówka komory przedniej, dolna strona nożyczek, igła spłukująca mogą uszkodzić soczewkę. Jeśli przednia kapsułka ulegnie uszkodzeniu, należy ją natychmiast usunąć, a jeśli pozwala na to stan, soczewkę wewnątrzgałkową należy wszczepić jednocześnie. Jeśli podczas zabiegu nie zostanie stwierdzone uszkodzenie soczewki, operację zaćmy należy wykonać co najmniej 1 rok po zabiegu w celu usunięcia zaćmy. (8) Problemy często napotykane podczas szycia: 1 Poziom tkanki wszczepionego łóżka jest źle dopasowany. Dopóki szew przechodzi przez płytką warstwę tylnej elastycznej błony, można tego uniknąć, zwłaszcza pierwszych 4 igieł. 2 Wewnętrzny margines rany jest otwarty, a powikłania pooperacyjne i powikłania długoterminowe są takie, jak opisano powyżej. Głównym powodem jest to, że szew jest zbyt płytki lub zbyt mały. Wchodząc do igły należy upewnić się, że poziom elastycznej błony jest stosunkowo łatwy do wykonania po stronie łoża implantu, a trudność leży po stronie przeszczepu. Głównie od powierzchni nabłonkowej do igły od krawędzi rany dokładność nie jest łatwa do uchwycenia, kluczem do operacji jest prawidłowe użycie skorpiona i ścisła współpraca z uchwytem igły Prawidłowe użycie skorpiona nie jest w stanie zbyt mocno pociągnąć przeszczepu. Lub odruch, ale również w celu zapewnienia, że ​​krawędź rany jest całkowicie wystawiona na pole widzenia, punkt igły powinien znajdować się za punktem zaciskania szczypiec, łuk siły sworznia popychającego powinien być zgodny z wrodzoną krzywizną igły i łatwo jest uchwycić niezbędne elementy po wejściu igły. 3 W szwie ciągłym (lub ciasnej linii) szew jest zrywany: po zakończeniu stawu węzeł należy zakopać w tkance, a następnie zszyć pozostałe części; podczas zaciskania linii zacznij od części stawu, Początkowy węzeł jest następnie zaciskany od części stawowej do początkowego węzła w przeciwnym kierunku, aby zapewnić, że staw jest zakopany w tkance. 4 Niewłaściwie umieszczona tęczówka: po odcięciu rogówki nożyce zbyt mocno zakłócają tęczówkę, powodując jej osłabienie; ciśnienie w komorze tylnej jest wysokie, deflacja nie jest wystarczająca i nie dodaje się żadnych bąbelków ani lepkich substancji. Kiedy przednia komora zostanie w pełni uformowana pod koniec operacji, jeśli źrenica nie jest okrągła, przednia komora jest nadal płytka, a nieudany popychacz z konserwatorem jest oznaką błędnej interpretacji. W przypadku przerwania szwu należy go usunąć i ponownie zszyć; jeśli jest to szew ciągły, szew należy odciąć, a staw naprawić. 5 Uraz śródbłonka: Istnieje możliwość zranienia na każdym etapie operacji bez żadnej uwagi, ale łatwo to pominąć, przepłukując komorę przednią po zszyciu, usuwając skrzepy krwi, naprawiając tęczówkę i zmniejszając stężenie komory przedniej. Należy to potraktować poważnie. 6 niewłaściwe leczenie ciała szklistego: wszelkie przyczyny powstawania ciała szklistego w przedniej komorze będą stanowić zagrożenie dla przeszczepu, takie jak jaskra wtórna, adhezja przed tęczówką, muszą być odpowiednio obsługiwane. Szkło w przedniej komorze można delikatnie usunąć suchym bawełnianym wacikiem i odciąć w płaszczyźnie tęczówki, aż ciało szkliste znajdzie się poniżej płaszczyzny tęczówki. Nie ciągnij nadmiernie ciała szklistego, ponieważ spowoduje to pooperacyjne odwarstwienie siatkówki i torbielowate zwyrodnienie plamki żółtej. Cięcie ciała szklistego nożem do ciała szklistego będzie bardziej skuteczne i bezpieczne. W przedniej komorze operacji powietrze jest wstrzykiwane do pozycji leżącej na plecach, aby przywrócić ciało szkliste. 2. Powikłania pooperacyjne (1) Niepowodzenie przeszczepu: przeszczepy pooperacyjne były nadal mętne i pogarszały się, a widoczne tylne elastyczne warstwy zmarszczek, co wskazuje na niepowodzenie przeszczepu. Przyczyną było nadmierne śródoperacyjne uszkodzenie śródbłonka, słabe zachowanie rogówki dawcy lub dystrofia śródbłonka rogówki dawcy. Jeśli tkanka rogówki dawcy wymaga wczesnego ponownego przeszczepu. Są też tacy, którzy opowiadają się za ponownym przeszczepem po kilku miesiącach, ale częstość niedawnego odrzucenia jest znacznie większa po przyjęciu nowych naczyń krwionośnych. (2) Zakażenie: spowodowane przez bakterie lub grzyby. Zakażenie rogówki wykazało ból oka, ciężkie przekrwienie, naciek rogówki, ropień przedniej komory, luźny szew. Gdy to nastąpi, powinien natychmiast znaleźć źródło infekcji, przeprowadzić hodowlę bakteryjną i test wrażliwości na lek oraz natychmiast obejmować wielokrotne ogólnoustrojowe, miejscowe wstrzyknięcie antybiotyków i kropli do oczu. Wybór leków opiera się na zasadzie bakterii o szerokim spektrum działania, powszechnie występujących bakterii, pyogenów anty-Pythium i leków przeciwgrzybiczych. Bakterie hoduje się, a wyniki podaje się selektywnie. W przypadku zapalenia wnętrza gałki ocznej należy aktywnie przeszukać rogówkę dawcy, a oryginalne przeszczepy należy usunąć w celu otwartej witrektomii (w przypadku usunięcia soczewki podobnej do soczewki), ciało szkliste ropnia należy całkowicie usunąć i hodować. Zastępowane świeżymi przeszczepami w szwach przerywanych. Rygorystyczne stosowanie antybiotyków po operacji. Po zdiagnozowaniu zapalenia wnętrza gałki ocznej należy natychmiast podjąć decyzję o operacji. (3) krwotok z komory przedniej: głównie z łoża ciężkiego unaczynienia. Skuteczna hemostaza śródoperacyjna i dobre zespolenie są najskuteczniejszymi środkami zapobiegania krwawieniu pooperacyjnemu. Niewielka ilość krwi może być wchłaniana sama bez specjalnego leczenia. Duża ilość krwawień powinna być odpowiednio poszerzona, a zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego może być skuteczne w zapobieganiu ciągłemu krwawieniu. Jeśli pojawi się jaskra wtórna, nakłucie przedniej komory należy wykonać na czas, a blok krwotoku należy przebić, aby zapobiec zerwaniu szwu. (4) zanik komory przedniej lub wypadanie tęczówki: czynniki lokalne obejmują wyciek zespolenia lub uszkodzenie tkanki, luźny lub złamany szew, pęcherzyki powietrza dostające się do tylnej komory, zespół Urettsa-Tavalii; czynniki systemowe obejmują zamknięcie moczu, zaparcia, kaszel, nadmierne oddzielenie Zajęcia z łóżka itp. Ubytek tkanki należy wzmocnić jedwabną nicią. Luźne szwy szwów są usuwane i ponownie zszywane. Po zszyciu przednia komora powinna być całkowicie uformowana, a przyczepność ściśle sprawdzona. Pacjenci z czynnikami ogólnoustrojowymi powinni być leczeni cewnikowaniem, przeczyszczaniem, działaniem przeciwkaszlowym i ograniczonymi czynnościami. Bąbelkom wchodzącym do tylnej komory często towarzyszy wyciek zespolony, który jest trudny do utrzymania z powodu przecieku przedniej komory, co powoduje wtłaczanie pęcherzyków powietrza do tylnej komory. W obecności soczewki, jeśli istnieje odwarstwienie tęczówki lub rana zaczepowa, bąbelek może istnieć między tęczówką a soczewką. Jeśli tęczówce nie towarzyszy problem tęczówki, bąbelek jest wpychany do soczewki, a bąbelek popycha krystaliczność tęczówki do przodu, gdy pacjent jest na wznak. Więcej promuje zniknięcie przedniej komory Adhezja przed wystąpieniem jaskry musi być rozwiązana w odpowiednim czasie. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na obecność lub brak wycieku zespolenia i dać wzmocnienie. Po naprawie tęczówki komorę przednią pogłębia się zrównoważonym roztworem soli fizjologicznej. Po operacji pozycja siedząca lub pozycja boczna pozwala pęcherzom powietrznym na samoabsorpcję po opuszczeniu soczewki. Z tego powodu nie jest konieczne stosowanie pęcherzyków w celu utworzenia przedniej komory. Po wystąpieniu zespołu Urettsa-Tavalii ogólnoustrojowe środki uspokajające, leżące na wznak i środki obniżające ciśnienie wewnątrzgałkowe mogą ogólnie działać, a w razie potrzeby soczewka jest usuwana. Choroidalne oderwanie jest również jedną z przyczyn płytkiej przedniej komory. Często występuje po przeszczepie rogówki z jaskrą i oczami afakicznymi. Jest również wykrywany przez barwienie fluoresceiną bez wycieku wody, ale ciśnienie wewnątrzgałkowe jest niskie, przednia komora jest płytka, a czasami stosuje się oftalmoskop pośredni. Na obrzeżach można znaleźć brązowe wybrzuszenie. Wczesne stosowanie środków hipertonicznych, środków wapniowych, na ogół może być samopoziomujące. Jeśli przednia komora nie zostanie utworzona po 5 dniach, płyn naczyniówki należy umieścić w odpowiednim czasie, a komorę przednią należy wstrzyknąć w celu utworzenia komory przedniej, w przeciwnym razie należy doprowadzić do zrostu przedniej komory, zrostu zespolenia tęczówki i zespolenia i jaskry wtórnej. (5) Adhezja przed tęczówką: Głównym powodem jest to, że szew nie tworzy się skutecznie w przedniej komorze lub w płytkiej przedniej komorze po operacji. Zagrożenie polega na: w najbliższej przyszłości, błonie postelastycznej, słabym gojeniu się śródbłonka, obrzęku przeszczepu, przezroczystej transfuzji, jaskrze wtórnej; długotrwałym odrzuceniu w miejscu zrostu. Niektóre przypadki zrostów pochwy rogówki w leukoplakii, niektóre otaczające białe plamki nadal mocno przylegają do tęczówki, tęczówkę należy oddzielić od blizny rogówki podczas operacji (przecięcie tęczówki nie uszkadza śródbłonka), a tęczówkę oddziela się od rogu lepkimi substancjami. Nie spiesz się z tą lepką substancją po operacji, aby uzyskać krótkotrwałe wsparcie. W przeciwnym razie, w miarę postępu procesu gojenia, przyczepność zaczyna się rozszerzać z tej części, w praktyce często widać, że część zrostu po operacji ostatecznie rozwija się w rozległą przyczepność. (6) obrzęk przeszczepu: objawiający się głównie jako zmarszczki tylnej warstwy elastycznej, sadzenie plwociny, należy odróżnić od niepowodzenia przeszczepu. Ogólnie rzecz biorąc, stopniowo poprawia się z czasem operacji. (7) Zwyrodnieniowy krwotok naczyniówkowy: rzadko w oku bezdechu. Gdy to nastąpi, ciśnienie wewnątrzgałkowe gwałtownie wzrasta, a pacjent odczuwa silny ból i wymioty. W ciężkich przypadkach szew jest zerwany, a zawartość wypada. Należy pilnie wykonać drenaż naczyniowo-naczyniowy. Ogólne rokowanie jest wyjątkowo złe. (8) blok źrenic: w przypadku braku operacji soczewki, użycie pęcherzyków do utworzenia przedniej komory, bąbelek blokuje źrenicę spowodowaną cyrkulacją cieczy wodnistej. Zapobieganie: śródoperacyjne pęcherzyki powietrza nie powinny być zbyt duże, a połowa komórek szklistych w przedniej komorze jest najbardziej podatna na to powikłanie. Kiedy to nastąpi, źrenica powinna być rozproszona, a głowa wysoko, aby pęcherzyki powietrza opuściły źrenicę. (9) ubytek nabłonka rogówki: na ogół występuje w suchym oku i oparzeniach lub długotrwałym stosowaniu dużej liczby hormonów. Sztuczne łzy, miękkie soczewki kontaktowe i bandaże, mniej kropli do oczu z glukokortykoidami pomogą w rozwoju nabłonka.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.