subtotalna tyroidektomia

Suma częściowa tarczycy to procedura leczenia nadczynności tarczycy, prostego wola, wielu gruczolaków tarczycy, ogromnych gruczolaków tarczycy lub gigantycznych torbieli. Jest skutecznym sposobem leczenia prostego wole, nadczynności tarczycy i torbieli tarczycy. Każdy, kto spełnia wskazania, powinien być aktywny na początku operacji. Wystąpiły jednak nawroty po operacji, a wskaźnik nawrotów wyniósł 4-6%, głównie u pacjentów w wieku poniżej 40 lat. Leczenie chorób: prosty wola gruczolaka tarczycy Wskazanie 1. Nadczynność tarczycy (w tym pierwotna i wtórna nadczynność tarczycy). 2. Wole proste, duża masa i objawy kompresji. 3. Wiele gruczolaków tarczycy, gigantyczne gruczolaki tarczycy lub gigantyczne torbiele. Przeciwwskazania 1. Wiek jest niewielki, stan łagodny, a powiększenie tarczycy nie jest oczywiste. 2. Starszy wiek, w połączeniu z ciężkimi chorobami serca, wątroby, nerek i innymi chorobami oraz trudny do zniesienia zabieg chirurgiczny. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Pacjenci z nadczynnością tarczycy muszą być leczeni lekami przeciwtarczycowymi w medycynie wewnętrznej Podstawowa szybkość metabolizmu jest zmniejszona do normalnej lub prawie normalnej (mniej niż + 15%) Po osiągnięciu częstości tętna poniżej 90 uderzeń / min należy przerwać przyjmowanie leków przeciwtarczycowych i zmienić związek. Jod przez około dwa tygodnie tarczyca jest znacznie zmniejszona, stwardniała, łatwa w obsłudze i zmniejsza krwawienie śródoperacyjne. Specyficzną metodą jest doustny roztwór jodu (roztwór lugolu), 3 razy dziennie, 5 kropli dziennie pierwszego dnia, 6 kropli dziennie następnego dnia, a następnie zwiększany o 1 kroplę każdego dnia, aż wzrośnie do 15 kropli za każdym razem, utrzymując 3 do 5 Operacja w przyszłości. W ostatnich latach zaleca się stosowanie prezbiopii i złożonego roztworu jodu do przygotowania przedoperacyjnego Dawkowanie serca różni się w zależności od stanu i wynosi od 10 do 40 mg raz na 6 godzin. Ten lek przedoperacyjny może skrócić czas przygotowania. 2. Stosowanie leków uspokajających: Gdy występuje bezsenność lub niepokój, przeżuwacz 0,1 g lub 5 mg diazepamu można stosować doustnie raz na noc. 3. Niezbędne badania przedoperacyjne: takie jak badanie czynności układu sercowo-naczyniowego oraz testy czynności wątroby i nerek, podstawowy pomiar metabolizmu, laryngoskopia funkcji strun głosowych, badanie rentgenowskie pozycji tchawicy i wapnia we krwi, oznaczanie fosforu. Zabieg chirurgiczny 1. Pozycja: pozycja na wznak, podnieś ramiona, unieś głowę, aby całkowicie odsłonić szyję [ryc. 1-1]; boki głowy są przymocowane małymi workami z piaskiem, aby zapobiec poruszaniu się głowy wokół głowy w celu przesunięcia nacięcia. 2. Nacięcie: 2 palce poprzeczne nad mostkiem, nacięcie w kształcie łuku wzdłuż dermatoglifu, dwa końce sięgają zewnętrznej krawędzi mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego; jeśli gruczoł jest większy, nacięcie można rozciągnąć w górę i w górę. Skórę, tkankę podskórną i platysmę rozcięto, a górne i dolne płaty wyciągnięto kleszczami tkankowymi i oddzielono luźnymi nożami między luźnymi tkankami za platysmą, aż do dolnej krawędzi chrząstki tarczycy, i wycięto mostek mostkowy. Ta luka ma mniej naczyń krwionośnych i często łatwo jest krwawić, gdy jest zbyt głęboka lub zbyt płytka. Nacięcie zabezpieczono sterylnym ręcznikiem, naciągnięto małym haczykiem, a przednie żyły szyjne zszyto drutem o grubości 4. 3. Odetnij przednie mięśnie tarczycy i odsłoń tarczycę: odetnij powięź na środkowym brzegu mięśni mostkowo-obojczykowo-sutkowych po obu stronach, oddziel mięsień mostkowo-obojczykowy od przedniej grupy mięśni szyjnych, a następnie odetnij głębokie żebra wzdłużnie w środkowej linii szyi. Błona, a następnie użyj zacisku naczyniowego, aby oddzielić mięśnie, głęboko w torebce tarczycy. Rozciągnij tarczycę między tarczycą a pseudo-kopertą palcem wskazującym i trzonkiem, a następnie delikatnie odłącz tarczycę między tarczycą a pseudo-otoczką i przetnij ją przez zacisk naczyniowy, aby rozszerzyć tarczycę. Należy pamiętać, że przekrój mięśnia nie powinien być na tym samym poziomie, co nacięcie skóry, unikając powstawania przyczepności blizn po gojeniu. 4. Leczenie górnej tarczycy: zwykle pierwszą operację wykonuje się od prawego płata. Aby ułatwić leczenie górnego bieguna, więzadło zawieszające tarczycy jest najpierw oddzielane i podwiązywane po wewnętrznej stronie górnego bieguna. Więzadło ma naczynia krwionośne. Oddzielenie powinno być ostrożne, a podwiązanie powinno być mocne. Następnie, wzdłuż zewnętrznej krawędzi płatów tarczycy, górny biegun obiera się ręcznie, aby w pełni odsłonić górny biegun prawego płata. Pociągnij prawy płat tarczycy w dół (lub zszyj igłę z prawym górnym biegunem tarczycy, a następnie pociągnij górną tarczę w dół), a następnie za pomocą małego haka pociągnij górny koniec przednich mięśni tarczycy w górę, aby odsłonić górny biegun. . Operator trzyma górny koniec lewego kciuka, środkowego palca i środkowego palca. Prawe ręczne szczypce kątowe są przesuwane od strony przyśrodkowej wzdłuż tarczycy na zewnątrz ciała żylnego. Lewy palec wskazujący jest dociskany do lewego palca i jest na zewnątrz wydostawany. Kończyna górna jest podwiązana w odległości około 0,5 do 1,0 cm od górnego bieguna [ryc. 1-7]. Rurkę naczyniową zaciśnięto między podwiązką a górnym biegunem, a naczynie krwionośne przecięto między zaciskami naczyniowymi i zszyto kikut naczyniowy. Należy pamiętać, że podwiązanie naczyniowe i szew powinny być tutaj mocne, w przeciwnym razie naczynia krwionośne zostaną wycofane, krwawienie jest większe, a obsługa jest trudna. Kończyna górna powinna być leczona jak najbliżej gruczołu, aby zapobiec uszkodzeniu bocznej gałęzi nerwu krtaniowego górnego. Nadal tępo oddzielaj tylną tarczycę, gdy naczynie krwionośne rozgałęzia się, można podwiązać i przeciąć. Tarczycę delikatnie pociąga się do wewnątrz, a środkową żyłę tarczycy można znaleźć na środku zewnętrznej krawędzi gruczołu, a po rozdzieleniu podwiązuje się i przecina. 5. Leczenie dolnej tarczycy: tarczyca jest ciągnięta do wewnątrz i do góry, tarczyca jest oddzielana od zewnętrznej krawędzi tarczycy. Dolny koniec przedniego mięśnia tarczycy jest ściągany w dół za pomocą małego haczyka, aby odsłonić dolny biegun, w dolnym biegunie, dolną żyłę tarczycy. Jest lżejszy, na ogół ma od 3 do 4 gałęzi po każdej stronie, jest bardziej do wewnątrz i niżej, a po znalezieniu jest podwiązany i cięty. W kilku przypadkach jest dolna tętnica tarczycy, a jeśli tak, należy ją podwiązać i przeciąć. Niższa tętnica tarczycy zasadniczo nie musi być odsłonięta ani podwiązana, aby uniknąć uszkodzenia nawracającego nerwu i spowodować niedokrwienie i dysfunkcję tarczycy. Jeśli wymagane jest podwiązanie, należy zastosować podwiązanie wewnątrz torebki, bez podwiązania tułowia i tylko podwiązanie gałęzi dolnej tętnicy tarczycy od nawrotowego nerwu krtaniowego do prawdziwej torebki i gruczołu. Zasadniczo nie jest konieczne rutynowe odsłonięcie nawracającego nerwu krtaniowego. 6. Leczenie przesmyku: Po całkowitym oddzieleniu dolnej części tarczycy wyciągnij ją na zewnątrz, aby odsłonić przesmyk tarczycy. Użyj zacisku naczyniowego, aby oddzielić przesmyk od przedniej części tchawicy na dolnej krawędzi przesmyku, i przebij końcówkę szczypiec ponad przesmykiem [Rysunek 1 13]. Zacisk naczyniowy został otwarty, szczelina między przesmykiem a tchawicą została powiększona i wprowadzono dwa grube druty, które zostały przecięte między dwoma ligaturami po podwiązaniu z lewej i prawej strony przesmyku. Jeśli przesmyk jest szerszy, można użyć dwóch rzędów zacisków naczyniowych do zaciskania, cięcia, podwiązywania lub szycia, a przecięty przesmyk jest nadal oddzielany od przedniej zewnętrznej strony tchawicy [ryc. 1-14]. W tym momencie prawa tarczyca została w dużej mierze oddzielona. 7. Tarczyca wycięta klinowo: Ciało tarczycy jest skierowane do przodu od zewnętrznej krawędzi gruczołu, aby odsłonić tylny aspekt gruczołu i wyznaczona jest granica wyciętego gruczołu. Przytarczyca musi zostać zachowana pod linią styczną i należy unikać nawracającego nerwu krtaniowego. Mały rząd gruczołowych zacisków naczyniowych służy do utrzymywania niewielkiej ilości tkanki gruczołowej wzdłuż określonej linii cięcia na zewnątrz. Tarczyca jest następnie klinowana przez zacisk naczyniowy. Ilość usuniętego gruczołu zależy od stopnia zatrucia pacjenta. U pacjentów z nadczynnością tarczycy należy usunąć około 90% gruczołów. Zasadniczo pozostała tkanka gruczołowa po każdej stronie obejmuje przytarczycę i nawracający nerw krtaniowy, co wystarcza do utrzymania funkcji fizjologicznej bez nawrotu. W przypadku pacjentów z wolem guzkowym powinno być bardziej odpowiednie (około 2-krotność retencji pacjenta). Kapsułka za gruczołem powinna również zostać zachowana w jak największym stopniu, aby zapobiec uszkodzeniu przytarczyc i nawracającym nerwom krtaniowym. Aby zmniejszyć krwawienie z odcinka, chirurg lub asystent może użyć lewej ręki do wciśnięcia dolnej tętnicy tarczycy pod kleszcze lewą ręką lub między dwoma rzędami zacisków naczyniowych, aby zatrzymać krwawienie podczas cięcia, aby zmniejszyć krwawienie. Punkty krwawienia na resztkowej powierzchni gruczołu należy podwiązać lub zszyć, a następnie zszyć krawędzie. Podczas szycia zwróć uwagę na igłę niezbyt głęboką, aby nie zszyć nawracającego nerwu. Wycięty dół tarczycy został zablokowany gorącą gazą solną. Po usunięciu prawego płata lewy płat usuwa się tą samą metodą. 8. Drenaż i nacięcie szwów: Po całkowitym zaszyciu obustronnej powierzchni resztkowej tarczycy i hemostazie ranę przyłożono do rany gorącą gazą solną. W tym czasie wyjmuje się podkładkę na ramię pacjenta, aby ułatwić rozluźnienie szyi pacjenta, usunąć gorącą gazę solną; sprawdzić punkt krwawienia, zobaczyć całą ranę bez krwawienia, odpowiednio w lewym i prawym dole gruczołowym, gumowy arkusz w kształcie rurki Lub cienką rurkę drenażową o średnicy od 3 do 5 mm, która jest wyjmowana z wewnętrznej krawędzi mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego i nacięcie i jest ustalona. Nacięcie jest zszywane warstwa po warstwie. Komplikacja 1. Duszność pooperacyjna i asfiksja: Jest to najbardziej krytyczne powikłanie po operacji, które występuje w ciągu 48 godzin po operacji. Najczęstsze przyczyny to: 1 krwotok śród nacięcie, tworzenie krwiaków, ucisk tchawicy; 2 zapaść tchawicy; 3 obrzęk krtani; 4 dwustronne nawracające uszkodzenie nerwu krtaniowego. Objawy kliniczne obejmują postępującą duszność, drażliwość, sinicę, a nawet uduszenie. Jeśli jest to spowodowane krwawieniem z nacięcia, może wystąpić obrzęk szyi i krwawienie z nacięcia. Po znalezieniu powyższej sytuacji pacjent powinien natychmiast zostać uratowany przez łóżko pacjenta, szew powinien zostać rozcięty, a nacięcie powinno zostać otwarte w celu usunięcia krwiaka. Jeśli krwiak zostanie usunięty, trudności w oddychaniu nie poprawią się, a tracheotomię należy natychmiast wykonać. Zapadnięcie tchawicy jest często łagodzone przez nacisk olbrzymiej tarczycy. Po usunięciu gruczołu tchawica traci wsparcie i zapada się, dlatego podczas operacji należy wykonać tracheotomię. Po pojawieniu się obrzęku krtani należy zabrać głowę do wysokiej pozycji, aby w pełni dostarczyć tlen, a jeśli nie jest to dobre, tracheotomię należy wykonać na czas. Dwustronne nawracające uszkodzenie nerwu krtaniowego może powodować obustronne porażenie strun głosowych i powodować poważne trudności w oddychaniu, wymagające tracheotomii. 2. Kryzys tarczycy: Przyczyna nie została potwierdzona, występowanie kryzysu jest głównie spowodowane niewystarczającym przygotowaniem przed operacją, a objawy nadczynności tarczycy nie są dobrze kontrolowane. Przełom tarczycy występuje w ciągu 12 do 36 godzin po zabiegu, który charakteryzuje się wysoką gorączką, szybkim i słabym tętnem (ponad 120 razy na minutę), drażliwości, porażeniem, a nawet śpiączką, której często towarzyszą wymioty i wodnista biegunka. Jeśli leczenie nie jest terminowe lub niewłaściwe, pacjent często umiera bardzo szybko. Leczenie obejmuje następujące kompleksowe środki: (1) Jod: 3 do 5 ml doustnego roztworu jodku potasu, 5 do 10 ml 1% jodku sodu w nagłych wypadkach i dożylnie w 500 ml 10% roztworu glukozy. (2) środek uspokajający: domięśniowe wstrzyknięcie hibernacji ii połowa dawki, raz na 6 do 8 godzin, rezerpina 1 ~ 2 mg lub serce 5 mg, dodać roztwór glukozy 100 ml kroplówki dożylnej. (3) Hydrokortyzon 200 ~ 400 mg dziennie, kroplówka dożylna. (4) Chłodzenie: Zastosuj leki przeciwgorączkowe, leki na hibernację, fizyczne chłodzenie itp., Aby utrzymać temperaturę ciała około 37 ° C. (5) Dożylnie wprowadzić dużą ilość roztworu glukozy. (6) Wdychanie tlenu w celu zmniejszenia niedotlenienia tkanek.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.