Zwężenie cewki moczowej lub atrezja endoluminalne nacięcie

Ponieważ udoskonalanie endoskopowych narzędzi chirurgicznych cewki moczowej staje się coraz doskonalsze, wiele chorób leczonych operacją otwartą wyleczono za pomocą chirurgii endoskopowej cewki moczowej. Należą do nich guzy i zastawki cewki moczowej oraz rozrost cienkiej plwociny, podczas gdy większość z nich jest podawana do urazowego lub zapalnego zwężenia lub niedrożności cewki moczowej. Metoda endoskopowej operacji zatoki zwężenia i niedrożności cewki moczowej zależy od lokalizacji zmiany, długości zwężenia lub niedrożności, przyczyny zwężenia, poprzedniej operacji, grubości lokalnej blizny, obecności lub braku infekcji i powikłań. . Chirurgia wewnątrzczaszkowa ma niewielki uraz, jest łatwa w obsłudze i może być powtarzana. Zgodnie z różnymi typami zmian można wybrać różne procedury uretoskopowe. Leczenie chorób: zwężenie cewki moczowej Wskazanie Nacięcie endoskopowe powinno być preferowane u pacjentów z długością zmiany <2,5 cm bez zwężenia i długości okluzji <1 cm. Najpierw należy rozważyć operację otwartą, jeśli długość zwężenia wynosi> 3,0 cm, a niedrożność> 2,0 cm lub oś cewki moczowej jest bardzo zmienna, lub jeśli uchyłek, przewód fałszywy lub przetoka moczowa są połączone. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Zwróć uwagę na dostosowanie ogólnego stanu pacjenta Należy skorygować pacjentów z zaburzeniami czynności układu sercowo-naczyniowego i oddechowego oraz zaburzeniami czynności nerek oraz zaburzeniami równowagi wodno-elektrolitowej. Pacjenci w średnim i starszym wieku powinni sprawdzić poziom cukru we krwi i moczu, a osoby z cukrzycą powinny być kontrolowane przed zabiegiem chirurgicznym. 2. Przewlekłe choroby chirurgiczne cewki moczowej, często spowodowane niedrożnością i infekcją prowadzącą do niewydolności nerek, oprócz jednoczesnego braku równowagi wodno-elektrolitowej, niedożywienia, niedokrwistości itp., Należy skorygować przed operacją. W przypadku małych dzieci i pacjentów w podeszłym wieku, korygując nierównowagę równowagi wodno-elektrolitowej, należy uważać, aby nie przeciążyć płynu i uzupełnić go w jak największym stopniu drogą doustną. W przypadku ciężkiej niedokrwistości można przerwać niewielką transfuzję krwi. 3. Długotrwała niedrożność cewki moczowej, powikłana niewydolnością nerek, powinna najpierw spuścić mocz w celu opanowania infekcji. Po poprawie ogólnego stanu poprawiła się czynność nerek, a następnie operacja cewki moczowej. Sposób opróżniania moczu może być oparty na stanie, cewnikowaniu na stałe lub wykonaniu stomijnej pęcherza moczowego lub wykonaniu stomii nerkowej. 4. Zakażenie jest ważną przyczyną niepowodzenia operacji cewki moczowej i przed zabiegiem należy zwrócić szczególną uwagę na stosowanie antybiotyków. Kultura bakteryjna w moczu i test wrażliwości na leki należy wykonać przed zabiegiem chirurgicznym i wybrać najskuteczniejsze leki przeciwbakteryjne. U pacjentów z założonymi na stałe cewnikami lub stomią nadłonową należy wykonywać codzienne czyszczenie, a cewniki należy regularnie wymieniać, aby zachować drożność i uniknąć odkładania moczu. 5. Dorośli pacjenci rozpoczynają przyjmowanie żeńskich hormonów 2 dni przed zabiegiem chirurgicznym w celu zahamowania wzwodu prącia po zabiegu i zerwania szwu lub zespolenia. Często dietylostilbestrol 2 mg, 3 razy dziennie. 6. Wykonuj dobrą pracę w pracy ideologicznej pacjenta, eliminuj obawy i zwiększaj pewność siebie. Niezbędne leki uspokajające i nasenne podano w noc przed operacją, aby zapewnić odpowiedni sen. 7. Przygotuj narzędzia chirurgiczne, szwy, dreny i cewniki Model, grubość i rozmiar powinny spełniać wymagania chirurgiczne, aby operacja mogła przebiegać bezproblemowo. Potrzebujesz transfuzji krwi, krzyżowania krwi przed operacją. 8. Po urazie cewki moczowej, często z powodu wynaczynienia moczu, krwotoku, wysięku płynu tkankowego itp., Co powoduje ciężkie reakcje miejscowe lub proliferację tkanki łącznej, tworzenie się blizn. Jeśli wykonano stomię pęcherza pochwowego, nie zaleca się wykonywania operacji dróg moczowych. Najpierw stosuje się miejscową fizjoterapię, gorący okład lub miejscowe leczenie kortykosteroidami, a po odczekaniu na miejscową reakcję na ustąpienie lub złagodzenie blizn można wykonać odpowiednie leczenie chirurgiczne. Zabieg chirurgiczny 1. Pośrednie zwężenie zwężenia cewki moczowej Uretroskoposkop został włożony do zwężenia, pochwa została usunięta, obturator został wycofany, umieszczono endoskop 30 ° i operatora zimnego noża, cewnik moczowodu 5F wprowadzono przez kaniulę i przepuszczono przez zwężenie do pęcherza pod bezpośrednim wzrokiem. Wyprowadź mocz. Ząbkowany zimny nóż wprowadzono wzdłuż cewnika moczowodu, a okrągły nóż wykorzystano do przecięcia 12, 5 i 7 punktów pozycji litotomii. Endoskop jest przesuwany wzdłuż cewnika moczowodowego podczas przycinania. Jeśli nie możesz go popchnąć, użyj metalowej sondy, aby rozwinąć z 16F do 24F i rozwiń wycięte cięcie. Wycięte na zimno blizny można odzyskać, a nieregularną bliznę należy usunąć za pomocą lasera, elektrokoagulacji, cięcia elektrycznego lub obróbki płynno-elektrycznej zgodnie z ich warunkami, ale nie rób okręgu na tym samym poziomie, aby uniknąć poparzeń. Wąski Jeśli blizna jest długa lub gruba i twarda, konieczne jest wykonanie resekcji blizny od 10 do 2 punktów. Po operacji założono cewnik silikonowy 20F. Jeśli cewka moczowa nie jest zatkana z powodu sączenia się po operacji endoskopowej, cewnik moczowodu można wprowadzić tylko przez koniec endoskopu, a następnie opróżnić, aż pole widzenia będzie czyste, a następnie przecięte. Należy zachować ostrożność podczas zimnej, laserowej, elektrokoagulacji i elektrotermicznej obróbki obszarów blizn, aby uniknąć penetracji odbytnicy. 2. Endotomia niedrożności cewki moczowej Zdecydowana większość tych przypadków jest traumatyczna i pooperacyjna, zlokalizowana w tylnej cewce moczowej z nadłonową stomią pęcherza. Procedura chirurgiczna nacięcia to: 1 asystent przepuszcza metalową sondę przez stomię łonową i delikatnie wprowadza cewkę tylną przez cystoskop (zwróć uwagę, że fałszywy przewód nie jest włożony); 2 chirurg wprowadza wycięte na zimno lustro w dystalną stronę niedrożności cewki moczowej. Wyjdź z obturatora, włóż endoskop i obcinarkę na zimno, włóż cewnik moczowodu z ukośnego bocznego gniazda do dalszej strony endoskopu, aby spuścić płyn irygacyjny. Izotoniczna sól fizjologiczna kontynuowała perfuzję, utrzymując pole widzenia w czystości; 3 lewy palec operatora jest umieszczony w odbytnicy pacjenta, pierwszy asystent porusza sondą w tylnej cewce moczowej, aby określić bliższy koniec i kierunek odcinka okluzji, oś wzdłużną lustra tnącego na zimno i sondę Oś pionowa jest umieszczona na tej samej linii poziomej. Osoby z warunkami powinny określić pozycję w ramach monitorowania ekranu rentgenowskiego. Pod kierunkiem i monitorowaniem palców ząbkowany nóż służy do nakłuwania nacięcia i blokowania w pozycjach na godzinie 10, 12 i 2, a następnie duży nóż służy do otwierania i rozszerzania wąskiego pierścienia, a następnie lustro do cięcia na zimno jest stopniowo przesuwane, aby zamknąć. Segment wchodzi do pęcherza. Wycięte na zimno lustro zostało wycofane, a metalowe sondy cewki moczowej 22F, 24F i 26F były dalej rozszerzane. Jeśli odcinek okluzji cewki moczowej jest mniejszy niż 0,5 cm, nieregularne blizny na krawędzi wąskiego pierścienia są cięte na zimno i leczone za pomocą lasera, płynnego elektrycznego lub elektrokoagulacji, aby zapobiec ponownemu przyleganiu i nawrotowi zwężenia. Jeśli odcinek okluzji ma> 0,5 cm i jest trudny, najlepiej wyciąć bliznę w pozycji kamienia nazębnego od 9 do 3 punktów za pomocą cięcia elektrycznego, uważając, aby nie zranić zewnętrznego zwieracza cewki moczowej. Na koniec umieszczono silikonowy cewnik balonowy 22F. Jeśli szyja zostanie całkowicie zatkana po operacji prostaty, nie można ślepo nakłuwać i nacinać, aby uniknąć tworzenia fałszywego przewodu. Cewkę moczową można wprowadzić przez cewkę moczową. Jednocześnie zimny skalpel jest umieszczany przez stomię pęcherza nadłonowego, a górne i dolne stawy są cięte, dokładne i skuteczne. Okej

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.