Resekcja miednicy wewnętrznej

Wewnętrzna resekcja miednicy jest również nazywana częściową resekcją miednicy Tradycyjna resekcja miednicy polega na usunięciu chorej miednicy i ipsilateralnej kończyny dolnej, co powoduje ciężką niepełnosprawność pacjenta. Wewnętrzna resekcja miednicy ma na celu usunięcie guza atakującego miednicę i zachowanie kończyny ipsilateralnej, co znacznie zmniejsza niepełnosprawność pacjenta. Leczenie chorób: guzy kości Wskazanie Wewnętrzna resekcja miednicy jest dostępna dla: 1. Guz atakuje pierwotny nowotwór kości wokół panewki (kość biodrowa, kość łonowa, kość kulszowa), a stopień złośliwości jest niższy, taki jak chondrosarcoma, olbrzymiokomórkowy guz kości od I do II stopnia. 2. Osoby z wyższym stopniem złośliwości, takie jak złośliwy włóknisty histiocytoma i kostniakomięsak, należy leczyć skuteczną chemioterapią w dużych dawkach przed i po operacji, a nadal można wykonać wewnętrzną resekcję miednicy. 3. Guz atakuje jedynie kość wokół panewki, nie atakuje otaczającej tkanki miękkiej i nadaje się do wewnętrznej resekcji miednicy. 4. Guz przeniknął do kości do otaczającej tkanki miękkiej i nadal może zostać poddany rozległej resekcji guza. 5. Zakres inwazji guza jest zbyt duży, stopień złośliwości jest wysoki, a wewnętrzna resekcja miednicy może osiągnąć jedynie marginalną resekcję guza, wówczas należy rozważyć tradycyjną resekcję miednicy. 6. Guz atakuje miejscowe narządy miednicy, a narządy inwazyjne mogą zostać usunięte i naprawione, co nadal wskazuje na częściową resekcję miednicy. Jeśli pierwotny guz kości wokół panewki ma przerzuty do płuc, powinien współpracować z operacją klatki piersiowej. 7. W płucu jest tylko jedna izolowana resekcyjna zmiana. Przeciwwskazania 1. Starość, zła kondycja fizyczna, nie toleruje operatora. 2. Wystąpiło wiele przerzutów w płucach lub innych częściach. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Oprócz rutynowego badania guza przed zabiegiem należy wykonać zdjęcia rentgenowskie miednicy i klatki piersiowej Ponieważ guzy kostne wokół panewki są głębokie, kości na wspólnych filmach rentgenowskich zachodzą na siebie, dlatego powinny istnieć warunki dla CT lub rezonansu magnetycznego miednicy. Zaletą badania jest określenie lokalizacji, wielkości, zasięgu inwazji oraz relacji między ważnymi tkankami i narządami wokół guza oraz pomoc w opracowaniu planu chirurgicznego. 2. Skanowanie radionuklidowe i scyntygrafia gamma Ten rodzaj badania stanowi ważną ocenę ogólnego stanu pacjenta przed zabiegiem chirurgicznym. Głównym badaniem jest to, czy występuje odległe przerzuty lub potencjalne recesywne uszkodzenie. W przypadku guzów w samym obszarze miednicy zakres zmian wykazywanych przez radionuklidy nie jest tak wyraźny i dokładny jak w innych badaniach obrazowych. 3. Selektywna angiografia i przedoperacyjna embolizacja guza Guz kostny znajdujący się wokół panewki jest często głęboki, ma dużą objętość i bogate ukrwienie i często trudno jest całkowicie usunąć operację. Z tego powodu przed operacją można wykonać selektywną angiografię w miejscu guza przez cewnik wprowadzający tętnicę udową, pokazując wielkość i lokalizację guza, związek z sąsiednimi narządami życiowymi oraz naczynia krwionośne zasilające guz. Dopływ krwi do guza można zablokować przez wstrzyknięcie gąbki żelatynowej o wielkości 1 do 2 mm lub innego środka do embolizacji naczyń krwionośnych zaopatrujących guz przez cewnik. Podczas operacji można zrezygnować z kolejnego nacięcia, aby zablokować dopływ krwi do guza, krwawienie jest oczywiście zmniejszone, pole chirurgiczne jest czyste i łatwe w obsłudze. Zasadniczo embolizację wykonuje się 1–2 dni przed operacją, a efekt zatrzymania krwawienia jest dobry podczas operacji. 4. Żywa tkanka przyjmująca żywą tkankę i poddawana badaniu patologicznemu jest ważnym środkiem do jakościowego diagnozowania obrzęku i bólu Powszechnie stosowana jest przedoperacyjna biopsja sieczna, śródoperacyjna mrożona biopsja i biopsja przedoperacyjna, z powodu biopsji nacięcia i operacji. Cięcie tkanki w celu kriosekcji ma wiele wad. Dlatego biopsję igłową należy wykonać przed użyciem kaniuli Coombs, jeśli pozwalają na to warunki. Zaletą tej metody jest to, że nacięcie jest małe, ingerencja w tkankę guza jest niewielka, a pierwotne nacięcie biopsyjne można łatwo usunąć po usunięciu guza. Wadą jest to, że ilość tkanki jest niewielka i czasami trudna do zdiagnozowania. W ostatnich latach technologia ta była stale rozwijana i można nią kierować za pomocą promieniowania rentgenowskiego, tomografii komputerowej lub ultradźwięków B, aby poprawić dokładność i współczynnik dodatni. 5. Przed zabiegiem należy przygotować wystarczające źródło krwi, na ogół 3000 ml pełnej krwi. Przygotuj się do oczyszczenia jelit. Włożyć cewnik przed operacją. Zabieg chirurgiczny 1. resekcja łonowa i kulszowa Nacięcie zostało pobrane ze środka więzadła pachwinowego i równoległe do wewnątrz i w dół. Nacięcie w podstawie penisa lub worka łonowego zwróciło się w kierunku dystalnym, wzdłuż bocznej strony moszny lub warg sromowych większych, a następnie wzdłuż gałęzi podokularnej do guzowatości kulszowej. Skórę i tkankę podskórną wycięto, a mięsień przywodziciela i mięsień obturatora wycięto podokostnej z kości łonowej i kości kulszowej w celu odsłonięcia kości łonowej, bocznej gałęzi ramiennej, gałęzi podokularnej i guzowatości kulszowej. Jeśli wymagany jest dalszy krok, krawędź pośladka maksymalnego należy wyciąć i wyciągnąć na zewnątrz. Ujawnia się punkt początkowy tylnej grupy mięśni, mięśnia przywodziciela i mięśnia udowego. Jeśli mięśnie te zostaną przecięte przez pochodzenie krzyżowe lub oderwanie podokostnowe, ilość krwawienia jest bardzo mała. Wolne więzadła guzkowe biodrowe od środkowej strony guzowatości kulszowej. Naczynia krocza i nerwy wychodzą z jamy miednicy przez duży otwór kości kulszowej, na głęboką stronę pośladka, omijają kręgosłup kulszowy, wchodzą do odbytnicy przez mały otwór kości kulszowej i przemieszczają się wzdłuż bocznej ściany kanału narządów płciowych. Gąbkę kulszową należy usunąć z okostnej podczas operacji. Mięśnie ciała i obturatora w celu ochrony naczyń krocza i nerwów. Następnie z przyśrodkowej krawędzi kości kulszowej i dolnego łonu usuwa się głęboki mięsień poprzeczny krocza, stopę prącia i zwieracz cewki moczowej. Następnie rozcięgna cewki moczowej narządów płciowych należy wyciąć z dolnej krawędzi spojenia łonowego, aby wyciąć je od punktu początkowego do spojenia łonowego, ale należy unikać uszkodzenia cewki moczowej i głębokich żył penisa, tętnic i nerwów. Mięsień prosty brzucha i mięśnie stożkowe wycięto z spojenia łonowego, a więzadło pachwinowe wycięto z spojenia łonowego. Spojenie łonowe uwolniono z linii łonowej gałęzi nadłonowej z mięśnia łonowego. Unikaj obrażeń bocznych naczyń udowych łonowych. Rozetnij mięsień wewnętrzny obturatora i mięsień obturatora pod okostną i, jeśli to możliwe, zachowaj nerw obturatora i naczynia krwionośne tak bardzo, jak to możliwe. Górne kości łonowe można ciąć rongeur. Dolną kość kulszową można przeciąć piłą drutową. 2. Resekcja kości biodrowej Jeśli zdecyduje się wykonać resekcję miednicy od spojenia łonowego do stawu skokowego, w tym kości krzyżowej, siedzącej, kości łonowej i zachować kończynę, nacięcie należy rozpocząć od grzbietu biodrowego górnego wzdłuż grzbietu biodrowego do przedniego górnego kręgosłupa biodrowego. Następnie przedni górny kręgosłup biodrowy przemieszcza się wzdłuż więzadła pachwinowego do spojenia łonowego, a resekcja łonowa i kulszowa jest usuwana. 3. Odsłania się piszczeli, a punkty mocowania mięśni brzucha, latissimus dorsi i mięśni pośladkowych na grzebieniu biodrowym ujawniają się wzdłuż nacięcia, a mięsień pośladkowy pośladkowy i mięsień powięzi tensora lata są złuszczane razem. Otwórz mięsień grzbietowy, mięśnie brzucha, mięśnie talii i mięśnie przepony i popchnij je do środka. 4. Ważnymi strukturami napotykanymi podczas procesu ujawniania kości piszczelowej są naczynia udowe, nerwy udowe, sznurki nasienne itp. Przed wewnętrznym skrzydłem; pod dużym wycięciem kulszowym znajdują się naczynia i nerwy pośladkowe i podśluzowe, naczynia krocza i nerwy kulszowe. , obturacyjne naczynia krwionośne i nerwy. W tych strukturach, z wyjątkiem zamkniętych naczyń krwionośnych i nerwów, resztę struktury należy zachować. Jeśli guz nie penetruje wewnętrznej ściany miednicy, kość ramienną można leczyć w celu resekcji podokostnej. Zamiatanie od mięśnia psoas do strony przyśrodkowej i rozcinanie do tyłu i do dołu do punktu początkowego mięśnia dźwigacza odbytu. Jeśli staw biodrowy jest zgięty, nie jest trudno go rozdzielić. Strukturę wewnątrzprzewodową Alcocka w powięzi obturatora, w tym naczynia krocza i nerwy, można odsłonić pod więzadłem krzyżowym. Więzadło krzyżowe i mięsień kości ogonowej są przeplatane i powinny zostać odcięte po potwierdzeniu. Nerw kulszowy wnika w miednicę więzadła krzyżowego, któremu towarzyszą naczynia piriformis, pośladkowe i podśluzowe. Nerw kulszowy należy oddzielić i zabezpieczyć, umieszczając gazik w dużym otworze kości kulszowej. W tym momencie zerwano przednie, górne i dolne więzadła stabilnej kostki. 5. Jeśli guz zużył wewnętrzną powierzchnię miednicy, przepona i kość pod nią powinny zostać usunięte razem. Mięśnie należy przycinać poziomo powyżej wierzchołka stawu skokowego i poniżej punktu mocowania. Jeśli guz znajduje się w grupie mięśni poza miednicą, zaatakowany mięsień, miednica i guz należy usunąć razem, a nerwy i naczynia krwionośne zaopatrujące te mięśnie należy odciąć. Jednocześnie mięśnie inwazyjne należy odciąć na dużym krętarzu i powięzi, tak aby mięśnie, miednica i guzy zostały odcięte w jednym kawałku. 6. Odetnij mięsień sartorius i więzadło pachwinowe z piszczeli w pobliżu przedniego górnego odcinka biodrowego. Proste i skośne głowy odbytnicy są wycięte w odcinku przednim kręgosłupa biodrowego i obrzeża panewki. Mięśnie ściany brzucha i więzadła pachwinowe są przyciągane do wewnątrz, a mięśnie brzucha i mięśnie łonowe mogą być ostro oderwane od łonu. Sznur nasienny męski, naczynia krwionośne kości udowej i nerwy udowe można ostrożnie odkryć. W głębokiej części rany więzadło krzyżowe guzkowe można odciąć przy jego przywiązaniu do guzowatości kulszowej. W tym momencie wszystkie więzadła i mięśnie przymocowane do wewnętrznej strony miednicy zostały przecięte. 7. W przypadku wolnej głowy i szyi kości udowej odcina się torebkę stawu biodrowego w punkcie mocowania powyżej panewki, odcina się więzadło okrągłe i przemieszcza się głowę kości udowej. 8. Wszystkie więzadła łączące dotkniętą kość piszczelową i strzałkową zostają odcięte, miednica staje się wolna, a miednica jest zewnętrznie obracana, aby spowodować ucieczkę przyśrodkowej krawędzi z rany, a następnie wewnętrzny obrót powoduje wyciągnięcie spojenia łonowego spod lędźwi. W ranie znajduje się duża martwa przestrzeń, dlatego należy umieścić próżniową rurkę ssącą. Dystalne i proksymalne kikuty mięśni w ranie powinny być zszywane warstwa po warstwie. Mięsień dźwigacza odbytu może być przyszyty do mięśnia piriformis lub zszyty za pomocą zachowanych mięśni miednicy pozajelitowej w celu utrzymania zawieszenia odbytnicy kulszowej. Mięśnie narządów płciowych można zszywać za pomocą mięśni przywodziciela, aby utrzymać stabilność krocza. Przeponę należy przyszyć na poziomie krętarza kości udowej i grzebienia biodrowego. Mięśnie brzucha w okolicy więzadła pachwinowego można zszyć za pomocą mięśnia sartorius i odbytnicy, aby zapobiec skurczowi ściany brzucha. Mięśnie ścian bocznych (latissimus dorsi, mięśnie lędźwiowe i krzyżowe kręgosłupa) zszyto z zachowanymi mięśniami bocznymi miednicy (środkowa część biodra, mięśnie małe, powięź tensorowa i pośladek maksymalny). Powyższe szwy są rozważane funkcjonalnie i nie zapewniają dokładnej naprawy anatomicznej. 9. Rekonstrukcja pierścienia miednicy Jeśli uszkodzenie zajdzie w panewce, bliższą część kości ramiennej można zatrzymać po usunięciu wierzchołka panewki, a głowę kości udowej umieścić na bliższym pniu kości ramiennej; jeśli zmiana jest rozległa, wstyd, kulszowy i krzyżowy Większość kości usunięto, a głowę kości udowej umieszczono bezpośrednio pod kością ramienną, w tych dwóch przypadkach należy odnotować odpowiedni szew tkanki miękkiej. W tej części przypadku niektóre jednostki w Chinach nie wykonały sztucznej rekonstrukcji miednicy. Po resekcji umieszczono je w szpitalu. Po 17–27 latach obserwacji, mimo że kulawość była używana, ortopedia została wykorzystana do podniesienia pięty, a chód był zadowalający, a miejscowy nie był bolesny. . Jeśli uszkodzenie zostanie zaatakowane od bocznego aspektu kostki do szyi kości ramiennej, większość kości ramiennej zostaje wycięta, aby spowodować defekt pierścienia miednicy i często zachowuje się wierzchołek panewki. Stalowa płytka jest ukształtowana i dostosowana do krzywizny ściany miednicy. Dwa końce mogą być przymocowane na górze panewki i piszczeli odpowiednio drutami lub śrubami; cement kostny jest zamocowany wokół stalowej płyty i na obu końcach, lub korpus jest brany na tej podstawie. Kość jest wypełniona defektem pierścienia miednicy, co powoduje połączenie kości. Po rekonstrukcji przez pierścień miednicy funkcja stawu biodrowego, stabilność i chód były zbliżone do normy.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.