Korekcja paraliżu twarzy z transpozycją płata mięśnia żwacza

Transplantacja płatka mięśnia żucia porażenie twarzy służy do leczenia porażenia twarzy. Procedura polega na tym, że szypułka mięśnia do żucia przesuwa się do przodu, a tkanka wokół kąta dotkniętej strony jest ustalona, ​​a ruch powierzchni krzyżowej wykonuje się za pomocą ruchu gryzącego. Jednak wynikowy ruch twarzy jest niezgodny z naturalnym ruchem zdrowej strony, a osiągnięcie pożądanego celu zajmuje okres treningu. Leczenie chorób: porażenie twarzy Wskazanie Korekcja paraliżu twarzy przy transpozycji płata żucia jest odpowiednia w przypadku oczywistej niedrożności nosa i ust spowodowanej starym obwodowym lub centralnym porażeniem twarzy. Przygotowanie przedoperacyjne 1. Z góry ustal pozycję skorygowanej pozycji kątowej Zasadą jest ustawienie kąta w jamie ustnej nad pozycją ortostatyczną, to znaczy 0,5 cm powyżej zdrowej strony i 0,5 cm powyżej zdrowej strony. Leki zwiotczające skórę muszą również wziąć pod uwagę ilość skóry usuniętej przy fałdzie nosowo-wargowym. 2. Zmierz długość dotkniętej strony mięśnia do żucia, która powinna znajdować się 0,5 cm poniżej łuku jarzmowego oraz odległość od środkowego punktu esicy do kąta żuchwy. Jednocześnie zmierzono odległość od punktu środkowego nacięcia esicy do skorygowanego kąta jamy ustnej, aby oszacować napięcie po ustaleniu płata mięśnia do żucia. 3. Regularne przygotowywanie skóry w jamie ustnej i okolicy podżuchwowej. Zabieg chirurgiczny Nacięcie Następujące przednie wycięcie kąta żuchwy jest wyśrodkowane, a nacięcie w kształcie łuku 5-6 cm wykonuje się 1,5 cm od dolnej krawędzi dolnej szczęki Nacięcie czerwonej krawędzi wargi wargowej lub nacięcie nosowo-wargowe ma długość od 3 do 5 cm. 2. Ujawnij mięśnie żujące Po rozcięciu skóry, tkanki podskórnej i płytki krwi, zewnętrzną tętnicę szczękową i przednią żyłę oddziela się na dolnym brzegu żuchwy i z przodu mięśnia do żucia, można również wykonać podwiązanie i cięcie. Dolna krawędź dolnej szczęki jest oddzielona z tyłu do kąta żuchwy, aby odsłonić dolną krawędź mięśnia do żucia. Odetnij powięź mięśnia do żucia i machnij mięśniem policzka do dolnej krawędzi łuku jarzmowego. Chroń przewód ślinianek przyusznych. 3. Utworzenie płata mięśni do żucia W kierunku nacięcia esowatego do kąta żuchwy powierzchowne włókna mięśniowe mięśni żujących wycinają mięśnie żujące do wstępującej powierzchni kości żuchwy i odcinają punkt początkowy mięśni żujących, a kości są skierowane ku dolnej krawędzi nacięcia esowatego. Utwórz płat mięśnia szypułki. 4. Utwórz tunel Nacięcie wzdłuż czerwonych warg górnych i dolnych rogów warg lub nacięcie fałdu nosowo-wargowego w warstwie tkanki podskórnej, tępe oddzielenie w kształcie wachlarza od łuku jarzmowego i kąta żuchwy od przedniej krawędzi mięśnia do żucia oraz nacięcie podżuchwowe Przez, tworząc wystarczająco szeroki tunel. 5. Przyczepność i przycinanie płatów mięśni Dolny koniec klapy mięśni do żucia jest ciągnięty do przodu i do góry i jest wyciągany z jamy ustnej lub fałdu nosowo-wargowego przez tunel, a napięcie ciągnące powinno być nieco większe niż napięcie mięśnia do żucia na miejscu. Dalszy koniec klapy mięśni do żucia jest podzielony na 3 wiązki, a środkowy wiązka jest przycinany zgodnie z nową pozycją kątową, aby osiągnąć miejsce określone w planie. 6. Naprawiono klapę mięśniową Końce trzech mięśni zszywano linią 4, a następnie zszywano i utrwalano w tkance podśluzówkowej górnej wargi, w jamie ustnej i podrzędnej oraz w mięśniu oczodołowym. Szycie i podwiązanie musi być bezpieczne. 7. Zamknij nacięcie i umieść drenaż Po całkowitym zatrzymaniu krwawienia spłucz ranę solą fizjologiczną. Rozluźnioną skórę przycina się zgodnie z ustaloną pozycją kątową, a tkankę podskórną i skórę nakłada się warstwowo i zszywa. Nacięcie obszaru podżuchwowego zszyto, a na powierzchni odgałęzienia wstępującego żuchwy umieszczono półcienny pasek drenażowy. 8. Bandażowanie Do wykonania bandaża żuchwy po stronie bocznej zastosowano elastyczne bandaże, koncentrując się na dolnej szczęce i policzkach. Komplikacja 1. Uraz nerwu żującego. 2. Uszkodzenie mięśni żujących. 3. Uraz kanału ślinianki przyusznej i ślinianki przyusznej. 4. Krwiak. 5. Stały ścieg jest luźny.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.