Depresja zielonej łopatki

Łopatka zielona łopatka służy do chirurgicznego leczenia wrodzonej łopatki z wysokim ramieniem. Wrodzona wysoka deformacja barku (wada Sprengela) odnosi się do normalnej pozycji łopatki odpowiadającej kości piersiowej, której zwykle towarzyszy dysplazja szkaplerza i nieprawidłowości morfologiczne oraz inne części deformacji, takie jak żebra szyjne, deformacja szyjki macicy i tak dalej. Około 1/3 chorych dzieci może stwierdzić, że kręgi barkowe są kawałkiem kości lub chrząstki w kształcie rombu, łączącym górną łopatkę i sąsiednie kolczaste kolce blaszki. Jeśli deformacja nie jest poważna, a dysfunkcja stawu barkowego jest również łagodna, operacja nie jest rozważana. Przeciwnie, należy wybierać różne metody chirurgiczne w zależności od wieku chorego dziecka i stopnia wad rozwojowych w innych częściach. Po 3 roku życia jest najlepszym okresem operacji, ponieważ wraz z wiekiem chorego dziecka wzrasta trudność operacji. Istnieje wiele procedur chirurgicznych w celu skorygowania tej deformacji. W tej części opisano tylko najczęstsze procedury chirurgiczne. Leczenie chorób: wrodzone wysokie ramię Wskazanie Zielona łopatka skierowana w dół nadaje się do: 1. Wrodzona łopatka z wysokim ramieniem, której łopatka jest większa o ponad 2 cm od strony przeciwnej i odwodząca ramię o mniej niż 120 °. 2. Wiek od 3 do 7 lat, w stanie tolerować operatora. Przeciwwskazania Nie należy leczyć chorych dzieci z oczywistą łopatką szkaplerzową i dzieci w wieku powyżej 8 lat. W przeciwnym razie nie tylko efekt chirurgiczny nie będzie dobry, ale może również wystąpić uraz splotu ramiennego trakcji. Przygotowanie przedoperacyjne Rutynowe filmowanie rentgenowskie, aby zrozumieć zakres uniesienia łopatki, czy występują kręgi barkowe i ich położenie oraz czy występuje wrodzona deformacja szyjki macicy i deformacja żebra szyjnego. Zabieg chirurgiczny Nacięcie Od górnej krawędzi punktu środkowego zwoje łopatki 2 cm, równolegle do grzbietu łopatki do krawędzi kręgosłupa, do wewnętrznego górnego rogu 2,5 cm, a następnie do dalszego przedłużenia podłużnego, kończąc na dystalnym 5 cm dolnej łopatki. 2. Ujawnij łopatkę Odetnij skórę i głęboką powięź wzdłuż linii nacięcia, aby odsłonić stopę mięśnia czworobocznego łopatki. Wykonuje się separację poza okostną, odcinanie mięśnia czworobocznego odcina się, a linię znakującą wszywa się na złamanym końcu w celu późniejszego zszycia. Mięsień trapezowy jest ciągnięty do wewnątrz, aby odsłonić uniesienie łopatki, dużych i małych mięśni oraz supraspinatus. Mięsień nadgrzebieniowy izolowano z okostnej w jamie krzyżowej. Zabierz mięsień od strony przyśrodkowej na zewnątrz, aż łopatka zostanie nacięta, i uważaj, aby uniknąć uszkodzenia naczyń krwionośnych i nerwów na łopatce. Następnie nadal wykonuje się zabieg poza okostną, aby oddzielić duże i małe mięśnie romboidalne od górnych i przyśrodkowych brzegów łopatki. Górna krawędź łopatki jest delikatnie odciągana do tyłu, a subcapularis przedniej części łopatki jest złuszczany, dzięki czemu górna część łopatki jest całkowicie odsłonięta. 3. Wycięcie górnej części łopatki Wzdłuż podstawy łopatki górną część łopatki usuwa się nożem kostnym, a okostną usuwa się. Następnie starannie badane jest pasmo włókien, które szuka kręgów barku i łączy łopatki z kolczastymi procesami lub żebrami. Po znalezieniu kręgów barku należy wykonać wycięcie poza okostną i usunąć pasmo włókien. 4. Oddziel dolną część łopatki i przesuń łopatkę w dół Na granicy kręgosłupa łopatki wykonuje się separację poza okostną i wycina się przednie włókno serratus. Kiedy dolna łopatka jest oddzielona, ​​górny mięsień grzbietowy grzbietu, na dystalnym końcu dolnej części mięśnia czworobocznego, jest wycinany z procesu kolczastego i ciągnięty dystalnie, aby odsłonić dolną łopatkę. Przedni mięsień serratus jest następnie odcinany na włóknach mocujących, a wszelkie pasma włókien między dolną łopatką a ścianą klatki piersiowej są całkowicie usuwane, dzięki czemu łopatka jest łatwo przesuwana w dół. Następnie wywierć otwory w wewnętrznej 1/3 podstawy łopatki i przełóż gruby stalowy drut o długości około 90 cm przez otwór w kości i przeciągnij dwa końce drutu do stalowego drutu o podwójnej nici, aby przeszedł za dolne ramię. Głęboką stronę mięśni najszerszego grzbietu, które są ukośnie do wewnątrz i w dół od zewnątrz, wyjmuje się ze skóry w odległości 7 cm od dystalnego końca łopatki, który, jak się oczekuje, będzie ciągnięty w dół do operacji pooperacyjnych. Kierunek ruchu drutu powinien wskazywać środek biodra po przeciwnej stronie. 5. Przesuń łopatkę w dół i odbuduj punkt mocowania mięśni Przesuń łopatkę w dół do pożądanej pozycji, umieszczając dolną łopatkę po głębokiej stronie latissimus dorsi. Następnie odcięte punkty zatrzymania mięśni są zszywane w kolejności. Przedni mięsień serratus najpierw przyszyto do łopatki, a przedni mięsień serratus do górnej części kręgosłupa łopatki. W ten sam sposób zszyj rozmiar mięśnia romboidalnego i podnieś mięśnie łopatki i zwróć uwagę na zszycie dolnych włókien mięśnia czworobocznego do łopatki w odległości 2–3 cm od pierwotnego punktu zatrzymania, aby zwiększyć siłę ciągnięcia łopatki do wewnątrz i do dołu. Utrzymanie pozycji łopatki w dół i zawieszenie górnej części mięśnia czworobocznego na około 2,5 cm może uzyskać efekt przedłużenia mięśnia. Mięsień grzbietowy najszerszy jest przykryty dolną łopatką i zszywany do odpowiedniego procesu kolczastego, lub bliższy bruzdy jest zszywany do bliższego kolczastego procesu, a górna krawędź lędźwiowego grzbietu i dolna krawędź mięśnia czworobocznego są zszywane w sposób przerywany. Po całkowitej hemostazie nacięcie skóry ułożono warstwowo i zszyto, a następnie umieszczono pasek drenażowy i bandaż uciskowy.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.