Fuzja dystalnej kości strzałkowej i kości skokowej

Promień dystalny i zespolenie kości skokowej stosuje się w chirurgicznym leczeniu wrodzonej deformacji kończyn skroniowych. Od czasu, gdy Otto opisał chorobę w 1941 r., Występowało wiele przypadków deformacji kończyn ramiennych, takich jak wrodzona utrata podłużna kości ramiennej, wrodzona dysplazja piszczelowo-strzałkowa, deformacja kończyn ramiennych piszczeli, dysplazja piszczeli i wrodzona wada piszczeli. Brak. Częstość występowania wynosi około 1 na 1 milion, a zmiany obustronne stanowią 30%. Deformacja kończyny bocznej może być związana z dysplazją kości udowej. Leczenie chorób: brak wrodzonej piszczeli Wskazanie Promień dystalny i fuzja kości skokowej jest odpowiedni dla pacjentów z wrodzoną deformacją parawalną skroniową I i II, którzy nie chcą wykonać skróconego zabiegu. Przeciwwskazania Wrodzona wada skroniowa przyuszna typu IV. Przygotowanie przedoperacyjne Regularne badanie przedoperacyjne. Wyposażony w krew 200 ml. Zabieg chirurgiczny 1. Nacięcie i narażenie Kość skokowa jest ujawniana przez przednio-boczne podejście na dystalnym końcu stawu skokowego. 2. Ujawnij skok Tkanka miękka jest oddzielona, ​​dzięki czemu środek kości skokowej można umieścić na dalszym końcu kości ramiennej. 3. 腓 połączenie kości skokowej W grzebieniu biodrowym bloku kości udowej wykonuje się rowek, a dalszy koniec kości ramiennej wprowadza się w rowek kości skokowej. Usunięto nasadę dalszego promienia kości ramiennej i chrząstki kości skokowej, aby zetknęła się ona z kością. 4. Mocowanie drutu Kirschnera Wzdłużne lub skrzyżowane druty Kirschnera są mocowane z piszczeli. Rozluźnij opaskę uciskową, a następnie elektrokoagulację, aby zatrzymać krwawienie. Zszyć tkankę podskórną i skórę. Zamknij nacięcie. Komplikacja Napięcie skóry z tyłu stopy zwiększa się do krawędzi skóry.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.