Bezcementowa całkowita wymiana kostki

Sztuczna wymiana kostki jest kontrowersyjną procedurą. Młodzi ludzie z prawidłowymi stawami dolnymi i środkowymi mają proste zapalenie kości i stawów, ból kostki, ograniczoną ruchomość itp., A połączenie stawu skokowego wykonuje się w odpowiedniej pozycji, aby uzyskać zadowalające wyniki. Nie zaleca się wykonywania sztucznej wymiany stawu skokowego. Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 60 lat) cierpią na zapalenie stawów krzyżowych lub reumatoidalne zapalenie stawów W przypadku poważnej deformacji tylnej części stopy konieczne jest wykonanie operacji ortopedycznej deformacji tylnej przed sztuczną wymianą stawu skokowego. Jeśli staw skokowy jest niestabilny lub deformacja kończyny tylnej nie jest ortopedyczna, należy wykonać połączenie stawu skokowego. Dlatego wskazania do stawu skokowego są bardzo ograniczone. Niektóre osoby uważają, że długotrwały efekt zespolenia stawu skokowego powoduje częsty ból stopy, szczególnie u pacjentów z zapaleniem wielostawowym stopy. Dlatego na początku i w połowie lat 70. pojawiły się różne sztuczne stawy skokowe, a wskaźnik skuteczności krótkoterminowej skuteczności może osiągnąć od 80% do 90%. Jednak po bardziej klinicznym zastosowaniu i długoterminowej obserwacji większość artroplastyki stawu skokowego ma bardzo długotrwały efekt, szczególnie u młodych pacjentów z prostym pourazowym zapaleniem stawów stawu skokowego. Doprowadziło to wielu chirurgów do zgodzenia się z Waringiem, że „nie należy wykonywać artroplastyki stawu skokowego”. Jednak niektórzy ludzie nie są tak pesymistyczni i opowiadają się za tym, że ci, którzy mają mniejszą aktywność i którzy mają zapalenie stawów w stawie skokowym i stawie skokowym są odpowiednie do artroplastyki stawu skokowego. Mimo że podjęto starania, aby rozwiązać kwestię projektu protezy stawu skokowego, wyniki średnio- i długoterminowej obserwacji całkowitej wymiany stawu skokowego nie są tak dobre, jak całkowita staw biodra i kolano. Dlatego w przypadku nowej protezy stawu skokowego można zastosować jedynie długoterminowe badania kontrolne w celu ustalenia, czy proteza jest rzeczywiście wyższa niż wczesna proteza. Obecnie uważa się, że wymiana stawu pachowego nie powinna być stosowana wyłącznie w leczeniu stawowego zapalenia stawów kostnych w oparciu o wyniki krótkoterminowej obserwacji zgłoszonej całkowitej alloplastyki stawu skokowego. Leczenie chorób: zwichnięcie kostki Wskazanie Większość niezainfekowanych przypadków ze wskazaniami zespolenia kostki można rozważyć w celu wymiany kostki. Niecementowana sztuczna endoprotezoplastyka stawu skokowego ma zastosowanie do: 1. Stare złamanie i zwichnięcie stawu skokowego, pozostawiając ciężkie pourazowe zapalenie stawów z oczywistym bólem i dysfunkcją. 2. Reumatoidalne zapalenie stawów, szczególnie w stosunkach dwustronnych. 3. Inne zapalenie stawów, takie jak toczeń rumieniowaty układowy lub hemofilne zapalenie stawów. 4. Martwica niedokrwienna astragala. 5. Żadna historia zakażenia lub miejscowa infekcja nie była całkowicie kontrolowana przez ponad 1 rok. 6. Są lepsze warunki dla tkanek miękkich, a przyśrodkowe i boczne więzadła poboczne stawu skokowego są prawidłowe. 7. Wiek jest lepszy dla osób w średnim wieku i starszych, ale nie może być stosowany jako główny czynnik do opanowania wskazań. Przeciwwskazania 1. Mieć historię ostatnich infekcji. 2. Więzadło poboczne stawu skokowego jest całkowicie złamane lub skurcz mięśni i występuje wyraźna niestabilność stawu skokowego. 3. Choroby układu nerwowego, takie jak utrata dystalnej nogi lub stopy. 4. Deformacja jest zbyt duża, aby ją skorygować. 5. Ciężka osteoporoza lub łuszczycowe zapalenie stawów, wymiana kostki powinna być ostrożna. Zabieg chirurgiczny Weźmy przykład protezy Agility. Główne kroki są następujące: 1. Wycofanie stawu skokowego: W perspektywie aparatu rentgenowskiego z ramieniem C pierwszy gwóźdź utrwalający jest wkładany od wewnątrz na zewnątrz przez szyjkę kości skokowej równolegle do stawu skokowego, a urządzenie celujące jest wkładane równolegle do pierwszego gwoździa z tyłu kości piętowej. Drugi gwóźdź. Następnie, prostopadle do trzonu kości ramiennej, pozostałe dwa gwoździe wprowadza się do piszczeli od wewnątrz na zewnątrz równolegle do pierwszego gwoździa. Zamontować ciągnik i przytrzymać pozycję neutralną, aby cofnąć staw skokowy na około 1 cm. 2. Nacięcie: Użyj przedniego podejścia, aby wejść między mięśnie piszczelowe przednie i podłużne, i uważaj, aby chronić wiązkę naczyniową. Kapsuła przełącznika nacięcia wzdłużnego wraz z okostną jest wypychana na obie strony, aż powierzchnia stawu między kością skokową a grzebieniem biodrowym wewnętrznym i zewnętrznym zostanie całkowicie odsłonięta. Wykonano drugie nacięcie na dystalnym końcu kości ramiennej, usunięto więzadło biodrowe przednie, a dolną szczękę poluzowano osteotomem. 3. Umieść urządzenie do mocowania stawu: równolegle wałek ramienia, aby umieścić pozaszpikowy system pozycjonowania, i wybierz odpowiedni moduł wielkości, który ma być umieszczony na środku stawu skokowego pod perspektywą aparatu rentgenowskiego ramienia C, aby zapewnić dystalny promień, kość skokową, wewnętrzny i zewnętrzny grzebień biodrowy. Wewnętrzne i zewnętrzne grzebienie biodrowe zwykle nie przekraczają 1/3 ich wysokości. 4. Osteotomia: kość jest przecinana przez piłę oscylacyjną przez moduł, aby uniknąć wewnętrznego i zewnętrznego złamania kostki. Podczas przygotowywania rowka kości skokowej moduł powinien być równoległy do ​​kości skokowej zamiast szyi kości skokowej. Uchwyt modułu powinien być równoległy do ​​drugiego palca, tak aby obrót wynosił około 20 °. 5. Tryb próbny: użyj osteotomu, aby łatwo przesunąć staw krzyżowy, umieścić próbkę protezy krzyżowej i włożyć protezę w kierunku przednio-tylnym. W tym czasie proteza ramienia ma obrót zewnętrzny o około 20 °. Protezę kości skokowej umieszcza się w łagodnej pozycji trakcji lub zgięcia kostki, a następnie ocenia się równowagę tkanek miękkich. Jeśli przedłużenie pleców jest mniejsze niż 10 °, wykonaj przedłużenie ścięgna Achillesa. Po zakończeniu pracy próbnej umieszcza się protezę formalną, należy wykryć równowagę tkanek miękkich i potrzebna jest korekta luzowania. 6. Połączone połączenie żuchwy: żuchwa jest połączona z korą, a złamana kość jest dodawana i mocowana za pomocą 2 śrub. Umieść drenaż i zszyj szew. Komplikacja 1. Słabe gojenie się ran: leczenie za pomocą przeszczepów skóry, przeszczepów skóry naczyń krwionośnych, hiperbarycznych komór tlenowych itp. 2. Zakażenie: powierzchowne zakażenie należy natychmiast opróżnić i zastosować antybiotyki. Głęboką infekcją powinno być oczyszczanie głębokiej tkanki, mycie rany, drenaż cewnika i stosowanie wrażliwych antybiotyków. Jeśli proteza jest luźna, protezę należy usunąć, dokładnie oczyścić i wykonać fuzję fazową lub procedurę wymiany protezy z opóźnieniem. 3. Poluzowanie protezy: Jeśli staw skokowy jest stabilny i nie ma deformacji wewnętrznej ani zewnętrznej, należy go naprawić, należy usunąć oryginalną protezę lub cement kostny i założyć nową protezę. Jeśli luźność jest związana ze stabilnością stawu i nie można jej pokonać przez zmianę grubości protezy, należy wykonać artrodezę stawu skokowego. 4. Ból: Często związany z rozluźnieniem i infekcją. Wpływ między protezą a piszczelem jest również jedną z przyczyn bólu. Po wymianie stawu należy wybrać odpowiednią protezę do całkowitej wymiany stawu. 5. Wewnętrzne i zewnętrzne złamania biodrowe: związane z użyciem brzeszczotów i niewłaściwej osteotomii. Złamanie bez przemieszczenia można naprawić za pomocą gipsu odlewanego przez około 8 tygodni. Jeśli złamanie zostanie przesunięte, nie można go zresetować lub nie można utrzymać wyrównania, można dodać wewnętrzne utrwalenie.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.