Zapalenie jelit wywołane przez Bacillus difficile

Wprowadzenie do Bacillus licheniformis enteritis Zapalenie jelit Clostridium difficile jest wywoływane przez Clostridium difficile (C. difficile) i często wiąże się ze stosowaniem antybiotyków, a zatem jest również znane jako biegunka związana z antybiotykami. W ciężkich przypadkach okrężnica ma tworzenie rzekomobłoniastego zwanego rzekomobłoniastym zapaleniem jelita grubego. Pseudomembranowe zapalenie jelit jest ostrym martwiczym zapaleniem błony śluzowej wywołanym przez egzotoksynę Clostridium difficile w jelicie cienkim i okrężnicy i ma postać rzekomobłonową. Objawia się głównie jako biegunka, ból brzucha, toksemia, wstrząs i tak dalej. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,002% Osoby wrażliwe: dobre w wieku 50–60 lat, nieco więcej kobiet niż mężczyzn Tryb infekcji: infekcja kontaktowa Powikłania: niedrożność jelit

Przyczyny zapalenia jelit Bacillus licheniformis

Trudne prątki są obowiązkowymi bakteriami beztlenowymi, Gram-dodatnimi, mogą tworzyć zarodniki, bez mocy. Bakterie mogą wytwarzać cztery metabolity: toksynę A (toksyna jelitowa), toksynę B (cytotoksyna), czynnik zmiany perystaltycznej i czynnik niestabilny. Te ściśle związane z patogenezą to A i B. Choroba często występuje po dużej operacji lub antybiotykach o szerokim spektrum działania, ale także w przewlekłych chorobach wyniszczających, takich jak przewlekła choroba płuc, przewlekłe zapalenie wątroby, marskość wątroby, niedokrwistość aplastyczna, białaczka, nowotwory złośliwe, cukrzyca, mocznica, ukąszenia węża. Choroby serca, zwłaszcza niewydolność serca i zawał mięśnia sercowego, a także niedrożność jelit, posocznica i tak dalej. Potwierdzono, że choroba jest spowodowana namnażaniem Gram-dodatnich bakterii beztlenowych Clostridium difficile w jelicie, a egzotoksyny mogą powodować martwicę błony śluzowej jelit i tworzyć pseudomembranę. Eksperymenty wykazały, że toksyna Clostridium difficile może powodować rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego u chomików; toksyna ta ma oczywisty efekt cytotoksyczny w hodowli tkankowej i reaguje krzyżowo z toksyną Clostridium tuberculosis, która może być Neutralizujące antytoksyny. Antybiotyki o szerokim spektrum działania, zwłaszcza linkomycyna (linamycyna), klindamycyna (klopidogrel), gentamycyna itp., Ponieważ może hamować wzrost prawidłowej flory jelitowej, trudno jest odróżnić zarodniki wrzecionowatych Hodowla pałeczek stworzyła sprzyjające warunki, wankomycyna i niewchłonięte sulfonamidy mogą skutecznie hamować wzrost Clostridium. Według badań egzotoksyna Clostridium difficile wytwarza lokalizację w błonie śluzowej jelit. Reakcja Schwartzmana powoduje zwyrodnienie i martwicę niedokrwienną błony śluzowej jelit, podśluzówki i innych tkanek z powodu krzepnięcia, zakrzepicy i martwicy ścian naczyń krwionośnych w małych naczyniach krwionośnych, tworząc pseudomembranę, a ponadto egzotoksyny mogą stymulować układ cAMP komórek nabłonkowych błony śluzowej. Zwiększ wydzielanie wody i sodu i zwiększ biegunkę.

Zapobieganie zapaleniu jelit Bacillus Bacillus

Zapobieganie tej chorobie polega na ścisłej kontroli wskazań do stosowania leków przeciwbakteryjnych, zakazu nadużywania antybiotyków, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku, oraz spadku funkcji obronnych organizmu. Antybiotyki należy dobierać odpowiednio do stanu, testu bakteriologicznego lub wrażliwości na lek, a przebieg leczenia powinien być ściśle kontrolowany.

Powikłania bakteryjnego zapalenia jelit Powikłania, niedrożność jelit

Perforacja jelit, niedrożność jelit i toksyczny megakolon.

Bakteriostatyczne objawy bakteryjnego enterowirusa Bacillus Typowe objawy Krwawa gorączka przypominająca drenaż, któremu towarzyszy ból brzucha, ...

Choroba zwykle występuje 5-10 dni po zastosowaniu leków przeciwbakteryjnych i może również wystąpić pierwszego dnia po podaniu lub 6 tygodni po odstawieniu leku. Typowymi objawami są biegunka, ból brzucha, wzdęcia, nudności i wymioty. Wszyscy pacjenci mieli biegunkę, głównie wodniste, papkowate, krwawe stolce i pseudomembrany, występujące tylko u 5% do 10%. Może mieć umiarkowaną gorączkę i wysoką gorączkę; silnemu bólowi brzucha może towarzyszyć ból mięśni i odbicia; obwodowe białe krwinki są również podwyższone. Z powodu zapalenia błony śluzowej i stymulacji egzotoksyny zaburzone jest wchłanianie jelitowe, a płyn przenika do światła jelita. Wstrząs może wystąpić wcześnie, ale bardziej na późniejszych etapach. Może wystąpić skąpomocz, a nawet niewydolność nerek. Często występują różne stopnie gorączki, tachykardia, osłabienie ogólnoustrojowe i inne toksemia; niektórzy pacjenci mają podniecenie, porażenie, dezorientację, splątanie i ospałość. Może wystąpić oczywiste odwodnienie, kwasica metaboliczna, hipochloremia i hipokaliemia, takie jak zaburzenia metabolizmu wody i elektrolitów, ciężkim przypadkom często towarzyszą zaburzenia wody i elektrolitów, a czasami perforacja jelit, wstrząs toksyczny i megakolon itp. . Klinicznie wczesne lub łagodne przypadki tej choroby są często nazywane biegunką związaną z antybiotykami. W późniejszych stadiach choroby lub w ciężkich przypadkach, takich jak pseudo-błona, nazywa się ją rzekomobłoniastym zapaleniem jelita grubego.

Badanie zapalenia jelit Bacillus licheniformis

1. Morfologia krwi obwodowej i liczba neutrofili.

2, badanie mikroskopowe kału głównie zobaczyć białe krwinki, badanie krwi utajonej może być dodatnie.

3. Kał hoduje się z Clostridium difficile i Staphylococcus aureus lub innymi bakteriami.

4, test toksyn na przesączu kałowym 1: 100 lub więcej ma znaczenie diagnostyczne; Test neutralizacji celulolitycznej Clostridium antytoksyny jest często dodatni.

Rozpoznanie i identyfikacja zapalenia jelit Bacillus licheniformis

Objawami klinicznymi tej choroby są brak cech, więc diagnoza jest trudna, a wiele przypadków zdiagnozowano podczas sekcji zwłok. W celu poprawy odsetka wczesnych diagnoz pacjenci z antybiotykami o szerokim spektrum działania lub poważnymi zabiegami chirurgicznymi, takimi jak ból brzucha, biegunka, gorączka lub pogorszenie choroby bez wyjaśnienia z oczywistych przyczyn, powinni być wyczuleni na możliwość wystąpienia choroby i odpowiednio wcześnie odbytu, esicy Badanie mikroskopowe i biopsja błony śluzowej jelit. Pierwsze lekkie badanie nie zostało potwierdzone, a stan nadal się nie poprawił. Powtarzająca się endoskopia często pomogła potwierdzić diagnozę. Badanie histologiczne: Choroba ta często obejmuje dolną część okrężnicy, więc odbytnica i sigmoidoskopia są jedną z ważnych metod diagnostycznych, a głównym objawem błony śluzowej jelit widocznym pod mikroskopem jest obrzęk, przekrwienie, nadżerka, wrzód lub ziarniak. Uniesiona łatka lub szaro-zielona lub ciemnozielona pseudomembrana wtopiona w prześcieradło. Zmiany chorej błony śluzowej często wykazują ostre lub przewlekłe zapalenie, na przykład początkowa górna zmiana kosmków lub pseudomembrana blisko powierzchni błony śluzowej jest pomocna w diagnozowaniu i rozróżnianiu innych stanów zapalnych okrężnicy.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.