Błona epimakularna

Wprowadzenie do plamkowej błony przedniej Naczyniowa fibroproliferacyjna błona na wewnętrznej powierzchni siatkówki występuje w plamce nabłonkowej, zwanej plamką nabłonkową. Wśród nich nie ma dokładnej przyczyny, zwanej pacjentem błony przedniej plamki. Występuje w regmatogennym oderwaniu siatkówki i jej operacjach redukujących (takich jak fotokoagulacja, kondensacja, elektrokoagulacja, krwawienie śródoperacyjne lub pooperacyjne, pooperacyjna odpowiedź zapalna błony naczyniowej oka), zapalenie naczyniowo-naczyniowe, niedrożność naczyń siatkówki, retinopatia cukrzycowa, uraz oka , szklana objętość krwi, wspomniana wtórna plamka plamkowa przednia. Typowymi objawami plamki przedniej błony plamkowej są zmniejszone widzenie, niewyraźne widzenie, zniekształcenie wzroku i podwójne widzenie jednooczne. Wczesne objawy mogą przebiegać bezobjawowo. Zmiany ostrości wzroku mogą wystąpić, gdy przednia błona plamkowa wpływa na dołek plamki żółtej, zwykle łagodny lub umiarkowany, rzadko poniżej 0,1. Gdy obrzęk plamki zwinie się, może powodować znaczną utratę wzroku lub zniekształcenie wzroku, a lista kontrolna Amslera może wykryć zniekształcenie wzroku. Kiedy ciało szkliste całkowicie odrywa się, a błonę plamkową oddziela się od siatkówki, objawy można złagodzić samoistnie i przywrócić wzrok, ale jest to rzadkie. Wskazania chirurgiczne i czas operacji: Nie ma jednolitego standardu leczenia chirurgicznego plamki przedniej plamki. Operacja zależy od objawów pacjenta, stopnia utraty wzroku, wymagań dotyczących wzroku, niezależnie od tego, czy towarzyszą mu inne choroby oka, wiek i przeciwne stany oka. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,001% Osoby podatne: brak określonej populacji Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: odwarstwienie siatkówki

Przyczyna plamki nabłonkowej

Przyczyna choroby

Przyczyna plamki przedniej błony jest nieznana. Esencja błony składa się z komórek pochodzących z siatkówki i ich różnych pochodnych lub metabolitów. Zgodnie z badaniami klinicznymi i cytologicznymi, tworzenie pierwotnej błony przedniej plamki jest głównie związane z oderwaniem ciała szklistego z tyłu i migracją komórek z siatkówki do obszaru plamki, które mogą tworzyć włóknistą błonę o zdolności kurczenia się.

Czynniki migracji komórek (55%):

Komórki i elementy zewnątrzkomórkowe błony plamkowej analizowano za pomocą immunohistochemii i mikroskopii elektronowej. Głównym składnikiem komórkowym pierwotnej plamki nabłonkowej plamki są komórki Müllera, które przemierzają nienaruszoną wewnętrzną błonę ograniczającą. Następnie następują komórki nabłonka pigmentowego, które mogą mieć zdolność przechodzenia przez nieporowatą siatkówkę lub migrowania przez drobne pory obwodowe do wewnętrznej powierzchni siatkówki. Inne komórki obejmują fibroblasty, miofibroblasty, komórki glejowe, czyste komórki, pericyty i makrofagi, które mogą pochodzić z krążenia krwi w siatkówce, a niektóre należą do składników komórkowych samego ciała szklistego. Matryce pozakomórkowe (takie jak fibronektyna, witronektyna i trombospondyna itp.) Pochodzą z osocza na uszkodzeniu bariery krew-siatkówka lub z nabłonka pigmentu, który migruje na powierzchnię siatkówki. Komórki preretinalne są ze sobą połączone tymi substancjami i tworzą włóknistą tkankę błonową. Skurcz miofibroblastów może powodować skurcz błony, pociągając w ten sposób siatkówkę, powodując szereg zmian patologicznych i objawy kliniczne. Ślepe niebezpieczeństwo.

Patogeneza

1. Rola tylnej części ciała szklistego w tworzeniu plamki przedniej błony plamkowej Częstość występowania tylnej części ciała szklistego (PVD) u osób starszych powyżej 65 lat wynosi ponad 60%, w wieku od 60 do 70 lat, częstość występowania wynosi 20 % wzrosła do 52%. U pacjentów z plamkami nabłonkowymi plamki szkliste oderwanie ciała szklistego jest najczęstszą zmianą towarzyszącą ocznej, z częstością od 57% do 100%, najczęściej całkowitym oderwaniem ciała szklistego tylnego. Również u pacjentów z oderwaniem ciała szklistego z tyłu częstość występowania plamki przedniej plamki jest również wysoka. Spekuluje się, że po odłączeniu ciała szklistego miejscowa anatomia siatkówki zmienia się odpowiednio, czyniąc siatkówkę bardziej podatną na uszkodzenie. Gdy ciało szkliste zostanie odłączone, przyczepność jest generowana na tylnej części bieguna, a przez to ciągnięty jest słaby obszar wewnętrznej błony ograniczającej, który może powodować uszkodzenie, które jest początkiem proliferacji komórek na powierzchni siatkówki i tworzenia plamki nabłonkowej plamki żółtej. Jeśli ciało szkliste jest niekompletne, a oderwanie utrzymuje się, spowoduje to ciągłą szklistą przyczepność plamki, powodując uszkodzenie plamki, takie jak torbielowaty obrzęk plamki.

Chociaż oderwanie ciała szklistego z tyłu jest ściśle związane z przednią błoną plamkową, nadal znaczna część pacjenta z błoną plamkową przednią nie ma oderwania ciała szklistego z tyłu. Należy zbadać związek między pojawieniem się plamki przedniej błony a tylnym oderwaniem ciała szklistego.

2, migracja komórek i rozwój plamki przedniej błony plamkowej, ogólnie uważa się, że komórki glejowe pochodzą z wewnętrznej warstwy siatkówki, poprzez uszkodzenie wewnętrznej błony ograniczającej do wewnętrznej powierzchni siatkówki i wzdłuż powierzchni siatkówki i migrują na obrzeże. Z anatomicznego punktu widzenia wewnętrzna błona ograniczająca na powierzchni tarczy nerwu wzrokowego i duże naczynie krwionośne jest stosunkowo słabe, które jest podatne na pękanie i zapewnia przejście dla migracji komórek glejowych. Pod mikroskopem elektronowym można zaobserwować, że proliferacyjna plamka nabłonkowa nabłonka bezpośrednio kontynuuje się z pęknięciem błony wewnętrznej, co potwierdza tę teorię.

Kolejny składnik komórkowy błony plamkowej - komórki nabłonka barwnikowego siatkówki mogą migrować na wewnętrzną powierzchnię siatkówki poprzez:

(1) Wchodzenie do wewnętrznej powierzchni siatkówki przez subkliniczną łzę siatkówki lub autystyczną łzę siatkówki.

(2) Komórki nabłonkowe barwnika siatkówki można transformować z komórek glejowych.

(3) Różne czynniki fizyczne i chemiczne w ciele szklistym powodują chemotaksję komórek nabłonka barwnikowego siatkówki, aby mogły one zakończyć migrację trans-siatkówki. Pod wpływem różnych czynników w jamie ciała szklistego komórki nabłonka barwnika siatkówki ulegają zmianom morfologicznym, a zewnętrzna warstwa siatkówki migruje na wewnętrzną powierzchnię siatkówki poprzez deformację komórek. Komórki nabłonkowe pigmentu siatkówki mogą uwalniać chemokiny i przyciągać astrocyty.

(4) Ponadto na wewnętrznej powierzchni siatkówki mogą znajdować się spoczynkowe prymitywne komórki nabłonkowe pigmentu siatkówki, które są aktywowane różnymi czynnikami.

3. Zmiany patofizjologiczne siatkówki wywołane przez plamkę przednią plamki Obserwacja pod mikroskopem elektronowym potwierdziła, że ​​skurcz elementów komórkowych w przedniej błonie plamkowej spowodował pociągnięcie siatkówki do kształtu błony przedniej o różnych kształtach. Skurcz plamki przedniej plamki występuje głównie w stycznym kierunku siatkówki, więc prawdopodobieństwo wywołania torbielowatego obrzęku plamki jest niewielkie. Jeśli plamce przedniej błony towarzyszy plamka szklista, jest ona podatna na torbielowaty obrzęk plamki, a nawet blaszkowate otwory plamki.

Fovea plamki żółtej jest wyciągnięta i zostanie zdeformowana i przemieszczona. Małe naczynia krwionośne wokół plamki żółtej są wyciągane i ściskane przez przednią błonę, co powoduje rozszerzenie, deformację, zaburzenie powrotu żylnego i zmniejszoną prędkość przepływu krwi przez naczynia włosowate, co może prowadzić do wycieku naczyń i plam krwawienia. Mogą wystąpić objawy kliniczne, takie jak deformacja, powiększenie lub skurcz oraz zmęczenie wzroku.

Zapobieganie błonie przedniej plamki

Pacjentom należy zapobiegać długotrwałe otrzymywanie promieniowania, zwłaszcza długofalowych promieni ultrafioletowych, które mogą powodować przewlekłe uszkodzenie soczewek, co może prowadzić do związanego z wiekiem zwyrodnienia plamki żółtej w celu przyspieszenia rozwoju zmian. Dlatego pacjenci nie powinni być narażeni na silne światło słoneczne, światło i szereg innych promieniowań. Podczas wykonywania czynności na zewnątrz noś okulary przeciwsłoneczne lub osłonę przeciwsłoneczną, aby promieniowanie nie przedostało się do twoich oczu.

Powikłania plamki przedniej błony plamkowej Powikłania

Pogrubienie plamki przedniej plamki może powodować deformację siatkówki, obrzęk, małe plamki krwawienia, plamistość bawełny i miejscowe odwarstwienie surowicze siatkówki.

Objawy plamki przedniej błony plamkowej Częste objawy Zaburzenia widzenia Zniekształcenie wzrokowe Podwójne widzenie

Objaw

Typowymi objawami plamki przedniej błony plamkowej są zmniejszone widzenie, niewyraźne widzenie, zniekształcenie wzroku i podwójne widzenie jednooczne. Wczesne objawy mogą przebiegać bezobjawowo. Zmiany ostrości wzroku mogą wystąpić, gdy przednia błona plamkowa wpływa na dołek plamki żółtej, zwykle łagodny lub umiarkowany, rzadko poniżej 0,1. Kiedy obrzęk plamki się składa, może powodować znaczną utratę wzroku lub zniekształcenie wzrokowe, a lista kontrolna Amslera może wykryć zniekształcenie wzrokowe. Kiedy ciało szkliste całkowicie odrywa się, a błonę plamkową oddziela się od siatkówki, objawy można złagodzić samoistnie i przywrócić wzrok, ale jest to rzadkie.

Na przyczyny funkcji wzrokowej mają wpływ następujące aspekty: 1 Nieprzezroczysta plamka przednia błony blokuje dołek. 2 Siatkówka plamki jest zdeformowana przez przyczepność. 3 obrzęk plamki żółtej. 4 miejscowe niedokrwienie siatkówki spowodowane trakcją błony przedniej plamki. Nasilenie objawów zależy od rodzaju plamki przedniej błony plamkowej. Jeśli plamka przednia plamki jest stosunkowo cienka, 95% oczu może utrzymać ostrość widzenia 0,1 lub więcej, zwykle około 0,4.

Znak

Zmiany oczne w błonie plamkowej przedniej znajdują się głównie w plamce dna oka. Większości przypadków towarzyszy całkowite lub niepełne oderwanie ciała szklistego. Ponadto plamkowa błona przednia występuje głównie u osób starszych, często o różnym stopniu zmętnienia soczewki lub twardnienia jądra soczewki.

We wczesnym stadium choroby plamka przednia plamki jest przezroczystą tkanką błony przymocowaną do powierzchni siatkówki, która pojawia się jako jedwabiste, scyntylujące lub dryfujące odbicie światła w siatkówce w niektórych obszarach tylnego bieguna. Lokalna siatkówka poniżej jest nieco obrzękliwa i gruba, a czasem ukośne światło pozwala zobaczyć rzut dużych naczyń krwionośnych na powierzchnię siatkówki na warstwie nabłonkowej pigmentu siatkówki. W tym czasie dołek plamki na ogół nie jest atakowany i nie wpływa na widzenie.

Kiedy plamkowa tkanka błony przedniej jest pogrubiona i skurczona, siatkówkę można pociągnąć, aby utworzyć zmarszczki na jej powierzchni. Te zmarszczki mają różne kształty i mogą być wyrażone jako smukłe liniowe paski, które są promieniowo rozproszone przez jedno lub więcej centrów. Można to również wyrazić jako nieregularnie rozmieszczone paski szerokopasmowe. Pogrubiona plamka przednia błony stopniowo zmienia się od wczesnego półprzezroczystego do nieprzezroczystego lub szarawo-białego, czołgając się po powierzchni siatkówki w kształcie guzka lub guzka. Czasami widać, że paski te opuszczają siatkówkę, są zawieszone w tylnej przestrzeni ciała szklistego lub są przymocowane do powierzchni siatkówki na odległość.

Po pociągnięciu siatkówki małe naczynia krwionośne promieniowego łuku dysku optycznego są zdeformowane i zniekształcone, a nawet łuk naczyniowy zostaje skurczony koncentrycznie, a obszar plamki beznaczyniowej zostaje zmniejszony. W zaawansowanym stadium wielkie żyły siatkówki mogą stać się ciemne, rozszerzone lub zdeformowane. Czasami siatkówka plamkowa może również zobaczyć drobne plamki bawełniane, plamki krwawiące lub mikroanaczynie. Jeśli przednia błona plamkowa jest wyśrodkowana, jej przyczepność spowoduje przesunięcie obszaru plamki. Jeśli zagęszczona przednia błona plamkowa jest niekompletna, może powstać pseudo-plamkowa dziura, a wada ma ciemnoczerwony wygląd.

Większość plamkowych błon przednich jest ograniczona do tarczy wzrokowej i łuku naczyniowego, aw bardzo niewielu przypadkach mogą wystawać poza łuk naczyniowy, a nawet dotrzeć do równika.

Badanie błony przedniej plamki

1, kontrola FFA

FFA może wyraźnie wykazać morfologię łuku plamkowego w obszarze plamki żółtej, deformację i zniekształcenie małych naczyń krwionośnych oraz nienormalnie silną fluorescencję, zaciemnienie fluorescencji lub plamkowy, nieregularny wyciek fluorescencji ze zmiany.

We wczesnym etapie plamki przedniej plamki widoczne jest jedynie odbicie dna celofanu lub jedwabiu, a trakcja nie powoduje zmian w siatkówce, ale w tej chwili nie ma widocznych nieprawidłowych zmian w angiografii fluoresceinowej. Czasami można znaleźć półprzezroczystą fluorescencję spowodowaną uszkodzeniem RPE.

Wraz z rozwojem choroby pociąga się siatkówkę plamki żółtej i pojawia się szereg zmian patofizjologicznych. Główne objawy angiografii fluoresceinowej to:

(1) Małe naczynia krwionośne w obszarze plamki żółtej są ciągnięte przez przednią błonę plamki żółtej, a węże są skręcone lub wyprostowane. Pierścień łukowy plamki staje się mniejszy, zdeformowany lub przemieszczony. Zgodnie ze stopniem przeszczepu naczyniowego, Maguire i wsp. Sklasyfikowali angiografię dna oka błony przedniej plamki żółtej do 4 stopni, reprezentując dotknięte naczynia jako 1 ćwiartkę, 2 ćwiartki, 3 ćwiartki i 4 ćwiartki. Istnieje niewiele nieprawidłowości w dużych naczyniach krwionośnych siatkówki.

(2) W postępującym rozwoju błony przedniej plamki żółtej bariera naczyniowa jest osłabiona z powodu pociągnięcia błony, następuje wyciek barwnika, a czasami obserwuje się zabarwienie błony.

(3) U pacjentów z torbielowatym obrzękiem plamki występuje wyciek przypominający gwiazdę lub płatek. Ze względu na przyczepność obszaru plamki obrzęk torbielowaty plamki żółtej jest bardziej nietypowy i wykazuje nieregularne nagromadzenie fluorescencji.

(4) Jeśli przednia błona plamki jest gruba, może wykazywać różne stopnie zgryzu fluorescencyjnego. W rzadkich przypadkach miejscowej powierzchniowej siatkówce towarzyszą małe plamki krwawiące, które również pojawiają się jako zaciemnienie fluorescencyjne.

2, kontrola OCT

Optyczna tomografia koherencyjna to nowy typ bezdotykowej, nieinwazyjnej tomografii opracowany w latach 90. Mierzy się go odbiciem światła, a jego rozdzielczość osiowa wynosi do 10 μm, co może pokazywać mikroskopijną morfologię tylnego odcinka oka, podobną do patologicznej obserwacji żywej tkanki. Badanie OCT plamki przedniej plamki jest bardzo intuicyjne i dokładne. Wskaźnik wyświetlania wynosi ponad 90%. Może zdiagnozować nieprzezroczystą błonę plamkową przedniej plamki, dostarczyć cechy plamki przedniej plamki i jej głębokiego przekroju siatkówki oraz analizować lokalizację i kształt plamki przedniej plamki. Grubość i związek z ciałem szklistym siatkówki w celu ustalenia obecności torbielowatego obrzęku plamki żółtej, pełnej grubości otworu blaszkowatego lub rzekomob plamkowego oraz obecności płytkiego oderwania obszaru plamki żółtej.

Rozpoznanie plamki przedniej plamki żółtej można potwierdzić badaniem OCT, szczególnie we wczesnych objawach klinicznych. OCT może pokazać plamkę przednią błony plamistej, gdy badanie dna oka wykazuje jedynie hielinozę. W kontroli OCT jego główne działanie to:

(1) Średnio-wysoko wzmocnione i poszerzone pasmo światła połączone z wewnętrzną warstwą plamki żółtej, czasami przednia błona i wewnętrzna powierzchnia siatkówki są szeroko przylegające i trudno jest odróżnić granicę, a czasem może być aglomerowane do jamy ciała szklistego.

(2) pogrubienie siatkówki, jeśli towarzyszy jej obrzęk plamki, można zauważyć, że zwis fovea staje się płytki lub znika.

(3) Jeśli przednia błona plamkowa jest otoczona dołkiem, następuje koncentryczny skurcz, a dołek ma stromy lub wąski kształt, tworząc dziurę rzekomo-plamkową.

(4) Jeśli częściowo brakuje warstwy neuroepitelialnej, powstaje blaszkowata dziura plamkowa. Grubość plamki przedniej błony plamkowej można również zmierzyć ilościowo za pomocą badania OCT. Wilkins i wsp. Zmierzyli 169 oczu błony przedniej plamki żółtej o średniej grubości (61 ± 28) μm.

3, badanie pola widzenia

Badanie pola widzenia Jako metoda badania psychofizycznego wczesne zmiany chorób plamki żółtej mogą być dokładnie odzwierciedlone poprzez pomiar progu plamki żółtej. Dzięki automatycznemu obwodowi można przeprowadzić odpowiednią regionalną analizę wrażliwości na światło zgodnie z zakresem zmian plamki żółtej. Wczesna plamka przednia plamki może nie wykazywać nieprawidłowości w polu widzenia, a większość późnych zmian pola widzenia ma różne stopnie wrażliwości na światło. Wykorzystując fluktuację wrażliwości na światło i progu światła, można ocenić funkcję wizualną plamki przedniej błony i efekt chirurgiczny.

4, wizualne badanie elektrofizjologiczne

Wizualne badania elektrofizjologiczne powszechnie stosowane w celu określenia funkcji plamki obejmują wyraźny elektroretinogram, czerwone światło i jasnoczerwony elektroretinogram, elektroretinogram scyntylacyjny, miejscowy elektroretinogram plamkowy, siatkówka wieloogniskowa Elektrogram (wieloogniskowy elektroretinogram, mfERG), wizualny potencjał wywołany itp. Wśród nich wieloogniskowy elektroretinogram ma cechy obiektywne, dokładne, zlokalizowane i ilościowe oraz może dokładniej, wrażliwie i szybko określać funkcję wzrokową w obrębie 23 ° od tylnej siatkówki. Epiretinal plamkowy ma niewielki wpływ na aktywność elektryczną siatkówki. Wczesne wizualne badania elektrofizjologiczne na ogół nie wykazują oczywistych nieprawidłowości. Późne miejscowe elektroretinogramy plamki i wieloogniskowe elektroretinogramy mogą mieć różne amplitudy. Uważa się, że może to być związane z przyczepnością plamki przedniej błony plamistej do tkanki siatkówki, powodując zmianę orientacji komórek stożka i zmniejszenie przezroczystości refrakcji śródmiąższowej. Te dwa testy, jako obiektywne i bardziej czułe wskaźniki oceny funkcji wzrokowych, są ważne dla analizy postępu choroby i wyników chirurgicznych.

5, skład komórkowej zwłóknionej błony siatkówki

Składa się głównie ze składników komórkowych i włókien kolagenowych wytwarzanych przez te komórki.

(1) Skład komórkowy: wszystkie dotychczasowe badania potwierdziły, że składniki komórkowe przedniej błony pochodzą z wielu źródeł. Proste błony prereinalnej, komórki glejowe są najważniejszymi składnikami komórkowymi. Komponenty komórkowe złożonej błony prereinalnej są znacznie bardziej złożone, w tym komórki glejowe, komórki nabłonkowe pigmentowe i komórki podobne do fibroblastów, a także komórki szkliste, komórki zapalne i makrofagi. Identyfikacja komórek w proliferującej błonie jest czasami bardzo trudna, nawet za pomocą mikroskopu elektronowego, i dlatego czasami konieczne jest jej zidentyfikowanie za pomocą immunohistochemii. Główne cechy morfologiczne komórki są krótko opisane w następujący sposób:

1 komórki glejowe: Jest to nie tylko główny składnik prostej błony przedniej, ale także jeden z najczęstszych składników komórkowych w złożonej błonie przedniej. Istnieją dwa rodzaje komórek glejowych, mianowicie komórki Müllera i gwiaździste komórki glejowe, oba o dużych rozmiarach. Komórki Müllera mają jądro kątowe z gęstą chromatyną jądrową, procesy polarne, cytoplazmatyczne, mikrokosmki i błonę podstawną. Cytoplazma jest bogata w cytoplazmatyczne włókna pośrednie (10 nm) i może również zawierać mikrofilamenty. Ponadto można zobaczyć gładką siateczkę endoplazmatyczną, glikogen, wolny rybosom, mitochondria i aparat Golgiego. Gwiaździste komórki glejowe mają eliptyczne jądro z długimi procesami cytoplazmatycznymi. Błona podstawna jest widoczna wokół naczyń krwionośnych. Główne organelle i obfite włókna pośrednie są również widoczne w cytoplazmie, ale gładka retikulum endoplazmatyczne jest mniejsze niż komórki Müllera.

2 Pigmentowe komórki nabłonkowe: Jest to jeden z głównych składników komórkowych w złożonej błonie prereinalnej, szczególnie w przypadku regmatogennego odwarstwienia siatkówki, który jest uważany za najważniejszy składnik komórkowy.

(2) Substancja międzykomórkowa: substancja międzykomórkowa włóknistej błony prereinalnej komórki zawiera głównie dużą liczbę włókien kolagenowych o średnicy od 20 do 25 nm, czyli około 1 razy grubszych niż normalne szkliste włókna kolagenowe. Dlatego uważa się, że jest wytwarzany przez komórki w błonie przedniej. Komórki nabłonkowe pigmentu siatkówki, komórki glejowe i fibroblasty mogą syntetyzować włókna kolagenowe. Ponadto w substancji międzykomórkowej znajduje się kilka białek, z których najważniejszym jest fibronektyna, co do której stwierdzono, że jest obficie obecna w błonie przedniej przez barwienie immunohistochemiczne. Odgrywa ważną rolę w promowaniu migracji komórek, rozpoznawania komórek, kontaktu, rozprzestrzeniania się i agregacji. Fibronektyna może być wytwarzana przez komórki w przedniej błonie siatkówki lub może być bezpośrednio infiltrowana do tkanki błony przedniej przez osocze w wyniku zniszczenia bariery krew-siatkówka.

6, nowe naczynia krwionośne

W naczyniowej zwłóknionej błonie nabłonkowej, oprócz komórkowej zwłóknionej przedniej błony siatkówki, istnieje wiele rodzajów składników komórkowych i włókien kolagenowych oraz wiele nowych naczyń krwionośnych. Wśród składników komórkowych najczęstsze są komórki glejowe, a ponadto istnieje wiele komórek wrzecionowatych, które mają jednorodne jądro, cytoplazmatyczne zabarwienie dodatnie eozyny. W przedniej błonie znajduje się nowe naczynie krwionośne, które można zobaczyć z tarczy nerwu wzrokowego lub innych części siatkówki, a pęknięcie wewnętrznej błony siatkówki i tylnej szklistej błony nowych naczyń krwionośnych. Neowaskularyzacja jest często poszerzona, a jej ściana jest gruba. Otaczające ciało szkliste jest często skoncentrowane i często przylega do siatkówki. Siatkówka w pobliżu zrostu może być oderwana i zanikowa. W substancji międzykomórkowej jest również więcej fibronektyny. Sama tkanka siatkówki ma również zmiany patologiczne w pierwotnych chorobach siatkówki, takich jak retinopatia cukrzycowa i niedrożność żylna.

Rozpoznanie plamki nabłonkowej

Diagnoza

Diagnozę można potwierdzić na podstawie zmian dna oka i angiografii dna oka.

Diagnostyka różnicowa

Retinopatia: ta choroba jest łukowatym, wysiękowym uszkodzeniem naczyniowo-naczyniowym, które występuje w plamce żółtej i wokół niej, czemu towarzyszy neowaskularyzacja podsiatkówkowa i krwotok. Zasadniczo spowodowane pęknięciem naczyń włosowatych, zgodnie z miejscem krwawienia, może wystąpić w siatkówce, przed-siatkówce i częściach szklistych. Zasadniczo jest to spowodowane chorobą jednooczną, a wiek ma ponad 50 lat. Retinopatia występuje głównie w komórkach fotoreceptorowych i pigmentowych komórkach nabłonkowych.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.