Brak zjednoczenia

Wprowadzenie do zjednoczenia Brak połączenia złamania nazywa się brakiem połączenia. Tkanka kostna ma zdolność do samodzielnej naprawy, a większość złamań dobrze się zagoi, gdy złamanie zostanie poddane odpowiedniemu leczeniu. Jednak niektóre złamania są trudne do wyleczenia. Kiedy złamanie leczy się powoli, nazywa się to opóźnionym gojeniem. Kiedy złamanie się nie goi, nazywa się to brakiem połączenia. Około 5% wszystkich pacjentów ze złamaniami ma trudności z gojeniem. Ze względu na ciągłą aktywność miejsca złamania zrostowi zwykle towarzyszy ból, co znacznie obniża jakość życia pacjenta. Ustalenie przyczyny braku połączenia jest kluczem do wyboru leczenia. Najczęstsze przyczyny braku połączenia są następujące: infekcja, niedostateczne zaopatrzenie w krew, oddzielenie końców złamania i niewystarczająca stabilność złamania. Przy określaniu leczenia braku połączenia należy wziąć pod uwagę następujące czynniki: przyczynę, miejsce braku połączenia (określona kość i lokalizacja kości), rodzaj braku połączenia, wcześniejsze leczenie, wyniki badań rentgenowskich i szereg Specyficzne cechy innych pacjentów. W szerokim sensie plany leczenia powinny obejmować poprawę lokalnych zachowań biologicznych lub zwiększenie ich stabilności mechanicznej. Powszechnie stosowane metody leczenia lokalnych cech biologicznych obejmują: usunięcie zakażonych ognisk, przeszczep kości, przeszczep szpiku kostnego oraz zastosowanie metody Ilizarowa. Metody poprawy stabilności mechanicznej obejmują: mocowanie wewnętrzne za pomocą śruby płytkowej, śródszpikowe mocowanie gwoździa i mocowanie zewnętrzne. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,0002% Osoby podatne: brak określonej populacji Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: przednia separacja połączona pachowo

Przyczyna braku związku

Ustalenie przyczyny braku połączenia jest kluczem do wyboru leczenia. Najczęstsze przyczyny braku połączenia są następujące: infekcja, niedostateczne zaopatrzenie w krew, oddzielenie końców złamania i niewystarczająca stabilność złamania.

Nieciągła kość może występować w dowolnej kości, ale istnieje kilka miejsc, które są znane ze skłonności do braku zrostu. Powodem jest to, że dopływ krwi do tych części jest słaby. W tym: łuskowaty, skokowy, szyjny kości udowej, piąty śródstopia, środkowy i dolny kość ramienna.

Złamania w następujących sytuacjach są również podatne na brak połączenia:

Złamanie w połączeniu z dużym zniszczeniem tkanek miękkich (takim jak otwarta kość złamania).

Złamanie spowodowane przez wysokoenergetyczny mechanizm obrażeń (taki jak wypadek drogowy lub upadek z wysokości).

Starsi ludzie lub osoby z niskim poziomem odporności.

Jednocześnie łączone są złamania pacjentów z metaboliczną chorobą kości.

Zapobieganie zjednoczeniu

1. Najważniejszą rzeczą dla pacjentów, aby zapobiec brakowi złamania, jest unikanie palenia. Inne czynniki obejmują dobre odżywianie i przestrzeganie programu rehabilitacji zalecanego przez lekarza.

2, palenie tytoniu, otyłość i cukrzyca lub pacjenci z innymi chorobami, ryzyko braku związku jest wyższe.

Powikłania braku połączenia Powikłania pod pachami połączone z oddzieleniem przednim

Połączona separacja pod pachą.

Objawy braku złączy Często występujące deformacje stawów Ból stawów Ból i dysfunkcja zrostu kostnego

Miejscowy obrzęk, ból, deformacja i dysfunkcja po urazie. Czułość jest oczywista, a staw skokowy nie odważy się poruszyć.

Złamanie tylnej wargi, któremu często towarzyszą inne uszkodzenia stawu skokowego, tylko 0,8% do 2,5% jest prostym złamaniem tylnej wargi. Jeśli zostanie zdiagnozowane złamanie tylnej wargi piszczeli i nie zostanie wykryte wewnętrzne hemoroidy lub zewnętrzne uszkodzenie hemoroidów, towarzyszące uszkodzenie tkanek miękkich, takie jak dolna łza więzadła piszczelowo-piszczelowego i uszkodzenie więzadła trójkątnego oraz obecność złamania w bliższej kości ramiennej.

Badanie nonunion

Badanie rentgenowskie.

Diagnostyka diagnostyczna braku związku

Diagnozę można przeprowadzić na podstawie objawów klinicznych i badań.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.