ADHD

Wprowadzenie do ADHD ADHD, czyli zespół nadpobudliwości, jest częstym problemem nieprawidłowego zachowania dziecka, znanym również jako łagodne zaburzenie funkcji mózgu lub zespół łagodnych zaburzeń mózgu lub zespół deficytu uwagi. Inteligencja tych dzieci jest normalna lub w zasadzie normalna, ale występują wady w uczeniu się, zachowaniu i emocjach. Spektakl polega na tym, że uwaga nie jest łatwa do skoncentrowania, uwaga jest krótka, aktywność jest zbyt duża, a emocje impulsywne, co wpływa na wyniki w nauce. Trudno dogadać się z ludźmi w domu i szkole, a rodzicom i nauczycielom w życiu codziennym jest to trudne. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,005% Osoby wrażliwe: dzieci poniżej 7 lat Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: niepokój dziecka

Przyczyna ADHD

Czynniki genetyczne (20%):

Obecne badania wskazują, że zaburzenie to jest związane z czynnikami genetycznymi, a ich dziedziczność wynosi 0,75–0,91. Wzór genetyczny jest nadal niejasny i może być wielogenowy. Molekularne badania genetyczne wykazały, że zaburzenie to jest związane z polimorfizmem w genie receptora dopaminy.

Czynniki neurofizjologiczne (25%):

Nieprawidłowy wskaźnik EEG u dzieci z tym zaburzeniem wynika głównie ze wzrostu aktywności fali powolnej. Analiza widma mocy EEG wykazała, że ​​moc fali wolnej wzrosła, moc fali alfa spadła, a średnia częstotliwość spadła. Sugeruje się, że dzieci z tym zaburzeniem mają opóźnione dojrzewanie centralnego układu nerwowego lub niewystarczające pobudzenie w korze mózgowej.

Niewielkie uszkodzenie mózgu (15%):

Łagodne uszkodzenie mózgu spowodowane różnymi przyczynami w czasie ciąży, okresu okołoporodowego i po urodzeniu może być przyczyną tego zaburzenia u niektórych dzieci, ale u wszystkich dzieci z tym zaburzeniem nie występuje uszkodzenie mózgu, ani też nie wszystko to powoduje takie uszkodzenie. Dzieci cierpią na tę chorobę, a wiele dzieci nie ma dowodów na uszkodzenie mózgu.

Czynniki neuroanatomiczne (8%):

Badania rezonansu magnetycznego wykazały zmniejszenie objętości ciała modzelowatego i jądra ogoniastego u dzieci z tym zaburzeniem. Funkcjonalne jądrowe badania magnetyczne wykazały zmniejszenie metabolizmu jądra ogoniastego, obszaru czołowego i zakrętu obręczy przedniej.

Czynniki psychospołeczne (10%):

Słabe środowisko społeczne, środowisko rodzinne, takie jak gospodarka, jest zbyt ubogie, uczucia rodziców są zepsute, a niewłaściwe metody edukacji mogą zwiększyć ryzyko dzieci cierpiących na to zaburzenie.

Inne czynniki (15%):

Zaburzenie to może być związane z cynkiem, niedoborem żelaza i podwyższonym poziomem ołowiu we krwi. Cola, kawa i dodatki do żywności mogą zwiększać ryzyko dzieci cierpiących na to zaburzenie.

Zapobieganie ADHD

1, w celu promowania kontroli przedmałżeńskiej, aby uniknąć małżeństwa bliskich krewnych; wybierz małżonka, który powinien zwrócić uwagę na to, czy druga strona ma epilepsję, schizofrenię i inne zaburzenia psychiczne.

2, małżeństwo odpowiednie do wieku, nie żeni się wcześnie, wczesna ciąża, nie bądź zbyt późne małżeństwo, późna ciąża, aby uniknąć wrodzonego niedoboru dziecka; planowana eugenika.

3, aby uniknąć urazu porodowego, zmniejszyć ryzyko uszkodzenia mózgu, powinno to być poród naturalny, ponieważ odsetek cięć cesarskich u dzieci z ADHD jest wyższy.

4, kobiety w ciąży powinny zwracać uwagę na temperament, utrzymywać radosny nastrój, spokój ducha, unikać zimna i gorąca, zapobiegać chorobom, ostrożnie stosować narkotyki, zakazać spożywania alkoholu i tytoniu, aby uniknąć skutków zatrucia, urazów i czynników fizycznych.

5, stworzyć ciepłe i harmonijne środowisko życia, aby dzieci spędzały dzieciństwo w miłym i szczęśliwym otoczeniu, aby uczyć uczniów zgodnie ze swoimi umiejętnościami, nie ślepo patrzą na Jackie Chan.

6, zwracaj uwagę na rozsądne odżywianie, aby dzieci rozwijały dobre nawyki żywieniowe, a nie częściowe zaćmienie, nie wybredne osoby jedzące; aby zapewnić odpowiedni czas snu.

7, staraj się unikać dzieci bawiących się farbami zawierającymi ołów, zwłaszcza w jamie ustnej nie można włączyć do tych zabawek.

Powikłania ADHD Komplikacje, lęk dzieciństwa

Kiedy dzieci z ADHD dorosną, prawie połowa nadpobudliwości dzieci zniknie, ale niektóre z objawów dzieci z ADHD, takie jak brak koncentracji, impulsywność mogą trwać przez długi czas. W młodości może charakteryzować się ruiną akademicką, nieprzystosowaniem społecznym, naiwnością emocjonalną i wzajemną walką; dorosłość, lęk, słaba samoocena, zaburzenia osobowości, napięcie interpersonalne, brak osiągnięć i zły status społeczno-ekonomiczny. Dlatego należy przeprowadzić leczenie i nie wolno go lekceważyć.

Objawy ADHD częste objawy deficyt uwagi nadpobudliwość jednostronne i rytm pseudo dłoni i stóp wahania nastroju łatwo podnieca uwagę nieuwaga ADHD

Chociaż ADHD jest zaburzeniem behawioralnym rozwojowym dziecka, niektóre ADHD przechodzą do dorosłości, jeśli nie są skutecznie kontrolowane w dzieciństwie.

ADHD różni się u różnych pacjentów w różnych latach. Poniżej szczegółowo przedstawimy charakterystykę wydajności ADHD w różnych okresach.

Okres przedszkolny: Wiek szkolny jest wczesnym stadium ADHD, objawy są stopniowo widoczne, przedszkole ma nadpobudliwość, trudno jest siedzieć spokojnie, trudno jest przestrzegać zasad, trudno jest się skoncentrować, klasa nie słucha, trudności w nauce, swobodne chodzenie, nieposłuszeństwo i inne dzieci Nie potrafią się dogadać, odmawiają snu, często karani przez nauczyciela.

Okres szkoły podstawowej: w tym okresie ADHD zaczęło dojrzewać i ujawniono wszystkie objawy, na przykład czas uwagi był krótki, czas nie był skoncentrowany i łatwo było go rozproszyć, trudno było go uczyć, nie był w stanie odrobić pracy domowej i był tolerowany z frustracją. Reagowanie na bodźce jest zbyt silne, irytujące, niestabilne emocjonalnie, agresywne i trudne do dogadania się z rówieśnikami, „klaunami” w klasie.

Okres gimnazjum: Z wiekiem pacjenci mają świadomość samokontroli, aktywność może być stopniowo zmniejszana, koncentracja jest nadal trudna, zdolność do edukacji jest nudna, brak szacunku i motywacji, zawodna, agresywna i ekscytująca. Zachowanie, nadmierna reakcja na uspokojenie, zaniedbanie, kołysanie emocjonalne, kłamstwo, wagarowanie, skłonność do wypadków lub przestępczość nieletnich.

Dorosłość: szczytowa zapadalność na ADHD ma 6–15 lat, tylko wtedy, gdy nie ma skutecznego skutecznego leczenia na początkowym etapie, choroba przejdzie w dorosłość, a nadpobudliwość zostanie znacznie zmniejszona. Ponad połowa ludzi różni się od normalnych ludzi. Większość ludzi zwraca uwagę na łatwy transfer, ekscytację, wybuch emocjonalny, łatwą sprzeczkę z ludźmi, nerwowe relacje z kolegami, trudności w uczestnictwie w zajęciach grupowych, hazard, hazard, niekompetencję, brak ideałów i wytrwałości oraz trudny postęp w karierze.

Badanie ADHD

Sprawdź

Badanie układu nerwowego, pełne badanie fizykalne.

Klinicyści mogą w razie potrzeby stosować kryteria diagnostyczne. Obecnie DSM-IV jest stosowany w kryteriach diagnostycznych dla ADHD: wymagana jest AE.

Standard symptomu:

(1) Objawy deficytu uwagi: Poznaj co najmniej 6 z następujących objawów deficytu uwagi przez co najmniej 6 miesięcy, w stopniu nieprzystosowania, i nie jest to współmierne z poziomem rozwoju:

1 Podczas nauki, pracy lub innych czynności często zwracaj uwagę na szczegóły, jest podatny na błędy spowodowane niedbałością;

2 Często trudno jest pozostać skupionym podczas nauki lub gier;

3 Kiedy z nim rozmawia, często jest roztargniony i wydaje się, że słucha.

4 często nie mogą wykonać pracy domowej, codziennej pracy domowej lub pracy zgodnie z zaleceniami (nie z powodu konfrontacji lub niezrozumienia);

5 Często trudno jest wykonać ustrukturyzowane zadanie lub inne działanie;

6 Nie lubię, nie chcę angażować się w rzeczy wymagające energii (takie jak prace domowe lub prace domowe), często starają się uciec;

7 często tracą to, co jest niezbędne do nauki i zajęć (np. Zabawki, podręczniki, ołówki, książki lub narzędzia itp.);

8 jest łatwo rozpraszane przez bodźce zewnętrzne;

9 Często zagubiony w codziennych czynnościach.

(2) Nadpobudliwość / objawy impulsywne: Spełnij co najmniej 6 z następujących nadpobudliwości i objawy impulsywne przez co najmniej 6 miesięcy, w stopniu nieprzystosowania, i nie współmierne do poziomu rozwoju:

1 często poruszam rękami i stopami lub skręcam i skręcam na siedzeniu;

2 często opuszczają miejsce bez pozwolenia w klasie lub w innych miejscach, w których musisz siedzieć;

3 często spieszy się lub wspina się w nieodpowiednich sytuacjach (u nastolatków lub dorosłych może być jedynie subiektywne uczucie niepokoju);

4 często nie mogą grać w ciszy lub uczestniczyć w zajęciach rekreacyjnych;

5 Często porusza się przez chwilę, jakby jeździła nim maszyna;

6 często dużo mówiło;

7 Często ludzie spieszą się z odpowiedzią, gdy nie są skończeni.

8 W takim przypadku często niemożliwe jest cierpliwe oczekiwanie w kolejce na zmianę;

9 Często zakłócają lub przeszkadzają innym (na przykład przeszkadzają lub zakłócają gry innych dzieci, gdy ktoś mówi).

B Kryteria kursu: Niektóre objawy, które powodują uszkodzenie pojawiają się przed ukończeniem 7. roku życia.

C Szkody spowodowane przez niektóre objawy występują w co najmniej dwóch środowiskach, takich jak szkoła i dom.

D Kryteria dotkliwości: wyraźne dowody klinicznie znaczącego upośledzenia funkcji społecznych, akademickich lub zawodowych.

E Kryteria wykluczenia: Objawy nie występują w przebiegu rozległych zaburzeń rozwojowych, schizofrenii lub innych zaburzeń psychotycznych, ani nie można ich tłumaczyć innymi zaburzeniami psychicznymi, takimi jak zaburzenia nastroju, zaburzenia lękowe, zaburzenia separacji lub zaburzenia osobowości.

Diagnoza ADHD

Rozpoznanie powinno opierać się na wynikach kompleksowej historii medycznej, badaniu fizykalnym i neurologicznym, badaniu psychicznym i badaniu pomocniczym. W tym procesie bardzo ważne jest zebranie szczegółowej i poprawnej historii medycznej, ponieważ objawy mogą nie być widoczne podczas krótkoterminowego badania psychicznego dzieci z łagodniejszymi schorzeniami.

Punkty diagnostyczne

1. Wystąpienie objawów następuje co najmniej sześć miesięcy przed ukończeniem 7 lat.

2, zwracając uwagę na przeszkody, nadpobudliwość, dobre impulsy jako główne objawy kliniczne.

3. Źle wpływające na funkcje społeczne (stypendia lub relacje interpersonalne itp.).

4. Wyklucz upośledzenie umysłowe, rozległe zaburzenia rozwojowe i zaburzenia nastroju.

Identyfikacja diagnostyczna

1. Upośledzenie umysłowe: dzieciom cierpiącym na to zaburzenie może towarzyszyć nadpobudliwość i zaburzenia koncentracji. Jeśli mogą pójść do szkoły, ich trudności w nauce są również bardzo widoczne, dlatego łatwo jest pomylić je z deficytem uwagi i zespołem nadpobudliwości. Jednak historia choroby pokazuje, że wzrost i rozwój dziecka od dzieciństwa jest wolniejszy niż u normalnych dzieci w tym samym wieku, przystosowanie społeczne jest niskie, poziom akademicki i poziom inteligencji są bardzo równe, a iloraz inteligencji jest mniejszy niż 70. Powyższe pomaga zidentyfikować.

2, dzieci z autyzmem: Chociaż dzieci z tą chorobą często mają nadpobudliwość, zaburzenia uwagi, ale dzieci mają również trzy podstawowe objawy autyzmu dziecięcego, a mianowicie: bariery w komunikacji społecznej, bariery w komunikacji, wąskie zainteresowanie i stereotypowe zachowanie Dlatego też nie jest trudno identyfikować się z deficytem uwagi i zaburzeniami nadpobudliwości.

3, zaburzenie zachowania: zaburzenie zachowania i deficyt uwagi oraz zaburzenie nadpobudliwości z tym samym wysokim odsetkiem. Jeśli dziecku nie towarzyszy nadpobudliwość i zaburzenie uwagi, diagnozowane jest tylko zaburzenie zachowania. Jeśli dziecku towarzyszy nadpobudliwość, zaburzenie uwagi i spełniają kryteria diagnostyczne dotyczące deficytu uwagi i nadpobudliwości, należy postawić obie diagnozy.

4, dzieci z zaburzeniami emocjonalnymi lub zaburzeniami nastroju: dzieci w stanie lęku, depresji lub manii mogą mieć zbyt wiele aktywności, uwagi na koncentrację, trudności w nauce i innych objawów, dzieci z deficytem uwagi i zaburzeniami nadpobudliwości z powodu częstej krytyki ze strony nauczycieli i rodziców Odrzucenie rówieśników może również wywołać lęk i depresję, dlatego należy je zidentyfikować. Główne punkty identyfikacji są następujące: 1 deficyt uwagi i zaburzenie nadpobudliwości rozpoczynają się przed ukończeniem 7 lat, a czas początkowy u dzieci z zaburzeniem nastroju lub zaburzeniem nastroju może być wczesny lub późny; 2 deficyt uwagi i zespół nadpobudliwości to przewlekła przewlekła choroba Przebieg zaburzeń emocjonalnych jest inny, a zaburzenie nastroju jest przebiegiem napadowym; 3 Pierwszymi i głównymi objawami zaburzenia nadpobudliwości z deficytem uwagi są zaburzenia uwagi, nadpobudliwość i impulsywność oraz pierwsze i główne zaburzenie nastroju lub zaburzenie nastroju Objawy to problemy emocjonalne; 4 dzieci z zaburzeniami nastroju lub zaburzeniami nastroju po leczeniu w celu poprawy nastroju, nadpobudliwości i zaburzeń koncentracji znikną. U dzieci z zaburzeniami koncentracji i nadpobudliwości, które przyjmują leki przeciwlękowe lub przeciwdepresyjne w celu poprawy nastroju, poprawa może wywołać nadpobudliwość, zaburzenia koncentracji i impulsywność, ale utrzymują się.

5, dzieci ze schizofrenią: początek choroby jest dłuższy niż w przypadku deficytu uwagi i nadpobudliwości, szczytowym czasem zapadalności jest okres dojrzewania i dorastania, we wczesnym stadium nieuwagi, spadek wyników w nauce, któremu często towarzyszą inne emocje, Zmiany behawioralne lub osobowości, a wraz z postępem choroby pojawią się objawy schizofrenii, takie jak upośledzenie czucia, zaburzenia myślenia, apatia i brak koordynacji ruchów, dziwactwo behawioralne i brak intencji, które mogą być związane z deficytem uwagi i nadpobudliwością. Zidentyfikuj przeszkody. [1]

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.