Szum w uszach

Wprowadzenie do szumu w uszach Szumy uszne to subiektywne postrzeganie ucha ludzkiego bez zewnętrznego dźwięku lub stymulacji elektrycznej. Warto zauważyć, że szum w uszach jest złudzeniem występującym w układzie słuchowym i jest raczej objawem niż chorobą. Niektórzy ludzie często czują, że w uszach są jakieś specjalne dźwięki, takie jak przysiady, przysiady lub ostry gwizd, ale nie ma wokół nich odpowiedniego źródła dźwięku. To jest szum w uszach. Szumy uszne powodują, że ludzie są zdenerwowani i niespokojni, a poważni ludzie mogą wpływać na normalne życie i pracę. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,12% Osoby wrażliwe: dobre dla młodych mężczyzn i kobiet Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: zapalenie ucha środkowego niedrożność trąbki Eustachiusza

Przyczyny szumu w uszach

Współczynnik organiczny (30%):

1. Ostre i przewlekłe stany zapalne ucha środkowego ucha środkowego, fiksacja rzepki itp., Szumy uszne przeważnie słabo zaznaczone i niespójny stopień głuchoty. 2. Zmiany w receptorze ucha wewnętrznego i uszkodzenie nerwu słuchowego Sygnały słuchowe wywołane stymulacją komórek włosowych mogą być najważniejszą przyczyną szumów usznych Stan stymulujący komórek włosowych (depolaryzacja) może być wywołany przemijającym niedotlenieniem. Przemijający szum w uszach. W przypadku zwyrodnienia komórek włosów i słabego kontaktu między rzęskami a folią przykrywającą może wystąpić uporczywy szum uszny. W przypadku miejscowego uszkodzenia komórek włosów charakter szumów usznych jest zbliżony do czysto ślimakowych włókien nerwowych. Jeśli zastosowana zostanie stymulacja mechaniczna, może ona bezpośrednio oddziaływać na komórki nerwowe w celu wywołania nieprawidłowych impulsów nerwowych, powodując rytmiczne szumy uszne. W normalnych okolicznościach szlak odprowadzający ślimaka reguluje przewodnictwo nerwowe, a każda przeszkoda w wiązce może również powodować szum w uszach. Choroba niedokrwienna często występująca w pniu mózgu.

Neurologiczne czynniki odruchowe (30%):

1. Odruch splotu bębenkowego, ponieważ splot bębenkowy należy do splotu środkowego poprzez kontakt nerwu językowo-gardłowego, nerwu trójdzielnego i włókien nerwu szyjnego współczulnego Po otrzymaniu stymulacji pobudzającej przenosi się do centralnego czoła, tworząc szum w uszach. 2. Trzewna choroba przewlekła Ruchliwość naczyń krwionośnych wewnątrzgałkowych wywodzi się z połączenia zwoju podkorowego z pierwszym zwojem. Zwojak gwiaździsty jest połączony z narządami brzusznymi przez nerw błędny, dlatego narządy wewnętrzne wytwarzają impulsy nerwowe, które mogą powodować skurcz naczyń w uchu wewnętrznym. Skurcz lub ekspansja zmienia dopływ krwi do ucha wewnętrznego, powodując szum w uszach.

Zapobieganie szumom usznym

1. Hałas: Zarówno dźwięk uderzenia, jak i długotrwały kontakt z hałasem mogą powodować utratę słuchu i szumy uszne Zwróć uwagę na ochronę przed hałasem w grupach wysokiego ryzyka (pracujących w środowisku o dużym natężeniu hałasu). Takie jak redukcja źródeł hałasu lub noszenie ochronnych nauszników, zatyczek do uszu itp. Należy również uważać, aby nie używać słuchawek Walkman w głośnym otoczeniu o dużej głośności przez długi czas.

2, stres psychiczny i zmęczenie: gdy długotrwały stres psychiczny i zmęczenie w ciele łatwo pogarszają szum w uszach. Dlatego korzystne jest dostosowanie rytmu pracy, złagodzenie nastroju pacjentów z szumami usznymi i skierowanie uwagi na szum w uszach.

3, specjalne leki: pacjenci z szumami usznymi z powodu innych chorób, nie zapomnij powiedzieć lekarzowi, że mają szum w uszach. Ponieważ niektóre leki mogą pogorszyć istniejące objawy szumu w uszach.

4, złe nawyki: kofeina i alkohol często nasilają objawy szumów usznych: palenie może powodować spadek tlenu we krwi, podczas gdy komórki włosowe ucha wewnętrznego są rodzajem komórek, które są wyjątkowo wrażliwe na tlen, więc niedotlenienie spowoduje uszkodzenie komórek włosów, więc Zwróć uwagę na zmianę złych nawyków.

Powikłania szumu w uszach Powikłania Zapalenie ucha Eustachiusza niedrożność rurki

1, zewnętrzne uszkodzenia ucha: zator plwociny, aktywne ciało obce itp., Ze względu na kontakt z błoną bębenkową, może powodować szum w uszach, gdy głowa jest aktywna.

2, zmiany ślimakowe ucha wewnętrznego Wczesna choroba Meniere'a uszkadza ślimakową spiralę osierdziową, gdy pojawia się szum uszny niskiej częstotliwości. Szumom usznym o wysokiej częstotliwości mogą towarzyszyć leki ototoksyczne, hałas i starcze uszkodzenie ślimaka, któremu towarzyszy skurcz zmysłowo-nerwowy.

3, zmiany w uchu środkowym: zapalenie ucha środkowego, niedrożność trąbki słuchowej, otoskleroza itp. Są częstymi przyczynami szumów usznych. Uszkodzenia wokół jamy bębenkowej ucha środkowego, takie jak guzy sferoidalne szyjne, żyła szyjna lub anatomia tętnic, przetoka tętniczo-żylna itp. Mogą powodować pulsujący szum w uszach.

4, choroba sercowo-naczyniowa: jest jedną z najczęstszych przyczyn szumów usznych, z których około 10% to wysokie ciśnienie krwi. Szumy uszne często pulsują, zsynchronizowane z pulsem i biciem serca. Miażdżyca tętnic, pulsacyjny szum w uszach może również wystąpić z powodu kurczenia światła i zwężenia. Niedokrwistość powoduje pulsujący szum w uszach z powodu zwiększonej pojemności minutowej serca.

5, choroby hormonalne i metaboliczne: nadczynność tarczycy lub niedoczynność tarczycy może powodować pulsujący szum w uszach, pierwszy z powodu zwiększonej pojemności minutowej serca, drugi z powodu zwiększonego płynu komórkowego lub podwyższonego ciśnienia limfatycznego. Cukrzyca, choroby autoimmunologiczne, niedobór witamin, niedobór jodu lub cynku oraz choroby nerek mają większą częstość występowania szumów usznych.

Szumy uszne Objawy typowe Szumy uszne przewodzenie szum w uszach zawroty głowy zawroty głowy otogenne ubytek słuchu pulsujący szum w uszach

Ton szumu w uszach może być wysoki lub niski, często określany jako buczenie, gwizdanie, gwizdanie, dudnienie, wiatr, uderzenie itp. Niektóre objawy występują sporadycznie, niektóre utrzymują się, a niektórym towarzyszą objawy takie jak utrata słuchu i zawroty głowy.

Badanie szumów usznych

Ogólna inspekcja

(1) Badanie całego ciała. Powinien obejmować dno, staw skroniowo-żuchwowy; nieprawidłowe pulsowanie naczyń i szmer naczyniowy w szyi i uchu; wpływ rotacji szyi oraz ucisk szyi i żył na szum w uszach.

(2) Badanie otolaryngologiczne.

Kontrola pomocnicza

(1) Otoskopia: obserwuj obecność lub brak zaczerwienienia, zwężenia, zatorowości plwociny, ciał obcych, wydzielin i zapadnięcia tylnej ściany górnej. Niezależnie od tego, czy błona bębenkowa jest zatkana, zbadana, zagęszczona, perforowana, zanikowa, zwapniona płytka nazębna i wysięk bębenkowy.

(2) Badanie audiologiczne: próg słyszalności tonem czystym, test funkcji progowej, test impedancji akustycznej, audiometria odpowiedzi elektrycznej, test emisji otoakustycznej itp.

(3) Test tonu szumów usznych i test głośności: Testuj intensywność tonu głównego i głośność tonu szumu usznego pacjenta. Większość szumów usznych ma poziom czuciowy między 10-15 dB.

(4) Audiogram maskujący szum w uszach: Przetestuj minimalny poziom intensywności czystego tonu lub szumu wąskopasmowego dla każdej częstotliwości, która może pokryć szum w uszach.

(5) Badanie innych układów całego ciała: podejrzane szumy uszne spowodowane chorobami, takimi jak medycyna wewnętrzna, chirurgia, neurologia, psychiatria itp., Powinny być sprawdzane przez odpowiednie systemy.

(6) Ocena psychologiczna: Ponieważ szum w uszach jest bardziej związany z czynnikami psychologicznymi, takimi jak lęk, pacjentów z ciężkim szumem w uszach należy oceniać psychologicznie.

Diagnoza szumów usznych

Punkty diagnostyczne

(1) Czy szum uszny połączył utratę słuchu i zawroty głowy oraz czy zachodzi kolejność między nimi.

(2) Czas, czas trwania i proces zmiany szumu w uszach.

(3) Lokalizacja szumu usznego, wewnątrzczaszkowego lub wewnątrzoczodołowego, lewego lub prawego ucha, jednostronnego lub dwustronnego.

(4) Ton szumu w uszach to pojedynczy dźwięk lub dźwięk złożony z dwóch lub więcej dźwięków; niezależnie od tego, czy jest to wysoki, średni czy niski ton; czy konkretny opis to np. Buczenie, gwizdanie, gwizdanie, wiatr, uderzenie lub „嗡嗡” „Dźwięk”, „dudnienie”, „karta” itp. Pulsuje lub nie pulsuje, niezależnie od tego, czy pulsacja jest zsynchronizowana z biciem serca, czy pulsem, czy wiąże się z oddychaniem.

(5) Czynniki indukujące szum w uszach, takie jak bezsenność, zmęczenie, wpływ stanu psychicznego, wpływ dźwięku otoczenia, pozycja głowy i zmiana lamparta pozycji ciała.

(6) Historia medyczna, która może być związana z szumem w uszach, taka jak historia otolaryngologii, historia dźwięku, historia urazu głowy, historia choroby układu nerwowego, historia choroby sercowo-naczyniowej, historia choroby alergicznej, historia stosowania leków ototoksycznych itp.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.