Białe zmiany sromu przed i po okresie okołomenopauzalnym

Wprowadzenie do białych zmian sromu przed i po menopauzie Wokół menopauzy, ze względu na stopniowy spadek czynności jajników do ustania czynności jajników, stopniowa utrata produkcji estrogenu spowodowała szereg zmian fizjologicznych w zewnętrznych narządach płciowych, głównie różnych stopni zmian zanikowych. Zwykle skóra starzeje się w wieku około 40 lat i zmienia się oczywiście 5 do 10 lat po menopauzie. Białe zmiany sromu dotyczą grupy żeńskich narządów płciowych, dystrofii błony śluzowej spowodowanej zwyrodnieniem tkanek i zmianami pigmentowymi. Swędzenie narządów płciowych, owrzodzenie, silny ból, zmiany skórne są charakterystyczne, leczenie jest trudne, a nawrót jest bardzo bolesny dla pacjentów. Choroba jest przewlekłym procesem chorobowym, czas trwania choroby jest różny, a osoby starsze mogą osiągnąć dziesięciolecia. Ponieważ przyczyna nie jest jasna, metody nazewnictwa i leczenia nie są jednolite. W przeszłości skóra sromu i błony śluzowe były bielone, pogrubione lub skurczone. Choroba sromu była wspólnie nazywana leukoplakią sromu. Uważano ją nawet za zmianę przedrakową. Dlatego zalecano jej wczesną resekcję. Później niektórzy uważali, że musi być nietypowa w przekrojach patologicznych. Rozmnażające się komórki są diagnozowane jako „biała leukoplakia”. Z powodu różnych kryteriów diagnostycznych, odmiennego charakteru i rokowania choroby powoduje ona dezorientację i zrozumienie choroby. Aby ujednolicić zrozumienie, wielu uczonych w kraju i za granicą ma białe zmiany na żeńskich narządach płciowych. Nazewnictwo i klasyfikacja były dalej analizowane i omawiane: w 1877 r. Schwimmer najpierw wybielał błonę śluzową policzka, a rogowacenie nazywało się białą plamą, a później w 1985 r. Breisky podał, że uszkodzenie narządów płciowych nazywało się leukoplakią. Choroba, później Taussig (1923, 1930) specyficzna klasyfikacja leukoplakii sromu zwana wczesną leukoplakią sromu (okres przerostowy) i późną (okres zanikowy), pogląd ten był wykorzystywany przez przyszłe pokolenia, w 1961 r. Oberqield przeglądał literaturę i według własnych materiałów Obserwacja sugeruje, że okres zaniku leukoplakii w Taussig jest w rzeczywistości stwardniającym zanikowym mchem, ale Clark i Woodruqq stosują stronę nuklidów. Test tymidynowy znakowany 3H (氚) potwierdził, że naskórek stwardniającego zanikowego mchu ma silną funkcję metaboliczną i nie kurczy się, dlatego niektórzy uważają, że nazwa stwardniającego zanikowego mchu nie wystarczy i należy usunąć słowo „atrofia”. Nazwę należy zmienić na „miażdżący mech”. Niektórzy uważają, że początkowymi zmianami i wewnętrznymi zmianami tej choroby jest uszkodzenie włókien tkanki łącznej i macierzy pod naskórkiem. Przerzedzenie naskórka jest wtórne, co jest zgodne z opiniami Oberqielda i Stelgulera, a więc z mechanizmu tworzenia się Uważa się, że nazwa miażdżycy jest bardziej precyzyjna. Przez długi czas praktyka kliniczna leukorruli sromu nazywa się leukoplakią sromu. W ciągu ostatnich 20 lat pojęcie leukoplakii ograniczało się do atypowego rozrostu naskórka błony śluzowej. Ten sam termin ma różne znaczenie. Aby uniknąć pomyłki, większość uczonych opowiada się za odrzuceniem. Nazwa choroby leukoplakii. Podczas 9. międzynarodowej konferencji w sprawie chorób sromu w 1987 r. Zaproponowano następujące nowe klasyfikacje: 1 nienowotworowa skóra, zmiany nabłonkowe błony śluzowej, w tym mech stwardniający, rozrost nabłonka płaskonabłonkowego, inne choroby skóry; 2 nowotwory śródnabłonkowe sromu (VIN) W tym łagodny, umiarkowany, ciężki nietypowy rozrost i rak in situ. Obecnie w Chinach nie ma jednolitego nazewnictwa, a każdy badacz nazwał i sklasyfikował według własnego punktu widzenia. Niektórzy autorzy uważają, że wstępna diagnoza kliniki nie była w stanie ocenić, czy występuje dysplazja, czy też nie, dlatego przed badaniem choroby można ją zbiorczo określić jako zmianę białej sromu lub chorobę białej sromu, w tym hiperplazję. Seksualne zmiany skórne sromu i stwardniający mech, atypowy przerost narządów płciowych, bielactwo sromowe i tak dalej. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,001% Ludzie podatni: kobiety Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: zapalenie pochwy

Etiologia białych zmian sromu wokół menopauzy

(1) Przyczyny choroby

Niektóre przypadki starczych chorób skóry należą do starzejących się zmian fizjologicznych, podczas gdy inne należą do zmian patologicznych, a niektóre są wyjątkowe lub podatne na zmiany wieku podeszłego, które na ogół występują z powodu interakcji wielu czynników, z wyjątkiem tych samych punktów, co ogólne choroby skóry. Istnieje również kilka specjalnych aspektów:

Znak starzenia się skóry

Głównie fizjologiczne, ze względu na starzenie się i kurczenie się skóry i narządów dodatkowych, powodujące suchość skóry, zwiększone zmarszczki, przerzedzenie włosów, wypadanie, wybielanie, łamliwość paznokci, swędząca skóra i ciemne plamy, białe plamy, plwocina starcza, naczyniak krwionośny, naczynia włosowate Rozszerzenie naczyń krwionośnych itp., Zmiany te rosną z wiekiem.

2. Rola czynników fizycznych i chemicznych

Różne bodźce mogą powodować uszkodzenie skóry: jeśli włókna kolagenu skórnego, włókna elastyczne są denaturowane i niszczone, atrofia skóry, rogowacenie skóry, a nawet rak.

3. Wpływ chorób ogólnoustrojowych

Niektóre osoby w podeszłym wieku z wysokim ciśnieniem krwi, miażdżycą, cukrzycą itp. Mogą powodować choroby skóry, na przykład swędzenie skóry u chorych na cukrzycę jest dobrym przykładem. Osoby z cukrzycą mogą również powodować bakterie ropne i infekcje grzybicze skóry spowodowane miażdżycą. Niedożywienie skóry, wrzody kończyn dolnych, martwica itp.

Dokładna przyczyna białej zmiany sromu jest nieznana. Niektórzy ludzie wymienili skórę sromu z normalną skórą uda pacjenta. Po pewnym czasie przeszczepiona zmiana jest normalna, ale normalna skóra przeszczepiona do sromu zachoruje. Tak wywnioskowana skóra może być zaburzeniem nerwowo-naczyniowym w tkance łącznej sromu, prowadząc do zmian na skórze pokrywającej ją.W ostatnich latach stwierdzono, że w skórze właściwej znajduje się stymulator, który powoduje proliferację i promowanie lokalnej tkanki łącznej. Metabolizm naskórka, podczas gdy w naskórku znajduje się chalon, który hamuje podział i wzrost komórek naskórka.Hormon ten jest tkankowym hormonem białkowym działającym na naskórek.W normalnych warunkach oba są w równowadze. W stanie, gdy równowaga zostanie zniszczona, powstaje zmiana. Gdy stymulant skóry właściwej jest aktywny, a statyna w naskórku jest zmniejszona, komórki dzielą się i rosną w dużej ilości, tak że naskórek jest pogrubiony, a gdy naskórek jest nadmiernie wytwarzany, wpływa na wzrost naskórka. Tłumiony, aby naskórek stał się cieńszy.

Typ zanikowy często występuje u kobiet po menopauzie lub po menopauzie, czasami u kobiet w średnim wieku ze sztuczną menopauzą po radioterapii lub obustronnym wycięciu jajników, więc czynność jajników zmniejsza się lub znika, przyczyną może być niedobór estrogenu, ale Istnieją również przypadki, które nie mają nic wspólnego z niedoborem estrogenu. Dlatego uważa się, że ta choroba może być spowodowana nieznanym czynnikiem, który powoduje, że tkanka sromu traci swoją odpowiedź na estrogen. Wydaje się, że nie ma to nic wspólnego ze stanem cywilnym i liczbą urodzeń. Nie ma oczywistego związku między lokalnymi chorobami.

W ostatnich latach duża liczba badań potwierdziła, że ​​pacjenci ze sklerotycznym mchem (twardy mech) mają choroby immunologiczne, a ich CD3, CD4, CD5 i HLA-DR w surowicy mają różne stopnie zmian, a 10% pacjentów z twardym mchem ma autoimmunologię. Choroby, takie jak nadczynność tarczycy, niedoczynność tarczycy, cukrzyca itp., Wykazały, że niedożywienie, takie jak receptor estrogenowy (ER), receptor progesteronowy (PR) i receptor androgenowy (AR), zmniejsza się w różnym stopniu, w tym twardy mech Najniższy poziom dihydrotestosteronu w surowicy pacjentów z dystrofią sromu jest znacznie niższy niż u zdrowych osób, co sugeruje, że jedną z przyczyn może być niedobór testosteronu. Niektóre badania wykazały, że zawartość ludzkiego czynnika wzrostu naskórka (EGF) w tkance skóry dystrofii sromu jest znacznie wyższa. Otaczająca normalna skóra, a ta ostatnia jest znacznie wyższa niż normalna ludzka skóra sromu, co sugeruje, że występowanie niedożywienia sromu jest związane ze wzrostem zawartości EGF i dysfunkcji. W ostatnich latach niektórzy autorzy uważają, że występowanie, rozwój i zmiany niedożywienia sromu są związane z Rola wolnych rodników jest ściśle ze sobą powiązana: gdy zawartość dysmutazy ponadtlenkowej (SOD) i glutationu w pełnej krwi (GSH) w miejscowej tkance skóry jest znacznie zmniejszona, wolne rodniki są stale wytwarzane i gromadzone. Produkcja wolnych rodników zwiększa uszkodzenie oksydacyjne włókien kolagenu, włókien siatkowych, elastycznych komórek tkanek i naczyń krwionośnych, biocząsteczek nerwowych, takich jak białka, kwasy nukleinowe, tłuszcze itp., A także fizjologicznej struktury tkanek skóry. Zniszczone, zaburzenia metaboliczne, zablokowany metabolizm żywieniowy, co prowadzi do niedożywienia sromu, istnieją doniesienia, że ​​pacjenci ze sklerotycznym mchem mają wyższy wskaźnik dodatniej HLA ~ B40, kliniczne przypadki rodzinne są również częste, w ostatnich latach ludzie odkryli HLA ~ DQT Pozytywne.

U pacjentów z proliferacją przyczyna jest nadal nieznana, ale według niektórych badań naukowców stwierdzono, że niektóre niedobory składników odżywczych (kwas solny, żelazo, witamina B2, kwas foliowy, witamina A, D, B12 itp.) To lokalne zmiany naczyniowe, niedobór estrogenu, przewlekła stymulacja, Siniaki, czynniki neuropsychiatryczne i niektóre bodźce zewnętrzne mogą być czynnikami predysponującymi do tej choroby.

Xue Xiang i wsp. Zastosowali przeciwciało monoklonalne przeciwko genowi BCL-2 hamującemu apoptozę i immunohistochemiczną metodę LSAB, i stwierdzili, że białko BCL-2 było słabo pozytywne w normalnej sromie, warstwie podstawnej skóry, niedożywieniu proliferacyjnym, nietypowym rozroście i sromie. Szybkość ekspresji tkanek nowotworowych wzrosła w różnym stopniu i istniała znacząca różnica między twardym mchem a typem mieszanym, ale nie było znaczącej różnicy między proliferacyjną i nietypową hiperplazją ekspresji genu BCL-2 (P> 0,05), a szybkość ekspresji raka sromu była najwyższa. Spekuluje się, że występowanie przerostowych zmian sromu ma pewien związek z BCL-2.

Receptor przeciw naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR), przeciwciało monoklonalne i immunohistochemiczna metoda ABC zostały użyte do wykrycia ekspresji EGFR w raku płaskonabłonkowym sromu, zmianach białych sromu i atypowym rozroście. Wyniki: rak płaskonabłonkowy sromu i dysplazja Wskaźnik dodatni był znacznie wyższy niż w przypadku innych rodzajów białych zmian sromowych (p <0,05) Ta odmienna ekspresja wskazuje, że proliferacja EGFR i komórek płaskonabłonkowych jest związana z występowaniem raka płaskonabłonkowego.

Bielactwo, jego etiologia nie jest jasna, może być związane z czynnikami genetycznymi, autoimmunologicznymi i układami nerwowymi, pacjenci często mają wywiad rodzinny, ogólnie uważany za dziedziczenie autosomalne dominujące, bielactwo często z wieloma chorobami immunologicznymi, pacjenci z przeciwciałami na ścianę żołądka i tarczycą Przeciwciało globulinowe jest zwiększone, a przeciwciało przeciw melaninie można potwierdzić w surowicy. Wiele obserwacji klinicznych pokazuje, że choroba jest ściśle związana z układem nerwowym. Uszkodzenie często rozkłada się wzdłuż nerwu lub południka. Pooperacyjny i uraz może wywoływać bielactwo nabyte. Ostatnio zaproponowano. Tak zwana teoria samozniszczenia melaniny uważa, że ​​melanocyty są niszczone przez toksyczne działanie tworzonych przez nich prekursorów, a ponadto niektóre substancje chemiczne i leki światłoczułe mogą również wywoływać chorobę. Patogeneza bielactwa polega na uszkodzeniu miejscowego połączenia skórnego. Układ lizyny, który traci swoją funkcję, nie może utleniać tyrozyny do dihydroksyfenyloalaniny (Dopa), a zatem zaburza tworzenie melaniny.

(dwa) patogeneza

1. Pod mikroskopem świetlnym typem proliferacyjnym jest rozrost komórek nabłonka płaskiego. Głównymi zmianami są hiperkeratoza naskórka i parakeratoza. Warstwa kolczasta jest nieregularnie pogrubiona, stopa nabłonkowa rozciąga się w dół, a skóra właściwa ma limfocyty i niewielką ilość. Infiltracja komórek plazmatycznych, głównymi zmianami typu twardego mchu są nadmierne rogowacenie, widzenie kątowe, atrofia warstwy markiza, denaturacja upłynnienia komórek podstawnych, znaczny obrzęk włókien kolagenu w górnej części skóry właściwej (jednorodny, zwyrodnienie szkliste), infiltracja zapalna w środku skóry właściwej, często Jest rozprowadzany w kształcie paska.

2. Pod mikroskopem elektronowym zanikły komórki nabłonkowe, zwiększyła się przestrzeń międzykomórkowa, zmniejszyły się mikrokosmki i desmosomy luki komórkowej na powierzchni komórki, cząstki melaniny w komórkach zmniejszyły się lub zniknęły, wokół jądra utworzyły się wakuole, nabrzmiałe mitochondria lub zwyrodnienie wakuolarne. Włókna kolagenowe w powierzchniowej skórze właściwej mają różne stopnie rozpuszczania lub pękania, a fibroblasty zmniejszają się lub zanikają.

Zapobieganie białym zmianom sromu wokół menopauzy

Niektórzy pacjenci z ciężkimi białymi zmianami sromu są regularnie obserwowani, aby zapobiec złośliwej transformacji.

Ochrona skóry przed i po menopauzie:

1. Unikaj wszelkiego rodzaju złych bodźców fizycznych i chemicznych: ponieważ stara skóra jest względnie sucha i mniej wody, staraj się używać mniej słonej wody, mydła do mycia, szczególnie mydła alkalicznego jest bardziej drażniące dla skóry, zimowa kąpiel nie powinna być zbyt staranna, po kąpieli można ją pokryć Roztwór lub krem, który smaruje, chroni i zapobiega odparowywaniu wilgoci.

2. Dobre i wygodne środowisko życia: Z powodu ograniczonej funkcji regulacji naczyń krwionośnych skóry starszej zdolność adaptacji do zmian temperatury zewnętrznej jest słaba, środowisko życia powinno być względnie stabilne, temperatura w pomieszczeniu powinna być utrzymywana na właściwym poziomie, ubrania i buty są luźne, miękkie i ciepłe, rozmiar jest odpowiedni, a urazowe bakterie są unikane. Infekcja

3. Rozsądne ustalenia dietetyczne: ze względu na słabą adaptację przewodu pokarmowego i słabą zdolność trawienia, unikanie przejadania się, jedzenie powinno być zróżnicowane, powinno wchodzić do niskotłuszczowych, wysokobiałkowych, zielonych warzyw liściastych, jeść więcej witamin A, C, E Żywność, marchew, warzywa, owoce, jajeczny olej roślinny, wątroba zwierzęca itp.

4. Zwróć uwagę na zapobieganie i leczenie chorób skóry i chorób ogólnoustrojowych: plamy pigmentowe na skórze osób starszych, uszkodzenia skóry, takie jak plwocina starcza itp., Są na ogół łagodne i nie wymagają specjalnego leczenia, ale jeśli uogólnione drgawki starcze nagle pojawią się w krótkim okresie, oznacza to, że Należy zachować ostrożność w przypadku łączenia złośliwych guzów trzewnych. W przypadku niektórych starszych chorób skóry z transformacją złośliwą, takich jak białe zmiany sromu, należy je regularnie obserwować. Wiele chorób ogólnoustrojowych może powodować choroby skóry, takie jak nadciśnienie i cukrzyca. Aktywne zapobieganie i leczenie różnych ogólnoustrojowych chorób geriatrycznych jest korzystne dla zdrowia skóry.

Powikłania białych zmian w okresie około menopauzalnym Powikłania zapalenie pochwy

Ze względu na zmniejszoną odporność pacjentów w tym okresie obszar zmiany komplikuje również infekcja pochwy w warunkach infekcji.

Objawy okołomenopauzalne białych zmian sromu Objawy wspólne Swędzenie owrzodzenia sromu obrzęk pieczenie sromu stymulacja narządów płciowych atrofia sromu trudność dysfunkcyjna zmęczenie stwardnienie leukoplakia sromu

1. zapalenie skóry: występuje głównie w wargach sromowych i warg sromowych mniejszych, czasami wpływając na odbyt wokół odbytu, wywołany przez bodźce zewnętrzne, w tym zapalenie skóry, zapalenie mieszków włosowych, pokrzywkę i niespecyficzne z powodu czynników psychicznych i nadmiernego zmęczenia. Zapalenie skóry, głównymi objawami są swędzenie serca, faza ostra, przekrwienie, obrzęk, nadżerka, ból wrzodowy i zwiększone wydzieliny itp., Z powodu ciągłego drapania lub poparzenia, skóra sromu stopniowo pogrubia i szorstki, skóra, pigment fazy przewlekłej zanika Występuje twarda biała zmiana porostowa. Zapalenie sromu ma długi przebieg choroby i może nawracać. Bez względu na nasilenie choroby, długość choroby, srom nie deformuje się, a wargi sromowe nie przyklejają się. Jest to różnica między zapaleniem sromu i twardym mchem.

2. Stwardnienie sromowe (stwardnienie liszajskie): częściej u kobiet w wieku około 40 lat, można je również zaobserwować u młodych dziewcząt w wieku poniżej 10 lat, głównymi objawami tej choroby są swędzenie na sucho, ból, nadżerka i białawy, wczesna srom nie jest oczywista Odkształcenie, zmiana jest ograniczona do wnętrza warg sromowych warg sromowych, błona śluzowa jest biaława. W miarę postępu choroby zmiana rozwija się do łechtaczki, warg sromowych warg, stawu tylnego i odbytu. Wargi sromowe stopniowo kurczy się i znika. Srom zanika i deformuje się w środkowym i późnym stadium. Pooperacyjny kształt, skóra stopniowo staje się cieńsza i lśniąca, nawet cienka jak papieros, małe zrosty warg sromowych, powodujące trudności w oddawaniu moczu, zwężenie otworu pochwy, mogą powodować zranienie stawów po trudnościach w odbycie stosunku płciowego, srom z powodu złego ukrwienia, niedożywienia, łatwo go zniszczyć , spierzchnął lub uformował się mały wrzód, po spaleniu w moczu pojawia się uczucie pieczenia, przerost napletka łechtaczki i szorstka tekstura warg sromowych wargowych są białymi zmianami płytki nazębnej.

3. leukoderma: na ogół nie występuje świąd, może występować na skórze sromu lub błonie śluzowej, umiejscowiony jako przeźroczysty prześcieradło, białawy, dotknięte włosy są również białe, a struktura, kształt i połysk skóry sromu nie zmieniają się Ma dobrą elastyczność i może być pigmentowany.

Badanie białych zmian sromu przed i po menopauzie

Badanie wydzielania z pochwy, hodowla bakteryjna, badanie markerów nowotworowych.

Badanie histopatologiczne: Aby poprawić dokładność diagnostyczną, należy wykonać biopsję w obecności rozszczepów owrzodzenia podniebienia, stwardnienia lub szorstkości i należy ją wybrać z różnych zmian. Do biopsji podejrzanych obszarów dodatnich dostępne są następujące ustalone metody biopsji. .

1. Zmiana została pokryta 1% błękitem toluiduie.

2. Obserwować uszkodzenie za pomocą kolposkopu.

3. Ustaw biopsję za pomocą laserowej metody fluorescencji HPD.

4. Ustaw biopsję za pomocą wewnętrznej fluorescencji.

Diagnoza i diagnoza białych zmian sromu przed i po menopauzie

Diagnoza

Podobnie jak w przypadku diagnozy ogólnych chorób skóry, musi on opierać się na kompleksowej analizie wywiadu lekarskiego, badaniu fizykalnym, badaniu laboratoryjnym i badaniu patologicznym, ale również wziąć pod uwagę cechy starczych chorób skóry, badanie ogólnoustrojowe, podejrzenie złośliwej transformacji lub guza skóry Biopsje powinny być wykonywane wcześnie, a sekcje patologiczne są sposobem diagnozy.

Diagnostyka różnicowa

Należy odróżnić ją od chorób skóry, takich jak swędzenie skóry, neurodermit i przewlekły wyprysk. Niektóre osoby w Chinach mają najczęstszą chorobę, taką jak świąd skóry starczej, egzema, neurodermit i krzywica. Wskaźnik rozpowszechnienia wynosi powyżej 10%.

Należy również ustalić, czy rak wystąpił: w przeszłości leukoplakia sromu była uważana za potencjał złośliwy, a wskaźnik raka wynosił od 10% do 15%. Z literatury wskaźnik raka białych zmian sromowych jest bardzo różny, od 2% do 50%. % nie było równe. W ostatnich latach uczeni krajowi i zagraniczni poważnie badali potencjał rakowy tej choroby. Zapalenie nerwowo-skórne w innych częściach ciała, twardy mech ma niewielki lub żaden potencjał złośliwy, ale dysplazja może wystąpić w sromie. Może to być związane z sytuacją żeńskich narządów płciowych, ponieważ istnieje wiele wydzielin, wilgotne ciepło, słaba wentylacja i długotrwała stymulacja zapalna.

Już w 1840 r. Taussig podkreślał, że połowa leukoplakii sromu rozwinęła się w raka w ciągu 10 lat, a 70% raka sromu z leukoplakią. ​​Przez długi czas rutynowo wykonywano nawyki pochwowe pochwy sromu. Współczesna literatura wyjaśniła to, Gardner i in. Długoterminowa obserwacja leukoplakii, wskaźnik zachorowań na raka wynosi od 2% do 5%, wskaźnik wykrywania atypowego przerostu atypowego w Szanghaju wynosi 1,5%, wskaźnik wykrycia raka wynosi 1,8%, raporty krajowe od 1% do 4%, zgodnie z wyjątkiem Jeffcoate 136 Pacjenci z dystrofią yin obserwowano przez 2 do 25 lat i stwierdzili, że wskaźnik raka był mniejszy niż 5%. Wskaźnik wykrywalności dysplazji wynosił na ogół 2% do 3%. Selektywne przypadki mogą wynosić nawet 10%. Kaufman uważa, że ​​niedożywienie sromu jest w trakcie leczenia. Istnieje niewiele przypadków raka, Meadams i inne doniesienia, że ​​atypowa hiperplazja ma wskaźnik przerzutów raka wynoszący 10% w ciągu 3 do 25 lat, dlatego punkt widzenia, że ​​Taussig przecenia raka i zaleca leczenie chirurgiczne, został porzucony, ale nadal istnieje ostrzeżenie o dysplazji niedożywienia sromu. Regularna obserwacja, ekspresja antygenów jądrowych komórek proliferujących PCNA i EGF w atypowej hiperplazji tkanki dystrofii sromu była znacznie wyższa niż w innych typach, ale nie miała znaczącej różnicy w przypadku raka płaskonabłonkowego stopnia I, zwiększonego PCNA i ciągłej aktywacji EGF-R. Jest to jedna z przyczyn oczywistej transformacji złośliwej, a dystroficzna dystrofia sromu ma potencjalnie złośliwe cechy.

W przeszłości sądzono, że twardy mech jest chorobą zwyrodnieniową bez raka, ale zasugerowano, że twardy mech ma również potencjał złośliwy. Barker Gross i wsp. Stwierdzili, że 3% twardego mchu jest związane z rakiem, Hebei Medical College zgłosiło 0,6%, niektórzy uczeni uważają, że twardy mech Nabłonek zanikowy nie jest zanikowy. Napromieniowany lub potraktowany fluorescencyjnie nabłonek mchu twardego ma dwa rodzaje komórek: „aktywny” lub „nieaktywny”. Ten pierwszy ma aktywność metaboliczną 3 do 6 razy wyższą niż aktywność normalnego nabłonka i ma taki sam potencjał złośliwy jak nabłonek proliferacyjny.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.