Łysienie androgenowe u mężczyzn

Wprowadzenie do męskiego łysienia androgenetycznego Męskie łysienie androgenowe, łysienie typu męskiego, to zależna od androgenów dziedziczna utrata włosów, która jest autosomalna dominująca ze zmienną penetracją, najczęstszą postacią łysienia. Większość mężczyzn ma około 20 do 30 lat. Utrata włosów następuje głównie na czubku głowy. Rozpoczyna się od włosów po obu stronach czoła, a także od góry. Obszar wypadania włosów stopniowo rozszerza się w górę, a włosy stają się coraz cieńsze i cieńsze. Wierzch włosów jest w większości lub całkowicie oderwany, ale włosy za poduszką i po bokach przysiadu wyglądają jak podkowa. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,0005% Osoby podatne: głównie mężczyźni w wieku od 20 do 30 lat Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: wrodzona jaskra zaćmy siatkówczaka wielopalczastego policystyczny alergiczny zapalenie błony śluzowej nosa ciąża mnoga ciąża moczówka prosta

Przyczyna łysienia androgenowego u mężczyzn

Dziedziczenie genetyczne (40%):

Wysoka zapadalność, krzywa rasy białej w populacji, im większa liczba pacjentów u krewnych pacjenta, tym wyższe ryzyko choroby; ryzyko wystąpienia poważnych kobiet jest wyższe niż u osób łagodniejszych, a pacjentka jest bardziej podatna niż pacjent płci męskiej. Sugerowano również, że potomstwo wczesne (przed 30 rokiem życia) i późne (po 50 roku życia) może być dziedziczone przez różne pojedyncze geny.

Androgen (20%):

Utratę włosów u mężczyzn można również określić za pomocą odpowiedniej stymulacji androgenowej w określonym wieku. Jeśli eunuch jest w wieku dojrzewania lub przed kastracją, nie występuje łysienie. Podanie androgenu może powodować łysienie. Reduktaza 5a-testosteronu jest Ekspresja w skórze głowy pacjentów z łysieniem jest podwyższona, co powoduje podwyższony poziom dihydrotestosteronu. Geny kodujące reduktazy typu I i II 5a znajdują się odpowiednio na chromosomach 5 i 2. Enzymy typu I znajdują się głównie w skórze i gruczołach łojowych. Ekspresja enzymów typu II i tkanka moczowo-płciowa u pacjentów z wrodzonym niedoborem 5α-reduktazy nie rozwija łysienia z powodu braku izoenzymu typu II.

Profilaktyka łysienia androgenowego u mężczyzn

Mężczyźni łysienie androgenowe zapobiegają skupieniu się na naszych obecnych działaniach profilaktycznych i leczniczych. Najpierw powinniśmy skupić się na tych czynnikach, które są ściśle związane z naszym życiem, takich jak rzucenie palenia, odpowiednia dieta, regularne ćwiczenia i utrata masy ciała. Odpowiednie ćwiczenia, popraw sprawność fizyczną i popraw swoją odporność na choroby. Każdy, kto postępuje zgodnie z tym prostym i rozsądnym stylem życia, może zmniejszyć ryzyko zachorowania.

Powikłania łysienia androgenowego u mężczyzn Powikłania wrodzona jaskra zaćma siatkówczak wielopalczasty wielotorbielowy nerkowy alergiczny nieżyt nosa ciąża mnoga cukrzyca moczówka prosta

Choroba jest chorobą genetyczną, więc choroby obejmują następujące aspekty:

Istnieje wiele rodzajów chorób autosomalnych dominujących, takich jak achondroplazja, wady rozwojowe krótkich palców, cukrzyca nerek, zaćma wrodzona, ślepota nocna, jaskra, siatkówczak, wrodzone opadanie i polimorfizm. , policystyczna choroba nerek, dziedziczna głuchota neurologiczna, alergiczny nieżyt nosa, przerost zębów, ciąża mnoga i moczówka prosta.

Mężczyźni z objawami łysienia pochodzącymi z androgenów wspólne objawy łysienie wszystkie swędzenie łysienie

Większość mężczyzn ma około 20 do 30 lat. Utrata włosów następuje głównie na czubku głowy. Rozpoczyna się od włosów po obu stronach czoła, a także od góry. Obszar wypadania włosów stopniowo rozszerza się w górę, a włosy stają się coraz cieńsze i cieńsze. Wierzch włosów jest w większości lub całkowicie odłączony, ale włosy za poduszką i dwie strony kalenicy wyglądają jak podkowa. Włosy w pasie są normalne, skóra przy wypadaniu włosów jest jasna, pory są zmniejszone lub pozostaje trochę miękkiego włosia, a tempo wypadania włosów jest Na stopień i dotkliwość wpływa dziedziczność i indywidualność. Zasadniczo jest to najszybciej rosnący od około 30 lat. Rzadko występuje we wszystkich przypadkach silnego łysienia. Większość kobiet ma rozproszone wypadanie włosów, które występuje na czubku głowy. Włosy na głowie są rzadkie, a objawy są nieobecne. Jeśli towarzyszy im łojotok. Przelanie lub łojotokowe zapalenie skóry, łagodne swędzenie, Hamilton według nasilenia łysienia, łysienie męskie dzieli się na VIII stopień, Ludwig podzielił również łysienie rozlane wśród kobiet na stopień III, klasyfikacja wypadania włosów jest dobra do oceny wypadania włosów Nasilenie i obserwacja efektu leczenia, stopień I to normalne pokrycie włosów, wypadanie włosów na szczycie obu stron, obserwowane u mężczyzn i kobiet przed okresem dojrzewania.

Oprócz utraty łysienia w drugim etapie, za głową mogą pojawić się łysiny.

Na szczycie klasy III włosy są cienkie, a łysy obszar jest wtopiony w kawałek.

Tylko skóra głowy w kształcie podkowy na poziomie IV ma włosy na krawędzi skóry głowy zwane łysymi Hipokratesami (łydki hippocratica).

Nie ma atrofii w obszarze wypadania włosów, ale wygląda cienko z powodu braku cebulek włosów. Mieszki włosowe są widoczne i zawierają krótkie, smukłe włosie. Utrata włosów po utracie włosów nie może już nawilżyć włosów i pozostać na skórze głowy, więc skóra głowy jest szczególnie tłusta.

Badanie łysienia androgenetycznego u mężczyzn

Histopatologia: najwcześniej wykrywalną zmianą było skrócenie wzrostu mieszków włosowych w łysym obszarze, a odsetek mieszków włosowych w okresie spoczynku wzrósł. Włosy te były luźne i łatwe do opadnięcia. Po kilku kolejnych cyklach mieszki włosowe stały się mniejsze, a włosy końcowe zostały zastąpione włosiem. W końcu zniknęło wiele mieszków włosowych, a najwcześniejszymi zmianami histologicznymi były zwyrodnienie dolnej części osłonki tkanki łącznej mieszków włosowych, któremu towarzyszyły zmiany w bazofiliowości naczyniowej. Mieszek włosowy stopniowo zanikał, pozostawiając wiązkę stwardniałej szklistej tkanki łącznej z cienkim naskórkiem. Mutacja naskórka była płaska, podskórny splot włośniczkowy prawie zanikł, wzrost zawartości mukopolisacharydu zawierającego siarkę w skórze właściwej wzrósł, a aktywność enzymatyczna mieszków włosowych była zasadniczo normalna.

Diagnoza i diagnoza łysienia androgenetycznego u mężczyzn

Diagnoza

Zgodnie z historią rodziny i typowymi objawami klinicznymi diagnoza tej choroby nie jest trudna.

Diagnostyka różnicowa

Jednak łysienie u kobiet płci męskiej należy odróżnić od rozproszonego wypadania włosów spowodowanego innymi przyczynami, takimi jak poporodowa, niedokrwistość, zmiany hormonalne lub inne choroby ogólnoustrojowe.

Rozproszone łysienie, znane również jako rzadkie łysienie, oznacza, że ​​ilość wypadania włosów znacznie wzrasta w krótkim czasie, czyniąc włosy rzadkimi, powodując, że mieszek włosowy kurczy się, a nawet umiera, włosy nie mogą już rosnąć, powodując łysienie. Ponieważ większość pacjentów z rozproszonym łysieniem jest spowodowana nierównowagą żywieniową, ciężka rozproszona utrata włosów jest również zdrowym ostrzeżeniem. Nierównomierne odżywianie może wpływać na układ odpornościowy i istnieją możliwości wywoływania poważnych chorób. Polega tylko na wyglądzie wyglądu, ale może odzwierciedlać zdrowie ciała, więc nie możemy lekceważyć.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.