Rogowacenie łojotokowe

Wprowadzenie do łojotokowego rogowacenia Rogowacenie łojotokowe, znane również jako łojotokowcowe, jest najczęstszym łagodnym nowotworem proliferacyjnym naskórka u osób starszych. Prawie wszystkie osoby starsze cierpią z powodu tego rodzaju uszkodzeń mniej więcej. Uszkodzenia spowodowane przez chorobę występują na twarzy, szczególnie w kostce. Choroba jest łagodnym nowotworem, ale u niektórych nastąpi złośliwa transformacja. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,04% Osoby podatne: osoby starsze Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: świąd

Przyczyny rogowacenia łojotokowego

Przyczyna choroby:

Dokładna przyczyna do tej pory nie jest znana. Wiele, ale nie potwierdzono. Odpowiednie czynniki kilku doktryn wymieniono poniżej:

Genetyczny (30%):

Rogowacenie łojotokowe, czasem z wywiadem rodzinnym, wskazuje, że choroba ma predyspozycje genetyczne. Ponieważ choroba ma wygląd brodawki, co sugeruje, że jej przyczyna może być związana z brodawczakiem ludzkim, ale po wielokrotnych badaniach nie znaleziono dowodów na obecność wirusa i choroby. Naskórkowy czynnik wzrostu bierze udział w rozwoju tej choroby. Pojawienie się wysypki w rogowaceniu mnogim łojotokowym, któremu towarzyszą różne nowotwory złośliwe trzewne, akantoza nigricans i inne rozrosty naskórka sugerują, że krążące czynniki wzrostu pochodzące z guza mogą być zaangażowane w patogenezę tych zmian. Ale jak dotąd nie ma ostatecznych dowodów.

Hiperplazja melanocytów (30%):

Proliferacja melanocytów jest powszechna w rogowaceniu łojotokowym. Sugeruje również, że melanocyty i czynniki wzrostu pochodzące z melanocytów mogą odgrywać rolę w rozwoju rogowacenia łojotokowego.

Patogeneza:

Chorobę można podzielić na 6 typów według patologii, a mianowicie rogowacenie, akantoza, zagnieżdżenie, gruczolak, stymulowanie i czerniak czerniaka. Ale często mieszane. Wszystkie typy mają hiperkeratozę, akantozę i przerost brodawkowaty. Charakteryzuje się tym, że podstawa zmiany nowotworowej znajduje się na tym samym poziomie, a oba końce są połączone z normalnym naskórkiem. W rozrostowym naskórku widoczne są dwa rodzaje komórek, jeden to komórka kręgosłupa lub komórka płaskonabłonkowa, która jest taka sama jak komórka płaskonabłonkowa widoczna w normalnym naskórku, a druga to komórka podstawna podobna do naskórkowej komórki podstawowej, ale normalna komórka podstawowa jest Małe jądro jest stosunkowo duże, a ta podstawna komórka jest również charakterystyczna dla tej choroby. Różne były również zmiany różnych typów: hiperkeratoza i hiperplazja brodawkowata były bardziej widoczne w typie rogowacenia, podczas gdy akantoza nie była oczywista. Naskórek składał się głównie z komórek płaskonabłonkowych.

Zapobieganie rogowaceniu łojotokowemu

Większość rogowacenia łojotokowego występuje u osób w podeszłym wieku, chociaż obserwuje się go także u młodych ludzi, ale zwykle występuje po 30–40 latach. W przeszłości chorobę tę uważano za opóźnioną plwocinę nabłonkową, łagodny nowotwór nabłonka, starcze zmiany skórne lub zmiany zakaźne, ale dokładna przyczyna nie jest znana. Dlatego nie ma wyraźnych środków zapobiegawczych.

Krępowanie życia zwraca uwagę na odpoczynek, pracę i odpoczynek, życie jest uporządkowane, a utrzymanie optymistycznego, pozytywnego i nastawionego na życie stosunku do życia bardzo pomaga w zapobieganiu chorobom. Czyń regularność herbaty i ryżu, żyj codziennie, nie przepracowany, otwarty i rozwijaj dobre nawyki.

Powikłania rogowacenia łojotokowego Świąd powikłań

Może powodować objawy, owrzodzenie, krwotok, blizny i nieregularny rozrost z powodu powtarzanej stymulacji tarciem. Ponieważ chorobie może towarzyszyć swędzenie, a integralność skóry jest zniszczona, może powodować infekcję bakteryjną skóry lub grzybicę z powodu drapania, zwykle wtórnego do niskiej budowy, lub długotrwałego stosowania leków immunosupresyjnych i infekcji grzybiczych, takich jak grzybica paznokci. Takie jak równoczesne infekcje bakteryjne mogą mieć gorączkę, obrzęk skóry, owrzodzenie i ropne wydzielanie i inne działania. Ciężkie przypadki mogą prowadzić do sepsy, na którą powinni zwrócić uwagę klinicyści.

Łojotokowe objawy rogowacenia pospolitego objawy róg zatyczki klatki piersiowej swędzenie łuszczących się grudek

Choroba występuje często u pacjentów w wieku powyżej 30 lat, zmiany skórne zaczynają się od jednej lub więcej płaskich brązowych lub brązowych plam o wyraźnym spłaszczonym, okrągłym, owalnym lub nieregularnym kształcie, powierzchnia jest aksamitna do lekko falistej. Duża, zwiększona liczba, ciemniejszy kolor, brązowoczarne czarne lub nawet czarne skorpionowe grudki lub płytki, o średnicy nie większej niż 3 cm, z tłustymi łuskami na powierzchni, więc nazywa się to rogowaceniem łojotokowym, wiele uszkodzeń powierzchni widocznej zatyczki kątowej, Zmiany skórne mogą wystąpić w dowolnej części oprócz dłoniowej błony śluzowej, jednak najczęściej na twarzy i pośrodku tułowia zmiany skórne zwykle nie ustępują samoistnie, łagodnie i bardzo mało złośliwych zmian.

1. Uszkodzenie występuje na twarzy, szczególnie w kostce, a następnie w tylnej części dłoni, tułowiu i kończynach.

2. Początek jest jasnobrązowy lub ciemnobrązowy lub czarny, średnica zwykle nie przekracza 3 cm, granica jest wyraźna, powierzchnia jest gładka. Następnie zmiany skórne stopniowo się powiększały, a pigmentacja była ciemnobrązowa lub czarna. Powierzchnia jest szorstka i mocna, tworząc warstwę tłustej, gęstej emalii miękkiej i łamliwej. Po oderwaniu skóry ma szorstką i wilgotną podstawę. Powierzchnia jest podobna do brodawczaka. Róg mieszków włosowych jest jedną z ważnych cech, zwykle bez objawów. Czasami swędzenie.

3. W krótkim czasie może wystąpić wiele łojotokowych zmian rogowacenia skóry, prawdopodobnie z nowotworowymi nowotworami złośliwymi.

Przebieg choroby jest powolny, a uszkodzenia można powiększać lub łączyć w duże kawałki.

Badanie rogowacenia łojotokowego

Histopatologia: patologia tej choroby przedstawia szereg różnych objawów, zwykle podzielonych na 6 typów, a mianowicie typ rogowacony, typ akantozy, typ kolonii, typ adenoidalny, typ stymulujący i typ echinodermii czarnej. W tym samym uszkodzeniu więcej niż jeden jest powszechny. Powyższy typ typu.

Wszystkie powyższe typy mają hiperkeratozę, akantozę i przerost brodawkowaty. W większości przypadków akantoza jest spowodowana rozciąganiem się guza w górę, dlatego dolny koniec guza jest płaski i jest na tym samym poziomie co normalna skóra na obu końcach. Patologiczne cechy choroby, proliferująca tkanka nowotworowa składa się z komórek płaskonabłonkowych i komórek podobnych do podstawnych, te pierwsze są takie same jak komórki płaskonabłonkowe widoczne w normalnym naskórku, podczas gdy drugie są mniejsze niż normalne komórki podstawne, a jądro jest stosunkowo duże. Powyższe sześć typów opisano w następujący sposób:

1. Przerost warstwy kolczastej: najczęstszym rodzajem tej choroby, hiperkeratozą i brodawczakiem są często lekkie, ale naskórek jest znacznie pogrubiony. W niektórych przypadkach pogrubiony naskórek otacza tylko wąski sutek, a inne przypadki Można zauważyć, że pogrubiony, przeplatany sznur komórek naskórka otacza wyspę tkanki łącznej, tworząc wygląd podobny do siatki. Można zauważyć, że wiele keratynowych zagłębień pojawia się jako wiele torbieli rzekomych na płaszczyźnie poprzecznej, oprócz prawdziwych torbieli, które nagle, ale całkowicie zrogowaciały. W znacznie pogrubionym naskórku liczba komórek podstawowych przewyższa liczbę naskórka płaskonabłonkowego, a ten typ melaniny jest więcej niż normalny.

2. Typ hiperkeratozy: zwany także palcem lub zygzakiem, hiperkeratoza i proliferacja przypominająca brodawczaka, ale akantoza nie jest oczywista, wiele brodawek skórnych z powierzchnią pokrywającą naskórek, rozciągającą się w górę jak kościół Na dachu naskórek składa się głównie z łuszczącego się naskórka, ale wszędzie są małe skupiska komórek podobnych do podstawnych i na ogół nie ma dużej ilości melaniny.

3. Adenoid: naskórek ma wiele drobnych wiązek komórek naskórka rozciągających się od naskórka do skóry właściwej i rozgałęziających się i przeplatających Wiele wiązek składa się tylko z dwuwarstwowych komórek podobnych do podstawy, czystych zmian siatkowatych bez torbieli rogowaciałych i torbieli rzekomobrzusznych, ale migdałków Rodzaje są również często związane z akantozą, te ostatnie powszechne torbiele keratynowe i torbiele rzekome-torbielowate, komórki podobne do gruczołowatych podstawników często mają wyraźną pigmentację.

4. Rodzaj kolonii: W naskórku znajduje się bardzo znaczące gniazdo komórkowe. W niektórych przypadkach jądro jest małe i głęboko zabarwione. Tylko w kilku miejscach widoczny jest most międzykomórkowy, ale podobny do zmiany guza nabłonkowego komórek podstawnych, w niektórych przypadkach Gniazda komórkowe składają się z dość dużych komórek z wyraźnymi mostkami międzykomórkowymi.

5. Typ stymulacji: Ten typ charakteryzuje się pojawieniem się wielu łuszczących się wirów lub łuszczących się kulek złożonych z wielu eozynofilowych płaskich płaskonabłonkowych komórek ułożonych w cebulę, dzięki czemu są one jak zrogowaciałe koraliki o niskim zróżnicowaniu, ale te łuszczące się wiry są małe. Liczba jest duża, jest ograniczona i łatwo odróżnia się od rogu raka płaskonabłonkowego, a ponadto stymulowanie rogowacenia łojotokowego może rosnąć w dół, przekraczając poziomą granicę normalnie widzianą przez brak stymulacji.

6. Typ komórek Acanthoma: raczej rzadki histologiczny typ rogowacenia łojotokowego. W uszkodzeniu znajduje się wiele dużych melanocytów wypełnionych melaniną. Barwienie srebrem tych komórek ma duże dendryty i zawiera znaczne Ilość melaniny, podczas gdy keratynocyty są prawie wolne od melaniny, ten typ różni się od zwykłej pigmentowanej rogowacenia łojotokowego, która ma tylko kilka melanocytów, a melanina jest prawie całkowicie zlokalizowana w keratynocytach.

Diagnoza i różnicowanie rogowacenia łojotokowego

Diagnoza

Rozpoznanie choroby w połączeniu z klinicznym i patologicznym nie jest trudne, szczególnie patologia jest charakterystyczna.

Jednak więcej zmian skórnych w przebiegu rogowacenia łojotokowego pojawiło się nagle po średnim wieku. W przypadku swędzenia należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia znaku Leser-Trelar, znaku złośliwości trzewnej, zwłaszcza gruczolakoraka lub chłoniaka, zespołu Sezary'ego lub ostrej białaczki. Wysypka zwykle występuje w tym samym czasie co guz lub krótko po jego wystąpieniu.

Diagnostyka różnicowa

1. Czerniak: Łatwo jest go pomylić z izolowanym czarnym rogowaceniem łojotokowym. Powierzchnia czerniaka jest gładka, a wygląd jest raczej naciekany niż sierp. Histopatologia może potwierdzić diagnozę.

2. Rogowacenie słoneczne: zwykle rumień, szorstka powierzchnia, łagodne łuski, brak tłustych łusek, niejasne zmiany skórne, najczęściej w odsłoniętym obszarze, szczególnie twarzy i pleców, częściej w białej skórze Oczyść pacjentów, histopatologię można zidentyfikować.

3. „komórka”: gładka powierzchnia nie przypomina plwociny, nie łojotokowo łuszcząca się, histopatologię można zidentyfikować.

4. Plwocinowa plwocina podobna do starczej: zmiany skórne znajdują się na słońcu, dlatego nazywa się ją również plwociną słoneczną, która jest jasnobrązową lub ciemnobrązową płytką różnej wielkości, nie większą niż powierzchnia skóry, i wczesnym rogowaceniem łojotokowym Uszkodzenie jest podobne, ale rogowacenie łojotokowe jest nieznacznie rogowacone klinicznie, nieco wyższe niż skóra, może mieć łojotokowe łusek, a histopatologia jest inna i można ją rozróżnić.

5. Barwiony rak podstawnokomórkowy: nieregularny kształt, z perłowym zwiniętym brzegiem, naskórek jest cienki i błyszczący, może mieć teleangiektazję, depresję centralną lub owrzodzenie, a histopatologia jest charakterystyczna.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.