Niedobór antytrypsyny

Wprowadzenie do niedoboru antytrypsyny Od 1963 roku Laurell i Eriksson stwierdzili, że α1-antytypsyna (α1-antytypsyna, w skrócie α1-AT) jest ściśle związana z rozedmą płuc, a niedobór α1-AT jest główną przyczyną rozedmy rodzinnej. Brak α1-AT jest ściśle związany z marskością niemowląt i początkiem raka wątroby. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,001% - 0,003% Osoby podatne: brak określonej populacji Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: niewydolność oddechowa

Etiologia niedoboru antytrypsyny

(1) Przyczyny choroby

Zawartość α1-AT jest określana przez różne typy zestawu autosomalnych alleli. Locus nazywa się Pi. W procesie genetycznym homozygotyczny PiMM składający się z dwóch alleli typu M jest normalny. Typ, PiMM jest najczęstszym normalnym genotypem funkcjonalnym, PiZZ to poważnie usunięty allel α1-AT, homozygotyczny pod względem ZZ, zawartość α1-AT w surowicy wynosi 15% do 20% normalnych ludzi, ta osoba często występuje Obturacyjna rozedma płuc i młodzieńcza marskość wątroby, homozygotyczny SS allelu PiS ma brak α1-AT w surowicy 60% normalnych ludzi, a ta osoba ma również tendencję do rozedmy płuc; Heterozyga, takie jak MZ i SZ, mają również niedobór α1-AT, w którym występuje rozedma płuc i marskość wątroby.

(dwa) patogeneza

1. Normalny metabolizm α1-AT

α1-AT jest glikoproteiną wydzielaną przez hepatocyty o masie cząsteczkowej od 45 000 do 560 milionów (52 Kda). Uwalnianie α1-AT do osocza stanowi główny składnik globuliny α1-AT i α1-AT w normalnym ludzkim osoczu (typu PiMM). Stężenie wynosiło 1,3 mg / ml, a stężenie różnych osobników typu Pi było różne.

α1-AT jest najważniejszym inhibitorem proteazy (PI) w ludzkim osoczu, który może tworzyć kompleksy z różnymi proteazami serynowymi, w tym elastazą, trypsyną, chymotrypsyną, trombiną i proteazą bakteryjną. Jego ważną rolą jest hamowanie elastazy neutrofili. Elastaza może oddziaływać na białka strukturalne elastyny ​​i jej tkanki w ścianie pęcherzykowej, powodując uszkodzenie tkanek. Dlatego główną funkcją fizjologiczną α1-AT jest ochrona dolnych dróg oddechowych i innych. Tkanka jest chroniona przed uszkodzeniem elastazy.

2. Genetyka

Zawartość α1-AT jest określana przez różne typy zestawu autosomalnych alleli. Lokus nazywa się Pi. Stosując technikę elektroforezy pasmowej, w surowicy znajduje się ponad 70 rodzajów α1-AT o różnych prędkościach pływania. Pasma i allele są ułożone w alfabecie angielskim zgodnie z prędkością migracji elektroforetycznej: B, E, F, G, I, L, M, N, P, O, R, S, V, W, X, Z, Międzynarodowa konferencja o nazwie PiM, PiS, Piz i inne warianty i podtypy α1-AT stanowią system fenotypu genetycznego inhibitora proteazy, w procesie genetycznym homozygotyczny PiMM składający się z dwóch alleli typu M jest normalny Fenotyp, PiMM jest najczęstszym normalnym genotypem funkcjonalnym, PiZZ to poważnie usunięty allel α1-AT, homozygotyczny pod względem ZZ, zawartość α1-AT w surowicy wynosi 15% do 20% normalnych ludzi, taka osoba Często występuje rozedma obturacyjna i marskość wątroby. Homozygotyczny SS allelu PiS ma brak α1-AT w surowicy 60% zdrowych osób. Osoba ta ma również tendencję do rozedmy płuc; Inne fenotypy, takie jak MZ, SZ i inne heterozygoty, mają również niedobór α1-AT, niektóre z nich mają rozedmę płuc i marskość wątroby, obecnie uważane za PiZZ Występujące głównie w populacji kaukaskiej PiSZ, PiSS i inne typy występują głównie w populacji południowoeuropejskiej W chińskich badaniach nie znaleziono typu PiZZ, tylko kilka heterozygotycznych fenotypów, dlatego uważa się, że dziedziczny niedobór α1-AT spowodowany rozedmą płuc nie występuje w Chinach. Równie ważne jak Europejczycy, znaczenie kliniczne heterozygotycznych fenotypów wymaga dalszych badań.

3. Mechanizmy patofizjologiczne

W normalnych okolicznościach proteaza w ciele jest w równowadze z anty-proteazą. W niedoborze α1-AT elastaza i anty-proteaza są niezrównoważone. Gdy aktywność proteazy przekracza proces hamowania proteazy, elastaza powoduje ciągłe uszkodzenie struktury pęcherzykowej, erozję tkanki płucnej i uszkodzenie przegrody pęcherzykowej. Trwałość jamy powietrznej jest przedłużona, a objawem klinicznym jest rozedma płuc. Z powodu zaniku ściany pęcherzykowej mała droga oddechowa traci stent i zapada się podczas wydechu, powodując uszkodzenie funkcji płuc, co jest spowodowane głównie uszkodzeniem tkanki łącznej pęcherzyków płucnych. Włókna elastyczne powodują rozedmę płuc.

Niedobór α1-AT jest spowodowany faktem, że α1-AT zsyntetyzowany w hepatocytach nie może być wydzielany do osocza, ale gromadzi się w celu utworzenia ciałek inkluzyjnych, a przyczyna braku wydzielania jest związana z akumulacją proteazy typu Z, a niektóre z nich mają ryzyko rozwoju marskości wątroby. Analizując ciała inkluzyjne w hepatocytach, stwierdzono, że struktura węglowodanów jest nienormalna, pozbawiona końcowej reszty kwasu N-acetylosalicylowego, a rdzeń zawierający wiele mannozy jest glikoproteiną o niepełnym przetwarzaniu.

Zapobieganie niedoborowi antytrypsyny

Palenie ma duży wpływ na wiek i przebieg choroby. 98% kobiet, które nie palą, 65% mężczyzn może żyć do 55 roku życia, a tylko 30% kobiet, które palą, 18% mężczyzn może żyć w tym samym wieku. Dlatego powinieneś rzucić palenie.

Powikłania niedoboru antytrypsyny Powikłania, niewydolność oddechowa

Równolegle z hiperkapnią i niewydolnością oddechową.

Objawy niedoboru antytrypsyny Częste objawy Hepatomegalia krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego Nadciśnienie wrotne w śpiączce wątrobowej Huangqi

W populacji kaukaskiej około 1% do 2% pacjentów z rozedmą płuc jest związanych z niedoborem α1-AT, a 80% do 90% osób z PiZZ ma całkowitą rozedmę płatkową. Cechy kliniczne to: wczesny początek, objawy oddechowe Pojawiające się u 30 do 40 lat, wczesnymi objawami są duszność po wysiłku, kaszel i powtarzające się infekcje dróg oddechowych, badanie fizykalne wykazało, że pacjenci mają nadmierną utratę masy ciała, dźwięki z niskim oddechem; radiografia klatki piersiowej wykazała niski poziom plwociny, zmniejszenie hiperinflacji płuc, zmniejszenie obwodowych naczyń krwionośnych, W szczególności płat płucny jest oczywisty, funkcja płuc wskazuje na ciężką rozedmę płuc, całkowita ilość płuc jest ograniczona, a ilość dyfuzji zmniejszona. Analiza gazometrii wskazuje, że we wczesnym stadium występuje hipoksemia łagodna do umiarkowanej bez hiperkapnii; Hipoksemia jest związana z hiperkapnią, a elektrokardiogram pokazuje przerost prawej komory, co może być związane z blokiem prawej gałęzi pęczka.

Test niedoboru antytrypsyny

Elektroforezę białek surowicy, elektroforezę włókien octanowych, test radioimmunologiczny i elektroforetyczny test immunologiczny można również zastosować do pomiaru aktywności hamującej trypsynę w surowicy.

Zwiększono stosunek pojemności resztkowej płuc do objętości płuc, wydech był ograniczony, zmniejszono dyfuzję i zwiększono podatność płuc.

Diagnoza i identyfikacja niedoboru antytrypsyny

Diagnoza

Objawy kliniczne w połączeniu z wywiadem medycznym mogą prowadzić do rozpoznania rozedmy płuc W populacji kaukaskiej wszyscy pacjenci z rozedmą płuc powinni być wykluczeni z możliwości niedoboru α1-AT i mogą być uodpornieni za pomocą elektroforezy białek surowicy, elektroforezy z włókien octanowych, testu radioimmunologicznego i elektroforezy. Analiza i inne testy immunologiczne mogą również mierzyć aktywność hamującą trypsynę w surowicy, a dalsze stereotypy mogą pomóc w zdiagnozowaniu niedoboru α1-AT.

Diagnostyka różnicowa

Należy odróżnić od przewlekłej obturacyjnej rozedmy płuc i choroby płuc.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.