Znamię łojowe

Wprowadzenie do gruczołów łojowych Adenina łojowa (nevussebaceus) jest chorobą proliferacyjną spowodowaną nieprawidłowym wzrostem gruczołów łojowych w skórze. Nazywa się ją również plwociną podobną do narządu. Choroba ta występuje częściej niż w chwili urodzenia lub krótko po urodzeniu. Czasami na głowie i twarzy. Lokalna masa jest jasnożółta, a powiększenie gruczołu łojowego jest cechą choroby. Resekcja chirurgiczna jest niezawodna. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,035% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: rak podstawnokomórkowy

Przyczyna gruczołów łojowych

(1) Przyczyny choroby

Choroba jest wrodzoną dysplazją, spowodowaną głównie przez zwiększone gruczoły łojowe w skórze, a w jej tworzeniu uczestniczy również naskórek, inne przydatki skóry i skóra właściwa.

(dwa) patogeneza

Zmiany patologiczne w łojowej adeninie różnią się w zależności od długości choroby: u niemowląt i dzieci gruczoły łojowe są słabo rozwinięte w historii, gruczołów apokrynowych nie można rozpoznać, naskórek jest łagodnie rozrostem, a małe mieszki włosowe i niezróżnicowane sznury lub zarodki komórek nabłonkowych mogą być widoczne dla młodego rozwoju. W tym okresie w zmianach można zaobserwować dużą liczbę dojrzałych lub prawie dojrzałych gruczołów łojowych. Naskórek nad nim ma tendencję do brodawkowatego rozrostu i można zaobserwować przerost acanthal. Pod płatkami gruczołów łojowych można zobaczyć ektopowe gruczoły apokrynowe w zmianach u starszych pacjentów. Naskórek jest często hiperplastyczny, a czasami gruczoł łojowy jest przerostem przypominającym guz.

Zapobieganie gruczołom łojowym

Obecnie nie ma skutecznego środka zapobiegawczego.

Powikłania łojowej adeniny Powikłania rak podstawnokomórkowy

Obraz tkanki można podzielić na trzy okresy w zależności od wieku: w okresie niemowlęcym lub dziecińskim, z wyjątkiem łagodnego rozrostu, można zaobserwować małą niekompletną strukturę mieszków włosowych, podczas gdy gruczoł łojowy jest słabo rozwinięty, a naskórek młodzieńczy jest chory lub brodawkowaty. Proliferacyjny, duża liczba dojrzałych lub prawie dojrzałych gruczołów łojowych jest widoczna w skórze właściwej, a w pełni rozwinięte gruczoły apokrynowe można zobaczyć w głębokim lub podskórnym tłuszczu skóry właściwej poniżej gruczołu łojowego. Trend guzów dodatkowych występuje w późnym stadium zmian skórnych, około 10% do 15%. Występują przypadki raka podstawnokomórkowego.

Łojotokowe objawy adeniny typowe objawy pryszcz guzkowy

Adenina łojowa jest bardziej powszechna, częściej niż poród lub krótko po porodzie, występuje w głowie, szyi, szczególnie w skórze głowy, z których większość jest pojedyncza, kilka jest wielokrotnych, wysypka jest wyraźna, zaokrąglone małe guzki, lekkie Żółty do szaro-brązowego, woskowaty wygląd, brak uszkodzeń skóry głowy na powierzchni skóry, pogrubienie i rozszerzenie uszkodzeń w okresie dojrzewania, powierzchnia brodawczaka, żółte oczywiste, dorosłe gruczoły łojowe stają się sierpowate, solidna konsystencja.

1. Dobre części włosów: skóra głowy i twarz itp., Również widoczne w mosznie.

2. Objawy kliniczne

(1) masa lokalna: nieco wyższa niż powierzchnia skóry, okrągła, owalna lub prążkowana, żółtawa, żółtawo-brązowa lub czerwonawo-brązowa, nieregularne krawędzie, powierzchnia jest w większości ziarnista, bez włosów, czasem widoczne powiększenie Otwarcie gruczołów łojowych, głównie pojedyncze włosy, zmienny rozmiar, zwykle w ciągu kilku centymetrów, długa historia, zmiany skórne mogą być sierpowate lub brodawkowate.

(2) związane z nowotworami: zmiany skórne związane z innymi nowotworami skóry stanowiły od 10% do 40%, najczęściej raka podstawnokomórkowego, drugim jest torbielowaty torbielowaty pot, gruczolak apokrynowy, keratoacanthoma.

(3) łojowy zespół adeninowy: niewielka liczba zmian skórnych związanych z padaczką, upośledzeniem umysłowym i deformacjami szkieletowymi, zwana liniowym łojowym zespołem adeninowym.

Badanie gruczołów łojowych

Obraz tkanki można podzielić na trzy okresy w zależności od wieku: w okresie niemowlęcym lub dziecińskim, z wyjątkiem łagodnego rozrostu, można zaobserwować małą niekompletną strukturę mieszków włosowych, podczas gdy gruczoł łojowy jest słabo rozwinięty, a naskórek młodzieńczy jest chory lub brodawkowaty. Proliferacyjny, duża liczba dojrzałych lub prawie dojrzałych gruczołów łojowych jest widoczna w skórze właściwej, aw pełni rozwinięte gruczoły apokrynowe można zobaczyć w głębokim lub podskórnym tłuszczu skóry właściwej poniżej gruczołu łojowego. Trend guzów dodatkowych występuje w późnym stadium zmian skórnych, około 10% do 15%. Występują przypadki raka podstawnokomórkowego.

Diagnoza i identyfikacja gruczołów łojowych

Diagnoza może opierać się na historii choroby, objawach klinicznych i badaniach laboratoryjnych.

1. Pacjent ma okrągły, jajowaty lub nieregularny żółtawy, żółtawo-brązowy lub czerwonawo-brązowy grudki we wczesnych latach skóry głowy.

2. Badanie histopatologiczne: Jeśli wzrost gruczołów łojowych w chorej tkance, któremu towarzyszy nieprawidłowy rozwój naskórka i jego przydatków, diagnozę można potwierdzić.

W zależności od wieku pojawienia się wysypki lokalizacja nie jest trudna do zdiagnozowania, a czasem trzeba ją odróżnić od młodzieńczego żółtego ziarniniaka, plwociny, plwociny gruczolaka torbieli potowej.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.