Histiocytoza płucna

Wprowadzenie do histiocytozy płuc Histiocytoza jest rzadką grupą niewyjaśnionych chorób, której nazwę zaproponował Lichtenstein w 1953 roku. Choroba występuje głównie u dzieci, a jej patogeneza, objawy kliniczne i zakres patologiczny są bardzo różne, ale patologicznie ma wspólną cechę patologiczną, to znaczy nienormalną proliferację histiocytów. Potwierdzono, że ta komórka tkankowa ma komórki tkanek Langerhansa (langerhansa) Histocyte), więc choroba jest obecnie znana jako histiocytoza komórek Langerhansa. Histiocytoza płucna komórki Langerhansa może pochodzić z płuc lub jako część ogólnoustrojowej zmiany ogólnoustrojowej. Wcześniej nazwa choroby była bardziej myląca: ogniskowa zmiana zwana była ziarniniakiem eozynofilowym, podczas gdy zmiana ogólnoustrojowa nazywana była chorobą liter-Siwe (choroba Lee-Snow) i chorobą Hand-Schüllera-chrześcijańskiego (Han- Choroba Xu-ke). Aby uniknąć zamieszania, Amerykańskie Towarzystwo Nauk Komórkowych zaproponowało nową metodę klasyfikacji takich chorób w 1997 r., W zależności od zaangażowania narządu. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,0035% Wrażliwi ludzie: więcej niż dzieci Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: odma opłucnowa

Przyczyny histiocytozy płucnej

(1) Przyczyny choroby

Przyczyna jest nieznana.

(dwa) patogeneza

1. Objawy patologiczne Typowa patologiczna zmiana histiocytozy płuc polega na tym, że aktywowane komórki Langerhansa stanowią luźną tkankę ziarniniakową, której towarzyszą limfocyty i naciek komórek zapalnych, w tym głównie eozynofile i olbrzymy. Morfologia komórek Langerhansa w tkankach fagocytarnych i ziarniniakowych jest podobna do morfologii komórek Langerhansa w normalnych tkankach. Jest średniej wielkości i ma średnicę około 15 μm. Granice komórek nie są wyraźne, a jądro ma typowy nieregularny kształt. A fałdowanie jest oczywiste, cytoplazma jest jasna, łagodna eozynofilowa, jądro komórki jest widoczne pod mikroskopem elektronowym, a cytoplazma zawiera dobrze zróżnicowane Golgiego i obfite retikulum endoplazmatyczne i mitochondria. Charakterystyczną zmianą jest to, że Birbeck można zobaczyć pod mikroskopem elektronowym. Komórki Langerhansa na tkance ziarnistej wyrażają antygeny zgodności tkankowej klasy I i klasy II, integrynę β2 (CDlla / CDllc / CD18), adhezynę (CD54, CD58), wspólny antygen leukocytowy (CD45 RO) i komórki Białko Intra-S-100 itp., Płuca Zmiany ziarniniakowe w komórce Langerhansa są ogniskowo rozmieszczone, oddzielone przez normalną tkankę płucną, znajdują się w centrum dystalnych oskrzelików Infiltracja i zniszczenie ściany tchawicy, w tym sensie ziarniniak komórkowy Langerhansa w płucach powinien być chorobą oskrzelową, a nie rozproszoną śródmiąższową chorobą płuc, ziarniniak i granice tkanek sąsiednich są niejasne, ziarniniaki mogą być W sąsiedztwie pęcherzyków płucnych otaczająca jama pęcherzykowa zawiera dużą liczbę makrofagów (takich jak złuszczające śródmiąższowe zapalenie płuc, DIP), którym towarzyszą komórki Langerhansa, zmiany ziarniniakowe wokół naciekania limfocytów, które są duże Część limfocytów T CD4 α / β T, tkanka płucna, która nie jest atakowana przez tkankę ziarninową, jest zwykle normalna, ale zwykle występują pewne niespecyficzne zmiany w tych tkankach płucnych z powodu palenia.

2. Inne mechanizmy Ostatnie badania wykazały, że komórki Langerhansa w histiocytozie komórek Langerhansa (LCH) są pochodzenia klonalnego, co sugeruje, że nieprawidłowości te odgrywają ważną rolę w patogenezie LCH, normalne płuco Komórki Gehansa zwykle pojawiają się tylko w nabłonku śluzówkowym oskrzeli, podczas gdy ziarniniakowe zmiany LCH w płucach są zwykle zlokalizowane w centrum oskrzeli, co sugeruje, że mikrośrodowisko nabłonka oskrzeli może odgrywać ważną rolę w określaniu agregacji komórek Langerhansa. Ponieważ palenie jest ściśle związane z LCH płuca, a palenie jest najbardziej oczywistym uszkodzeniem nabłonka oskrzeli, uważa się, że uszkodzenie nabłonka oskrzeli spowodowane paleniem może być związane z akumulacją komórek Langerhansa w płucach. Komórki nabłonkowe mogą wytwarzać wiele zdolności po stymulacji. Cytokiny, które wpływają na proliferację, różnicowanie i długowieczność komórek Langerhansa (takich jak czynnik stymulujący kolonię monocytów granulocytów, GM-CSF) Z tej perspektywy komórki nabłonkowe wytwarzają nadmierne cytokiny, które mogą znajdować się w płucach LCH. Odgrywa ważną rolę w początkowym procesie, a inne komórki nabłonka dróg oddechowych, takie jak komórki neuroendokrynne, wytwarzają więcej pożywek, takich jak skóra żaby. Może również odgrywać rolę w patogenezie LCH płuca. Ponieważ nabłonek oskrzeli jest szybko niszczony w LCH płuca, wskazuje to, że komórki nabłonkowe nie są ciągłym czynnikiem proliferacji komórek Langerhansa, a komórki Langerhansa w płucach LCH mogą Poprzez funkcje autokrynne lub parakrynne, wytwarzanie różnych cytokin, w tym GM-CSF, TNF-α, IL-1, IL-6 itd., Może odgrywać ważną rolę w utrzymywaniu ciągłego rozwoju LCH w płucach.

Niezależnie od roli palenia w patogenezie LCH, tylko niewielki odsetek palaczy cierpi na tę chorobę, co sugeruje, że w patogenezę zaangażowane są inne czynniki. Niedawno niektórzy badacze odkryli poprzez proces degradacji chromosomu X u kobiet, czy jest to biuro Wszystkie komórki Langerhansa w zmianach ogniskowych lub komórki Langerhansa w zmianach rozproszonych pochodzą z tego samego klonu, co sugeruje, że LCH może być podobny do guzów z powodu proliferacji klonów komórek Langerhansa. Ponadto, Lange Mutacja chromosomowa komórek prekursorowych komórek Hansa może również odgrywać rolę w patogenezie LCH. Uważa się, że markery klonujące na powierzchni komórek Langerhansa są niezbędne do wystąpienia LCH, ale ich funkcjonalne nieprawidłowości behawioralne są bardziej złośliwe niż nowotwory. Światło, na przykład, mutacje mogą powodować, że komórki prekursorowe komórek Langerhansa reagują na sygnalizację normalnych cytokin, prowadząc do klonalnej propagacji komórek prekursorowych komórek Langerhansa, które przy stałym różnicowaniu Komórki Gehansa stopniowo tracą zdolność do regeneracji, ale nadal zachowują pewne nieprawidłowości w objawach klinicznych, takie jak sygnał do czynników chemotaktycznych. Zwiększenie odpowiedzi i zmniejszenie stopnia apoptozy Podsumowując, patogeneza LCH jest wciąż niejasna. Dalsze zrozumienie molekularnego mechanizmu biologicznego proliferacji klonalnej komórek Langerhansa ma ogromne znaczenie dla wyjaśnienia patogenezy LCH.

Zapobieganie histiocytozie płuc

1. Unikaj kontaktu ze szkodliwymi czynnikami, aby uniknąć narażenia na szkodliwe substancje chemiczne, zwłaszcza narkotyki. Zwróć uwagę na racjonalne stosowanie narkotyków, aw przypadku narażenia na trucizny lub materiały radioaktywne należy wzmocnić różne środki ochronne.
2. Energicznie podejmuj działania misyjne, aby zapobiegać i leczyć różne choroby zakaźne, zwłaszcza infekcje wirusowe.
3, wzmacniają ćwiczenia fizyczne, zwracają uwagę na higienę żywności, utrzymują komfortowy nastrój, pracę i odpoczynek, zwiększają odporność organizmu.

Powikłania histiocytozy płucnej Powikłania

Może być komplikowany przez spontaniczną odma opłucnową i niewydolność oddechową, choroba płuc może wystąpić w późnym stadium.

Objawy histiocytozy płucnej Częste objawy Słaby suchy kaszel, duszność, krwioplucie, ból w klatce piersiowej, ból kości, proliferacyjne zapalenie błony śluzowej

Histiocytoza płuca Langerhansa może wystąpić w każdym wieku, histiocytoza komórek Langerhansa na wielu układach i wielu układach zwykle u niemowląt i dzieci, ale zajęcie płuc zwykle nie jest głównym objawem klinicznym, wręcz przeciwnie, dotyczy tylko płuc Histiocytoza płucna Langerhansa występuje głównie w grupie wiekowej 20-40 lat, nie ma znaczącej różnicy płci, objawy kliniczne histiocytozy płucnej Langerhansa są bardzo różne, około 25% pacjentów nie ma objawów klinicznych, tylko Czasami podczas badania fizykalnego niektórzy pacjenci stwierdzili, że po odmy opłucnowej lub objawach oddechowych, badaniu rentgenowskim najczęstszymi objawami u pacjentów są suchy kaszel (56% do 70%) i duszność (40%), inne objawy kliniczne. W tym ból w klatce piersiowej (10% do 20%), zmęczenie (30%), utrata masy ciała (20% do 30%), gorączka (15%), u około połowy pacjentów występował zapalenie błony śluzowej nosa przed wystąpieniem, krwioplucie jest mniejsze niż 5% Około 25% pacjentów może mieć nawracającą odma opłucnową.

Od 4% do 20% pacjentów może mieć torbielowate uszkodzenie kości. Pacjenci zwykle mają ogniskowy ból kości lub złamania patologiczne. Niewielka liczba pacjentów (około 15%) może mieć zajęcie centralnego układu nerwowego i sugerować złe rokowanie.

Badanie fizykalne: Zasadniczo nie występują oczywiste nieprawidłowe wyniki, „trzaskający dźwięk” i „palec czaszki” są na ogół rzadkie, można zaobserwować wtórne nadciśnienie płucne, ale często przeoczone, choroba płuc może wystąpić w późnym stadium choroby.

Badanie histiocytozy płuc

Rutynowe testy laboratoryjne zwykle nie wykazują pozytywnych wyników, liczba eozynofili we krwi obwodowej jest normalna, rutynowe testy biochemiczne we krwi są zwykle wykrywane bez nieprawidłowości, eozynofile we krwi obwodowej są zwykle normalne, szybkość sedymentacji erytrocytów jest ogólnie umiarkowana, pacjenci często Istnieje wiele niskich mian autoprzeciwciał i kompleksów immunologicznych, a enzym konwertujący angiotensynę w surowicy jest normalny.

1. Wyniki badań rentgenowskich Wydajność zdjęć rentgenowskich klatki piersiowej różni się w zależności od różnych stadiów choroby. Zmiany są zwykle dwustronnie symetryczne. Chociaż zmiany są rozproszone, koncentrują się głównie w górnym środkowym polu płuc. Niewyraźne cienie guzkowe (o średnicy mniejszej niż 5 mm) są charakterystycznymi zmianami. Najczęstszą zmianą są guzki siatkowe, czasem współistniejące zmiany torbielowate. W stadium zaawansowanym cienie guzkowe zwykle znikają, zastępowane przez pęcherze płucne. Zmiany seksualne, a nawet tworzenie rzekomej rozedmy płuc, inne objawy można odróżnić od innych rozlanych chorób płuc, w tym zmian objętości płuc, zmian zlokalizowanych w górnej części płuc, braku limfadenopatii śródpiersia i zajęcia opłucnej, a niektórzy pacjenci mogą powtarzać Odma opłucnowa i zmiany osteolityczne żeber, ale należy zauważyć, że mniej niż 19% pacjentów poddanych badaniu RTG klatki piersiowej może być całkowicie normalnych.

2. TK klatki piersiowej o wysokiej rozdzielczości CT (HRCT) ma znaczenie nie tylko w diagnostyce różnicowej choroby, ale ma również pewne znaczenie w ocenie ciężkości choroby, która zwykle występuje w środkowej części normalnej tkanki płucnej, chociaż w dolnej części płuca. Widoczne są rozproszone zmiany, ale zmiany te są w większości zlokalizowane w górnej części, a symetria jest równomiernie rozłożona. Wczesne zmiany są głównie zdominowane przez małe sferoidalne cienie z rozmytymi granicami. W niektórych przypadkach powstają wnęki, a guzki są centralnie rozmieszczone przez zraziki i Przy zmianach torbielowatych o cienkich ściankach, w miarę postępu zmiany, stopniowo stają się widoczne zmiany torbielowate. Kapsułki te różnią się znacznie wielkością, ale zwykle mają mniej niż 1 cm średnicy, kapsułkę można izolować lub stapiać. Nawet pojawienie się rozedmy płuc, spontanicznych małych guzków, ubytków i torbielowatości są charakterystycznymi zmianami histiocytozy komórek Langerhansa w płucach.

3. Test czynności płuc Czynność płuc histiocytozy komórek Langerhansa w płucach jest związana z zakresem zajęcia zmian w płucach, które mogą być obturacyjne, ograniczające i mieszane zaburzenia wentylacyjne. 10–15% pacjentów ma czynność płuc. Normalnie, chociaż wyniki badań RTG klatki piersiowej okazały się nieprawidłowe, częstszą zmianą jest spadek pojemności życiowej (VC) i wzrost objętości gazu resztkowego (RV), więc całkowita objętość płuc jest normalna, a stosunek RV / TLC jest zwiększony. Zmiany funkcjonalne są związane z torbielowatością płuc pacjenta. Około 50% pacjentów ma obturacyjną dysfunkcję oddechową, która charakteryzuje się zmniejszeniem FEV 1. Jeśli pacjent z rozproszoną chorobą śródmiąższową płuc ma obturacyjną dysfunkcję oddechową, jest to bardzo przydatna diagnoza. W płucnym wskaźniku histiocytozy komórek Langerhansa najczęstszą zmianą funkcji płuc jest zmniejszenie funkcji rozproszonej, ciśnienie tętnicze ciśnienia tętniczego może być normalne lub nieznacznie zmniejszone w spoczynku, ale hipoksemia wysiłkowa jest najczęstsza.

4. Bronchoskopia światłowodowa i badanie płukania oskrzelowo-pęcherzykowego bronchoskopię można zaobserwować w normalnych lub niespecyficznych zmianach błony śluzowej oskrzeli, biopsja oskrzeli nie jest pomocna w diagnozie, biopsja przezoskrzelowa płuc zwykle z powodu zbyt małej tkanki biopsji, diagnoza nie ma znaczenia Duża, ale jeśli tkanka biopsyjna jest wystarczająco duża, aby wykryć komórki Langerhansa przy użyciu technik immunohistochemicznych, jest ważna dla diagnozy: u większości pacjentów całkowita liczba komórek w płynie z płukania oskrzelowo-pęcherzykowego (BALF) jest zwiększona. Klasyfikacja komórek wynika głównie ze wzrostu liczby granulocytów obojętnochłonnych i eozynofilów, a stosunek CD4 / CD8 jest zmniejszony, na przykład liczba komórek Langerhansa wynosi ponad 5%, co zdecydowanie sugeruje możliwość histiocytozy płucnej komórki Langerhansa. .

Diagnoza i diagnoza histiocytozy płuc

Diagnoza afirmatywna opiera się na badaniu patologicznym, mimo że bronchoskopia włóknista może czasami potwierdzić diagnozę, wskaźnik rozpoznania otwartej biopsji płuc jest lepszy niż w przypadku przezbrzuszkowej biopsji płuc. Przebieg i badanie fizykalne są na ogół niespecyficzne. Historia medyczna jest pomocna w diagnozie, ale nie jest wyjątkowa, badanie CT klatki piersiowej ma pewne znaczenie w typowych przypadkach, ale nietypowe wyniki nie mogą całkowicie wykluczyć diagnozy.

Należy odróżnić go od przewlekłego egzogennego zapalenia płuc, nielimfangiomelii i ziarniniakowatości Wegenera.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.