Złamanie głowy kości promieniowej

Wprowadzenie do promieniowego złamania głowy Niewielkie złamanie głowy kości ramiennej jest urazem łokcia, który łatwo występuje u osób dorosłych. Zazwyczaj ból jest łagodny i łatwo zdiagnozować go klinicznie. Złamania głowy i szyi głowy kości ramiennej stanowią około 6% urazu łokcia i należą do złamań śródstawowych. Podstawowa wiedza Proporcja choroby: prawdopodobieństwo populacji wynosi 0,003% Ludzie podatni: dorośli Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: zanik mięśni

Przyczyna złamania kości ramiennej

(1) Przyczyny choroby

Głównie spowodowane przemocą pośrednią.

(dwa) patogeneza

Złamanie głowy promieniowej często występuje, gdy upadek jest płaski lub sportowy, a gdy upadek, staw łokciowy jest wyprostowany, a dłoń ramienia umieszczona na zewnątrz stawu barkowego, tak że staw łokciowy jest umieszczony w koślawości siły, powodując gwałtowne uderzenie głowy kości ramiennej w kości ramienne. Głowa, powodująca złamanie głowy kości ramiennej, czasami ta podobna przemoc może prowadzić do złamania głowy kości ramiennej lub obrażeń przyśrodkowej strony łokcia, takich jak złamanie przyśrodkowe śródręcza kości ramiennej.

Ponieważ głowa ramienia i szyja nie są ułożone w linii prostej, ale są mimośrodowo połączone z szyją od strony skroniowej, kość beleczkowa bocznej 1/3 głowy kości ramiennej nie jest prostopadła do szyi i łodygi, tworząc mechaniczny W części słabej, gdy siła zewnętrzna powoduje, że głowa kości ramiennej uderza w małą głowę, 1/3 kości beleczkowej głowy kości ramiennej nie jest prostopadła do szyi i kadry, tworząc mechaniczną słabą część. Gdy siła zewnętrzna powoduje, że głowa kości ramiennej uderza w małą głowę, głowa ramienia znajduje się na zewnątrz. / 3 brak siły przeciw ścinaniu, więc prawdopodobieństwo złamania w tej części jest znacznie zwiększone.

Promieniowe zapobieganie złamaniom głowy

Po pierwsze, ćwicz i wzmacniaj ciało: powinien aktywnie ćwiczyć przez długi czas, wydłużyć czas na świeżym powietrzu, oddychać świeżym powietrzem, promować układowe krążenie krwi i metabolizm. Możesz wybrać spacer, jogging, tai chi, ćwiczenia zdrowotne i inne przedmioty. Wiele działań może sprawić, że wapń we krwi będzie więcej w kościach, co poprawi twardość kości i skutecznie zmniejszy występowanie złamań.

Po drugie, więcej słońca: Słońce może sprzyjać syntezie witaminy D, a metabolizm wapnia zależy od roli witaminy D; światło ultrafioletowe w słońcu może sprzyjać tworzeniu i absorpcji wapnia w organizmie, utrzymywać prawidłowy metabolizm wapnia i fosforu, zwiększać wapń w kościach I popraw twardość kości.

Po trzecie, pierwsze zapobieganie chorobom: osoby starsze nie powinny jeździć do miejsc, gdzie jest wiele ludzi i samochodów, deszczu, śniegu lub wody na ziemi, nie wychodź podczas oblodzenia, aby nie spaść i złamać. Nie wspinaj się po drabinach ani nie wspinaj się na wysokie aktywności. Nie jest wskazane chodzenie po stromych zboczach. Ponieważ osoby starsze mają słabe kończyny, wolno reagują i łatwo upadają.

Po czwarte, dostosowanie diety: Jedz więcej warzyw, diety bogatej w białko i witaminy, może zapobiec występowaniu i rozwojowi osteoporozy. Wczesna dieta złamania powinna być lekka, aby ułatwić obrzęk plwociny, późna powinna mieć częściowy smak, wybrać odpowiednią dietę, aby dostosować wątrobę i nerkę, co sprzyja gojeniu się złamania i przywróceniu funkcji.

Powikłania promieniowego złamania głowy Powikłania zanik mięśni

Kostnienie ciała obcego może wystąpić, gdy uszkodzenie tkanki miękkiej jest ciężkie. Mogą być również bardziej powszechne choroby:

1. Obrzęk występował lokalnie po obrzęku i urazie, osiągnął szczyt po 72 godzinach, a następnie obrzęk stopniowo ustępował.

2. Proste złamania związane z kompresją gipsu przez ręczne zmniejszenie unieruchomienia odlewu, ponieważ obrzęk kończyn stopniowo się pogarsza, nastąpi kompresja gipsu, co spowoduje oczywisty obrzęk, zasinienie, drętwienie itp. Na końcu kończyny, takie jak palce u rąk i nóg itp., Powinien z czasem udać się do placówki medycznej. Zwolnij dekompresję, aby uniknąć kompresji kończyn i martwicy.

3. Stawy są sztywne, a kończyny są unieruchomione przez długi czas, żyły i drenaż limfatyczny nie są gładkie, wysięk włóknisty i odkładanie fibryny w jamie stawu, dochodzi do adhezji fibryny, a przykurcz tkanek miękkich wokół stawów powoduje zaburzenie ruchu stawów. Jest to najczęstsze powikłanie złamań i urazów stawów.

4. Zanik mięśni Po unieruchomieniu kończyny lub braku ćwiczeń następuje zanik mięśni. Aktywne poszukiwanie mięśnia może zmniejszyć stopień zaniku mięśni. Specyficzną metodą jest: jeśli staw może się poruszać, możesz wykonać izometryczny skurcz mięśnia (tj. Mięsień, ale siła) Nie wytwarza ruchu) i skurczu izotonicznego (siła i działanie mięśni) .Jeśli staw jest unieruchomiony, można go ćwiczyć na równej długości.

5. Wrodzone zapalenie płuc występuje głównie u pacjentów, którzy przez długi czas byli obłożnie chorzy z powodu złamań, szczególnie tych z kruchymi złamaniami oraz starych i słabych, a czasem z chorobami przewlekłymi, które mogą zagrażać życiu pacjentów. Wcześnie wstań z łóżka.

Objawy złamania kości ramiennej Częste objawy Funkcja supinacji przedramienia ograniczone złamanie liniowe Zwichnięcie łokcia Złamanie uprowadzające resztkowe pęknięcie

Głównymi objawami klinicznymi promieniowych złamań głowy są dysfunkcja stawu łokciowego oraz miejscowy obrzęk i tkliwość łokcia bocznego, szczególnie w przypadku supinacji przedramienia. Klasyfikacja może reprezentować stopień urazu i może stanowić podstawę do wyboru metody leczenia. W razie potrzeby do identyfikacji można użyć dwustronnego filmu kontrastowego.

Złamania głowy kości ramiennej to klasyfikacja Masona, klasyfikacja Keonconena, klasyfikacja Morrey itp., A klasyfikacja Masona jest akceptowana przez wszystkich:

Typ I: złamanie liniowe, to znaczy złamanie nie przemieszczone, linia złamania może przechodzić przez krawędź głowy kości ramiennej lub być rozszczepiona.

Typ II: złamanie przemieszczone z oddzielnym złamaniem brzeżnym.

Typ III: rozdrobnione złamanie z przemieszczeniem lub bez lub złamanie zapadnięte.

Typ IV: złamanie głowy kości ramiennej z przemieszczeniem łokcia.

Badanie złamania kości ramiennej

1. Zwykłe filmowanie rentgenowskie: Ortotopowe i boczne filmy rentgenowskie często pozwalają na stosunkowo jasne rozpoznanie złamań. Jeśli jednak pojawi się tylko „znak poduszki tłuszczowej” i nie ma widocznego widocznego złamania, film rentgenowski głowy kości ramiennej jest pomocny w diagnozie. Filmy rentgenowskie wykazały złamanie głowy kości ramiennej, gdy nastąpiło złamanie przed stawem łokciowym. Naprężenia koślawości łokcia i naprężenia osiowe przedramienia pomagają sprawdzić stabilność łokcia i przedramienia.

2. Skan CT: skanowanie złamań promieniowych, strzałkowych i koronalnych głowy kości promieniowej pomaga ocenić rozmiar złamania, wielkość kości, przemieszczenie i stopień rozdrobnienia. Rozważając otwartą redukcję i wewnętrzną fiksację (ORIF), należy regularnie wykonywać tomografię komputerową, aby lepiej zrozumieć złamanie. Czasami tomografia komputerowa może również anulować plan ORIF, ponieważ czasami tomografia komputerowa wykazuje poważniejsze złamanie lub przemieszczenie niż w przypadku konwencjonalnego filmu rentgenowskiego.

Diagnoza i diagnoza promieniowego złamania głowy

Diagnoza

Traumatyczna historia, dysfunkcja stawu łokciowego oraz miejscowy obrzęk i tkliwość łokcia bocznego, szczególnie w przypadku supinacji przedramienia, prześwietlenie może potwierdzić złamanie i klasyfikację.

Diagnostyka różnicowa

Promieniowe złamania głowy należy identyfikować z następującymi chorobami:

1. Złamanie złamania nie ma przemieszczenia ani przesunięcia mniejszego niż 1 mm. Rodzaj złamania, które jest zwykle spowodowane bezpośrednim uderzeniem lub niewielkim uderzeniem, skręceniem i tym podobnym.

2. Złamane pęknięcia Wzdłużne złamania głowy kości ramiennej, przemieszczenie bloku złamania jest większe niż 1 mm.

3. Wstawiony koniec złamania jest wkładany do końca złamania lub przypomina „nasadkę”.

4. Rozbijające się złamania rozbiły kości.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.