Zespół łonowo-odbytniczy

Wprowadzenie do zespołu łonowo-odbytniczego Zespół łonowo-odbytniczy (zespół łonowo-odbytniczy) to zaburzenie wypróżniania charakteryzujące się przerostem ścięgna łonowo-odbytniczego, które powoduje niedrożność ujścia dna miednicy. Zmiany histologiczne charakteryzują się przerostem włókien mięśniowych łonowo-odbytniczych. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,003% -0,004% Wrażliwi ludzie: brak konkretnych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania:

Przyczyna zespołu mięśniowo-odbytniczego

(1) Przyczyny choroby

Przyczyna jest nadal niejasna i może być związana z czynnikami, takimi jak nadużywanie środków przeczyszczających i ścięgna dna miednicy w przewlekłym zapaleniu wokół kanału odbytu (takim jak ropień w odbytnicy).

(dwa) patogeneza

Obecnie nie ma odpowiedniego opisu treści.

Zapobieganie zespołowi łonowo-odbytniczemu

1. Unikaj spożywania zbyt małej lub zbyt wysokiej jakości pożywienia, braku pozostałości i mniejszej stymulacji ruchu okrężnicy.

2. Unikaj ingerencji w nawyki jelit: Z powodu czynników umysłowych, zmian stylu życia, nadmiernego zmęczenia spowodowanego podróżowaniem na duże odległości itp. Łatwo jest zaparć.

3. Unikaj nadużywania środków przeczyszczających: Nadużywanie środków przeczyszczających może osłabić wrażliwość jelit, powodując uzależnienie od niektórych środków przeczyszczających i powodując zaparcia.

4. Rozsądnie zorganizuj życie i pracę oraz połącz pracę z odpoczynkiem. Odpowiednie czynności stylistyczne, zwłaszcza ćwiczenia mięśni brzucha, są korzystne dla poprawy funkcji żołądkowo-jelitowych i są ważniejsze dla osób siedzących i skoncentrowanych psychicznie.

5. Rozwijaj dobre nawyki jelit, regularnie jelit codziennie, twórz odruch warunkowy i ustalaj dobre zasady wypróżniania. Nie ignoruj, kiedy masz testament, i wypróżniaj się w czasie. Środowisko i postawa defekacji są tak wygodne, jak to możliwe, aby nie tłumić intencji i nie niszczyć nawyku defekacji.

Powikłania zespołu łonowo-odbytniczego Komplikacja

Nadmierne wymuszone ruchy jelit u osób starszych mogą powodować przejściowy atak niedokrwienny lub omdlenia defekacyjne, nawet w obecności miażdżycy tętnic powikłanej zawałem mięśnia sercowego i udarem mózgu. Zaparcia mogą powodować lub nasilać hemoroidy i inne choroby odbytu. Po niedrożności kału może wystąpić niedrożność jelit, owrzodzenie kału, zatrzymanie moczu i nietrzymanie stolca.

Objawy zespołu łonowo-odbytniczego częste objawy time czas wypróżniania jest zbyt długi zaparcie ścięgna łonowo-odbytniczego zaparcie

Objawy kliniczne mają następujące cechy:

1 powolna, stopniowo coraz gorsza defekacja;

2 defekacja wymaga pomocy z lewatywy lub środków przeczyszczających, a dawka środków przeczyszczających stopniowo wzrasta;

3 Nadmierny wysiłek podczas defekacji, często głośno i głośno, pocenie się;

4 czas defekacji jest zbyt długi, często za każdym razem potrzeba 0,5 do 1 godziny;

5 razy częściej brakuje wypróżnień;

6 często odczuwa ból odbytu i tylnej części ciała przed i po wypróżnieniu lub silny nacisk w dolnej części odbytnicy.

Badanie zespołu łonowo-odbytniczego

1. Badanie odbytnicze napięcia kanału odbytu wzrosło, długość kanału odbytu wydłużyła się, mięsień łonowo-odbytniczy jest bardziej przerostowy, czasem ostre krawędzie, często delikatne.

2. Pomiar ciśnienia w kanale odbytu Zarówno ciśnienie statyczne, jak i skurczowe ciśnienie krwi wzrasta, a długość funkcji zwieracza wzrasta, do 5-6 cm.

3. Test wyrzucenia poduszki powietrznej 50 ml poduszka powietrzna od czasu odbytnicy wydłuża się (zwykle dłużej niż 5 minut) lub nie można jej rozładować.

4. Mięsień dna miednicy Mięsień łonowo-odbytniczy ma znaczną nieprawidłową aktywność mioelektryczną.

5. Testy funkcji okrężnicy wykazują oczywiste zatrzymanie odbytnicy.

6. Dynamiczny kontrast dynamicznej angiografii defekacji jest nadal normalny, ale plwocina i defekacja pokazują, że kąt odbytnicy staje się mniejszy, kanał odbytu staje się dłuższy, środek kontrastowy nie jest rozładowywany lub mniejszy, a „znak półki” mięśnia łonowo-odbytniczego, to znaczy siedzi spokojnie, Podczas dźwigni odbytu i siły mięśnie odbytu łonowego są płaskie lub niezmienione (ryc. 1).

Diagnoza i diagnoza zespołu łonowo-odbytniczego

U pacjenta występowało w przeszłości przewlekłe zaparcie, które charakteryzowało się postępującym wypróżnianiem i trudnościami w wypróżnianiu, częstymi ruchami jelit, przedłużonym czasem wypróżniania; badanie doodbytnicze, oczywisty przerost mięśnia łonowo-odbytniczego, tkliwość; zwiększona długość zwieracza odbytu i ruchy jelit, zwiększona długość zwieracza i wydzielina kałowa Angiografia pokazuje „znak półki” itp., A diagnozę można potwierdzić.

Chorobę należy odróżnić od zespołu ścięgna dna miednicy, który jest chorobą funkcjonalną charakteryzującą się skurczem mięśni dna miednicy.

Kiedy normalna osoba jest w spoczynku, mięsień łonowo-odbytniczy jest w stanie skurczowym, a mięsień rozluźnia się podczas wypróżniania, aby ułatwić rozładowanie kału. Jeśli mięsień łonowo-odbytniczy nie rozluźni się, ale skurcz zostanie wzmocniony, wpłynie to na ruch jelit. W angiografii kąt odbytniczy kanału odbytu nie zwiększa się podczas plwociny i nadal utrzymuje oryginalne 90 ° lub mniej. Kujipers uważa, że ​​ten ciągły skurcz podczas plwociny reprezentuje dysfunkcję mięśni mięśnia dna miednicy, a nie dynamikę defekacji. Samowolny skurcz występujący podczas angiografii. Ten uporczywy skurcz nazwał syndromem ścięgna dna miednicy. Przyczyna tego zaburzenia czynnościowego jest niejasna. Podobnie jak w przypadku innych przyczyn dysfunkcji mogą również wystąpić czynniki psychologiczne. Rola, zespół jest również często związany ze spadkiem krocza, wgłębieniem odbytnicy, wydatnym odbytem, ​​leczeniem przywracającym normalne funkcjonowanie mięśni oraz identyfikacją zespołu mięśni łonowo-odbytniczych, który objawia się jako skurcz dna miednicy bez Przerost włókien mięśniowych, chociaż kąt odbytu jest niewielki, ale występuje zmiana w filmie rentgenowskim każdego stanu podczas dynamicznego kontrastu defekacji i nie ma „znaku półki”, ten drugi można zobaczyć bardziej „znak półki”, kanał odbytu jest dłuższy, Kąt odbytu odbytu jest niewielki. Podczas całego dynamicznego procesu wypróżniania środek wykrztuśny często nie jest rozładowywany lub rozładowywany w niewielkiej ilości. Gdy diagnoza jest trudna, badanie doodbytnicze może pomóc w identyfikacji. Niektóre osoby uważają, że oba mogą być występowaniem różnych stadiów choroby.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.